Dysleksja jest powszechną trudnością w uczeniu się, która utrudnia mózgowi łączenie liter i słów z wydawanymi przez nie dźwiękami. Chociaż radzenie sobie z dysleksją może być frustrujące, nadal możesz wyróżniać się w szkole lub pracować z odpowiednim wsparciem i szkoleniem. Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko może mieć dysleksję, skontaktuj się z lekarzem. Mogą przeprowadzić testy, aby dowiedzieć się, czy dysleksja może powodować trudności w nauce.
Kroki
Metoda 1 z 2: Rozpoznawanie objawów
Krok 1. Poszukaj opóźnionych umiejętności mówienia i czytania u małych dzieci
Dzieci z dysleksją mogą wolniej mówić lub uczyć się nazw liter, cyfr i kolorów niż ich rówieśnicy. Mają też trudności z nauką czytania, pisania i literowania, i często są w tych dziedzinach za oczekiwanym poziomem umiejętności dla ich wieku lub poziomu klasy. Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może mieć dysleksję, zapytaj nauczyciela, jak jego umiejętności porównują się z umiejętnościami innych dzieci w ich wieku.
- Większość dzieci jest w stanie zacząć czytać i pisać w przedszkolu lub pierwszej klasie. Jeśli czujesz, że Twoje dziecko ma problemy z postępami w tych umiejętnościach, porozmawiaj ze swoim pediatrą o poddaniu go testom.
- Niektóre oznaki, na które należy zwrócić uwagę u dzieci w wieku przedszkolnym, to błędne wymawianie popularnych słów, trudności z nazwaniem znajomych przedmiotów oraz trudności w nauce prostych piosenek i rymów.
- Staraj się nie martwić! Wszystkie dzieci uczą się we własnym tempie. A jeśli u Twojego dziecka zostanie zdiagnozowana dysleksja, możesz być pewien, że dostępnych jest wiele terapii i interwencji, które pomogą mu stać się skutecznymi uczniami.
Krok 2. Sprawdź, czy nie ma problemów z pisownią u starszych dzieci lub dorosłych
Pisownia jest trudna dla wielu osób. Ale może to być naprawdę trudne dla osób z dysleksją, ponieważ mózg ma problem z połączeniem liter z dźwiękami mowy. Jeśli Ty lub Twoje dziecko macie problemy z pisownią nawet podstawowego słownictwa, zastanówcie się nad poddaniem się testowi na dysleksję.
- Na przykład osoba z dysleksją może często pomylić podobnie wyglądające litery (takie jak „d” i „b”), pomylić kolejność liter w słowie lub mieć problemy z zapamiętaniem, które litery tworzą dane dźwięki.
- Dzieci w przedziale wiekowym K-2 (około 5-7 lat) mogą mieć problemy z nauką nazw liter lub zapamiętaniem wydawanych przez siebie dźwięków. Mogą również mieć trudności z zapamiętaniem wspólnych zasad pisowni.
- Starsze dzieci (od trzeciej klasy wzwyż) mogą mieć trudności z konsekwentną pisownią, a nawet mogą przeliterować to samo słowo na kilka różnych sposobów w ramach tego samego zadania pisemnego. Nastolatki i nastolatki z dysleksją również mają trudności z zapamiętaniem popularnych skrótów.
Krok 3. Uważaj na trudności z czytaniem ze zrozumieniem
Osoby z dysleksją często spędzają tak dużo czasu, próbując zrozumieć poszczególne słowa, że mają problem ze zrozumieniem ogólnego znaczenia tego, co jest na stronie. Zastanów się, czy masz trudności ze zrozumieniem rzeczy, które właśnie przeczytałeś. Lub, jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko może mieć dysleksję, spróbuj poprosić je o przeczytanie prostego fragmentu, a następnie zadać mu kilka pytań na ten temat.
- Na przykład możesz poprosić dziecko, aby przeczytało stronę z książki z obrazkami, a następnie zadało mu pytania typu: „Czego szukał niedźwiedź? Co zrobił, kiedy usłyszał ludzi rozmawiających w namiocie?
- Może to stać się bardziej oczywiste u starszych dzieci i dorosłych. Na przykład nastolatki i nastolatki z dysleksją często łatwiej odpowiadają na pytania dotyczące tekstu, jeśli ktoś czyta im go na głos.
Krok 4. Miej oko na pisanie wyzwań rozpoczynających się w szkole podstawowej
Oprócz problemów z pisownią, dysleksja może powodować wiele innych trudności z pisaniem. Problemy te zwykle stają się bardziej oczywiste u dzieci w wieku szkolnym, ponieważ te same problemy z pisaniem są częstsze u dzieci w wieku przedszkolnym, które dopiero zaczynają uczyć się pisać. Uważaj na inne problemy z pisaniem, takie jak:
- Pisanie liter lub cyfr wstecz, zwłaszcza po 7 roku życia (odwracanie liter jest normalne u młodszych dzieci)
- Trudności z zapisywaniem rzeczy, które z łatwością możesz wypowiedzieć na głos
- Słabe umiejętności pisania odręcznego
- Potrzebujesz dużo dodatkowego czasu na wykonanie zadań związanych z pisaniem
- Problemy z kopiowaniem pisanych słów lub fraz
- Używanie niezręcznego lub nietypowego uchwytu ołówka podczas pisania
Krok 5. Słuchaj trudności z wymową i mową
Dysleksja powoduje nie tylko problemy z pisaniem i czytaniem. Może też utrudnić mówienie. Możesz zauważyć te problemy częściej u dzieci w wieku przedszkolnym niż u starszych dzieci lub dorosłych. Uważaj na problemy z mówieniem, takie jak:
- Często stara się znaleźć właściwe słowo
- Mieszanie słów, które brzmią podobnie (np. „oczekiwać” i „aspekt”)
- Problemy z poprawnym wymawianiem długich słów
- Mieszanie sylab lub szyk wyrazów
Krok 6. Sprawdź, czy nie ma problemów z zapamiętywaniem list lub sekwencji
Jeśli trudno jest zapamiętać takie rzeczy, jak numery telefonów, krótkie listy słów lub teksty piosenek i rymowanki, przyczyną może być dysleksja! Zastanów się, czy kiedykolwiek ty lub twoje dziecko mieliście problemy z zapamiętywaniem rzeczy, które inni ludzie zdają się zapamiętywać z łatwością.
- Na przykład dziecko w wieku przedszkolnym lub przedszkolnym może mieć trudności z zapamiętaniem kolejności liczb od 1 do 10 lub jak śpiewać piosenkę alfabetu.
- Lub możesz mieć problemy z wykonaniem zadania, ponieważ nie pamiętasz podstawowej sekwencji czynności, które musisz wykonać.
Krok 7. Zwróć uwagę na problemy z dezorientacją lewa-prawa po 7 roku życia
Często zdarza się, że dzieci mają problemy z zapamiętaniem różnicy między prawą a lewą stroną do 7 roku życia. Jednak w przypadku dysleksji pomylenie lewej i prawej strony może nadal stanowić problem wraz z wiekiem. Zwróć uwagę na problemy z odwzorowywaniem od prawej do lewej, a także na problemy pokrewne, takie jak:
- Zapisywanie liter i cyfr od tyłu
- Czytanie w złym kierunku (np. próba czytania angielskich słów od prawej do lewej zamiast od lewej do prawej)
- Masz trudności z podążaniem za wskazówkami lub czytaniem map
- Kłopoty z umiejętnościami takimi jak taniec, wiązanie butów lub uprawianie sportu
Krok 8. Zanotuj niewyjaśnione objawy fizyczne i emocjonalne
Radzenie sobie z dysleksją jest frustrujące, a cała ta frustracja i stres mogą naprawdę wpłynąć na Twoje samopoczucie. Dzieci z dysleksją mogą być zdenerwowane lub zdenerwowane podczas próby czytania lub pisania lub mogą mieć trudności z koncentracją na swojej pracy przez dłuższy czas. Mogą nawet odczuwać objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, bóle brzucha lub zawroty głowy.
- Te problemy dotyczą nie tylko dzieci z dysleksją. Jeśli jesteś dorosłym lub nastolatkiem zmagającym się z frustracją niezdiagnozowanej dysleksji, możesz czuć się przygnębiony, niespokojny, odizolowany lub zestresowany.
- Myśl, że dysleksja może być przyczyną tych objawów, może być denerwująca. Jednak gdy już wiesz, czy przyczyną jest dysleksja, zrobisz duży krok w kierunku poczucia większej kontroli i mniejszego stresu!
Metoda 2 z 2: Ocenianie
Krok 1. Wypróbuj bezpłatny test przesiewowy online, aby sprawdzić, czy spełniasz kryteria
Istnieje kilka prostych testów, które możesz wykonać online, aby dowiedzieć się, czy Ty lub Twoje dziecko możecie mieć dysleksję. Chociaż te testy nie dadzą Ci jednoznacznej diagnozy, mogą pomóc Ci zdecydować, czy dobrym pomysłem jest poddanie się testom. Na przykład:
- Jeśli jesteś dorosły i myślisz, że możesz mieć dysleksję, wypróbuj ten krótki screener z ADDitude Magazine:
- Międzynarodowe Stowarzyszenie Dysleksji oferuje również krótki test przesiewowy dla dorosłych:
- Testy przesiewowe online dla swojego dziecka lub dla siebie można znaleźć na stronie
Krok 2. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli podejrzewasz dysleksję
Jedynym sposobem na postawienie ostatecznej diagnozy dysleksji jest poddanie się profesjonalnym badaniom przesiewowym i testom. Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko może mieć dysleksję, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Mogą skierować Cię do specjalisty (takiego jak psycholog edukacyjny lub specjalista ds. trudności w uczeniu się) lub pomóc w podjęciu decyzji, jaki rodzaj testów byłby najbardziej pomocny.
- Lekarz może zadać Ci pytania dotyczące historii Twojej rodziny, życia domowego i wykształcenia.
- Jeśli jesteś zainteresowany badaniem Twojego dziecka na dysleksję, lekarz może zapytać, czy może wymienić informacje z nauczycielami Twojego dziecka lub psychologiem szkolnym.
- Jeśli uważasz, że Ty lub członek Twojej rodziny ma dysleksję, nie czekaj, aż to sprawdzisz! Chociaż możesz skorzystać z leczenia i interwencji w każdym wieku, interwencje w przypadku dysleksji są najskuteczniejsze, gdy rozpoczynają się tak wcześnie, jak to możliwe.
Krok 3. Poddaj się testom, aby wykluczyć problemy ze wzrokiem, słuchem i mózgiem
Czasami trudności z czytaniem, pisaniem lub mówieniem mogą być objawami innego problemu poza dysleksją. Twój lekarz może rozpocząć od zbadania Cię pod kątem innych problemów zdrowotnych, takich jak:
- Problemy ze wzrokiem, takie jak krótkowzroczność, które mogą utrudniać czytanie i pisanie
- Trudności ze słyszeniem lub rozumieniem informacji słuchowych (słyszanych)
- Inne trudności w uczeniu się lub zaburzenia neurologiczne, takie jak ADHD
Krok 4. Przeprowadź badanie zdrowia psychicznego, aby sprawdzić problemy emocjonalne
Lęk, depresja i inne problemy emocjonalne mogą utrudniać skupienie się na umiejętnościach uczenia się, takich jak czytanie i pisanie. Poinformuj swojego lekarza, jeśli Ty lub Twoje dziecko możecie zmagać się z trudnymi emocjami lub stresującymi sytuacjami w domu, pracy lub szkole.
Twój lekarz może zalecić badanie przesiewowe zdrowia psychicznego na podstawie twoich odpowiedzi na pytania dotyczące twojego życia domowego lub historii zdrowia
Krok 5. Oceń swoje umiejętności czytania i pisania za pomocą testów edukacyjnych
Jeśli twój lekarz podejrzewa dysleksję, może zalecić testy sprawdzające twoje umiejętności czytania i pisania. Chociaż nie ma jednego testu na dysleksję, kombinacja testów może pomóc lekarzowi zdecydować, czy dysleksja jest prawdopodobną przyczyną objawów u Twojego lub Twojego dziecka. Niektóre typowe testy diagnostyczne obejmują:
- Testy świadomości fonologicznej, takie jak Comprehensive Test of Phonological Processing (CTOPP). Testy te sprawdzają Twoją zdolność rozumienia dźwięków w Twoim języku i ich związku z pisanymi symbolami lub słowami.
- Testy dekodowania, takie jak Test Efektywności Czytania Słów-2. Testy te sprawdzają, jak szybko i dokładnie potrafisz rozpoznawać i czytać pisane słowa.
- Testy rozumienia i płynności, takie jak szare testy czytania ustnego. Testy te sprawdzają Twoją zdolność do dokładnego odczytywania na głos fragmentów i rozumienia lub przywoływania informacji z tekstu.
- Szybkie testy nazywania, takie jak szybki automatyczny test nazywania, w którym ty lub twoje dziecko zostaniecie poproszeni o szybkie nazwanie znanych obiektów lub symboli.
Krok 6. Porozmawiaj z lekarzem o możliwościach leczenia
Jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka zdiagnozowano dysleksję, nie panikuj. Dzięki odpowiednim interwencjom i dostosowaniom możliwe jest pokonanie wyzwań związanych z dysleksją i zostanie odnoszącym sukcesy czytelnikiem i pisarzem. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, psychologiem lub kimkolwiek innym zaangażowanym w twoją ocenę o twoich opcjach.
- Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano dysleksję, opracuj wraz z nauczycielami specjalistyczny plan edukacji. Może to obejmować indywidualne korepetycje ze specjalistami (takimi jak patolodzy mowy lub nauczyciele czytania) i specjalne udogodnienia, takie jak dodatkowy czas na testy lub korzystanie z technologii wspomagających.
- Jeśli jesteś osobą dorosłą z dysleksją, Twój lekarz może pomóc Ci we współpracy z pracodawcą, aby uzyskać specjalne udogodnienia, których możesz potrzebować, aby odnieść większy sukces w pracy.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Niektóre okręgi szkolne oferują specjalne programy dla dzieci z dysleksją i innymi problemami z czytaniem. Jeśli Twoje dziecko ma dysleksję, popracuj z zespołem ds. edukacji specjalnej w ich szkole, aby dowiedzieć się, jakie zasoby są dostępne w Twojej okolicy.
- W Stanach Zjednoczonych szkoły publiczne mają obowiązek oferować dodatkową pomoc dzieciom, u których zdiagnozowano dysleksję i inne trudności w uczeniu się. Jeśli Twoje dziecko ma dysleksję, porozmawiaj z nauczycielami Twojego dziecka o opracowaniu IEP (zindywidualizowanego planu edukacyjnego) lub innych specjalnych usług edukacyjnych w celu wsparcia ich nauki.
