Chociaż samookaleczenie jest często postrzegane jako czynnik ryzyka myśli i/lub zachowań samobójczych, wielu nastolatków i młodych dorosłych angażuje się w samookaleczenie z potrzeby radzenia sobie z bolesnymi lub mylącymi emocjami, a nie z chęci odebrania sobie życia. Samookaleczenie jest poważnym i potencjalnie zagrażającym życiu problemem. Badania sugerują, że aż od 13 do 23 procent nastolatków w Stanach Zjednoczonych angażuje się w takie zachowania. Na szczęście, gdy współpracujesz z lekarzami i dostawcami zdrowia psychicznego, aby dowiedzieć się, jaka jest podstawowa funkcja zachowania, powrót do zdrowia jest możliwy.
Kroki
Część 1 z 3: Badanie przyczyn samookaleczenia
Krok 1. Zaakceptuj, że nie jesteś sam
Szacunki wskazują na prawie dwa miliony nastolatków i młodych dorosłych w Ameryce, którzy celowo w jakiś sposób ranili się. Statystyki pokazują, że młode kobiety częściej dokonują samookaleczeń niż młodzi mężczyźni. Więc wiedz, że jeśli jesteś młodą osobą, która zadała sobie krzywdę, nie jesteś sam. Jest wielu innych, którzy wiedzą, przez co przechodzisz, i możesz uzyskać pomoc.
Może dać ci nadzieję, że odwiedzisz strony internetowe, na których możesz przeczytać historie o innych, którzy przezwyciężyli chęć samookaleczenia
Krok 2. Rozpoznaj, czym jest samookaleczenie
Samookaleczenie w zasadzie oznacza celowe wyrządzenie sobie krzywdy. Typowym przykładem samookaleczenia jest cięcie nożem, brzytwą lub innym ostrym przedmiotem. Inne metody mogą obejmować gryzienie, szczypanie, pieczenie, uderzanie, wyrywanie włosów lub dłubanie w ranach. Skrajne przypadki mogą nawet skutkować złamaniem kości.
Osoby, które dokonują samookaleczeń, często robią to potajemnie. Twoi przyjaciele lub członkowie rodziny mogą nie zdawać sobie sprawy z oznak, ponieważ samookaleczenia często noszą długie rękawy i spodnie i skupiają obrażenia na ukrytych obszarach, takich jak kończyny i tułów
Krok 3. Poszukaj wyzwalaczy
Często samookaleczenie jest ulgą w bólu emocjonalnym. Możesz nie mieć wzorów do naśladowania w radzeniu sobie z uczuciami, takimi jak gniew, smutek, rozczarowanie lub frustracja, lub być może wychowano cię do ukrywania tych emocji. Szkodliwe zachowanie służy jako ujście. W niektórych przypadkach nastolatki mogą się zranić, ponieważ czują się odrętwiałe; po prostu chcą coś poczuć. Jednak po samookaleczeniu zwykle następuje wstyd lub poczucie winy, które prowadzą do bardziej samookaleczających się zachowań, niebezpiecznego i niekończącego się cyklu.
Staraj się zwracać uwagę na to, kiedy masz ochotę zrobić sobie krzywdę. Co się wydarzyło, zanim zacząłeś ciąć, drapać itp.? Co czułeś w swoim ciele? Jakie myśli przeszły ci przez głowę? Zidentyfikowanie tych wyzwalaczy może dać wgląd w to, jak przezwyciężyć samookaleczenie, gdy szukasz pomocy
Krok 4. Wiedz, że samookaleczenie może być objawem większego problemu
Badania powiązały przysięgę przysięgłych z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak zaburzenia odżywiania, zaburzenie osobowości z pogranicza, depresja, lęk, zaburzenia związane z nadużywaniem substancji i zaburzenia rozwojowe, żeby wymienić tylko kilka.
Możesz zmagać się z jednym z tych schorzeń, a samookaleczenie jest jedynie objawem większego problemu. Jednak niektórzy nastolatki angażują się w samookaleczanie, które nie spełniają kryteriów jakiegokolwiek zaburzenia psychicznego
Część 2 z 3: Uzyskiwanie pomocy przy samookaleczeniu
Krok 1. Zrozum, dlaczego powinieneś przestać
Uwolnienie z samookaleczenia jest krótkotrwałe. Wkrótce wkradają się bolesne emocje, takie jak poczucie winy lub wstydu, i powodują potrzebę ponownego samookaleczenia. Ta uzależniająca, kolarska cecha samookaleczenia jest częściowo powodem, dla którego jest tak niebezpieczna. Możesz zacząć tracić kontrolę i wyrządzić więcej szkód niż zamierzałeś, a nawet próbować popełnić samobójstwo.
- Co więcej, choroby psychiczne, takie jak zaburzenia odżywiania, a także nadużywanie alkoholu i substancji, mogą jeszcze bardziej zmniejszyć samokontrolę i nasilić szkody wynikające z samookaleczeń.
- Takie zachowanie może narazić Cię na większe problemy. Jedynym sposobem na przezwyciężenie samookaleczenia jest nauczenie się radzenia sobie z emocjami.
Krok 2. Zwierz się komuś, komu ufasz
Ciężar utrzymywania samookaleczenia dla siebie może stać się samotny. Gdy zaakceptujesz, że potrzebujesz pomocy, ważne jest, aby pomyśleć o wspierającej osobie, z którą możesz porozmawiać. Być może możesz wybrać kogoś, z kim dzieliłeś się w przeszłości poufnymi informacjami, bez plotkowania lub osądzania Ciebie.
Niech twój przyjaciel wie, że musisz porozmawiać. Spróbuj przeprowadzić taką rozmowę twarzą w twarz. Wyjaśnij, dlaczego jej/jemu to mówisz, jak się czujesz i pozwól jej/jej przetworzyć informacje. Możesz powiedzieć coś takiego: „Utrzymywałem tę tajemnicę przez długi czas i jesteś jedyną osobą, z którą czuję się komfortowo, dzieląc się nią.”
Krok 3. Szukaj pomocy
Jeśli nie masz nikogo bliskiego, komu możesz się zwierzyć, możesz porozmawiać ze swoim pedagogiem szkolnym, nauczycielem, trenerem, przywódcą religijnym, rodzicem przyjaciela lub lekarzem rodzinnym. Każda z tych osób powinna być w stanie zaoferować Ci wsparcie i skierować Cię do zawodu zdrowia psychicznego w Twojej okolicy, który ma doświadczenie w samookaleczeniach.
Krok 4. Weź udział w terapii
Po znalezieniu terapeuty, który może być dla Ciebie odpowiedni, umów się na wizytę. Jednym z rodzajów skutecznych strategii leczenia samookaleczeń jest dialektyczna terapia behawioralna, która koncentruje się na nauce regulowania emocji, radzenia sobie i tolerowania stresorów życiowych, praktykowania uważności i poprawy funkcjonowania interpersonalnego.
- Podczas pierwszej sesji możesz oczekiwać, że terapeuta zada Ci podstawowe pytania dotyczące Twoich zachowań, myśli i uczuć. Spróbuje również dowiedzieć się więcej o Tobie – Twoim życiu, szkole/pracy, rodzinie i pochodzeniu – w celu dostosowania leczenia do Twoich wyjątkowych okoliczności.
- Niektóre nastolatki mogą również skorzystać na wzięciu udziału w terapii rodzinnej, która ma na celu zidentyfikowanie przeszkód w powrocie do zdrowia i pomaga członkom rodziny w zrozumieniu, przez co przechodzisz, i uzyskaniu większego wsparcia.
Krok 5. Dołącz do grupy wsparcia
Uczucie odłączenia i samotności w cierpieniu jest powszechne w przypadku samookaleczenia. Zaangażowanie się w lokalną lub internetową grupę wsparcia, która umożliwia rozmowę z innymi nastolatkami, którzy przechodzą przez to samo, może dać ci nadzieję i sprawić, że poczujesz się mniej odizolowany. Jedna szczególnie skuteczna grupa wsparcia nazywa się S. A. F. E., co oznacza samogwałt w końcu się kończy. Znajdź grupę wsparcia w swojej okolicy.
Część 3 z 3: Rozwijanie zdrowego radzenia sobie
Krok 1. Dąż do świadomości emocjonalnej
Główną przeszkodą w zdrowym radzeniu sobie jest brak świadomości tego, co czujesz i dlaczego. Świadomość emocjonalna, lub czasami nazywana inteligencją emocjonalną, oznacza, że masz zdolność do identyfikowania i zarządzania emocjami. Świadomość emocjonalna obejmuje dwuetapowy proces: nauczenie się rozumienia emocji i opracowanie narzędzi do radzenia sobie z nimi.
- Aby lepiej zrozumieć swoje emocje, zwróć uwagę na to, jak się czujesz w różnych okolicznościach i w różnych porach dnia. Zwróć uwagę na swoje myśli, doznania fizyczne i impulsy, które na nie reagujesz. Spróbuj nazwać to uczucie, a następnie oceń, jak silne jest każde uczucie. Na przykład, jeśli wybierasz się na przyjęcie u przyjaciela, możesz mieć lekkie ukłucie w brzuchu i ciągle sprawdzać godzinę i martwić się o wybrany przez siebie strój. Możesz oznaczyć to jako nerwowe podniecenie i ocenić go na 8, ponieważ jesteś szczęśliwy, że idziesz i masz nadzieję, że dobrze się bawisz.
- Gdy staniesz się lepszy w identyfikowaniu emocji, postaraj się opisać innym, co czujesz. Pomoże ci to lepiej wyrażać emocje w słowach i łączyć się z przyjaciółmi, członkami rodziny i innymi osobami w twoim życiu. Na przykład możesz powiedzieć mamie „Jestem bardzo podekscytowana dzisiejszą imprezą Jasona!”
Krok 2. Stwórz zestaw narzędzi do zarządzania emocjami/łagodzenia stresu
Drugim krokiem do większej inteligencji emocjonalnej jest znalezienie sposobów na zdrowe zarządzanie emocjami. Poszukaj innych sposobów radzenia sobie z bolesnymi uczuciami, uspokojenia się, radzenia sobie z napięciem lub gniewem lub łączenia się z innymi, gdy czujesz się odrętwiały. Zastąp poprzednie przedmioty samookaleczenia materiałami, których używasz do radzenia sobie. Współpracuj ze swoim terapeutą, aby wyposażyć swój zestaw narzędzi w praktyki, które spełniają funkcję twojego samookaleczenia. Niektóre przykłady dla każdej kategorii mogą obejmować:
- Radzenie sobie z bólem emocjonalnym lub silnymi uczuciami: wyrażaj się poprzez pisanie lub prowadzenie dziennika; rysuj lub maluj w kolorach pasujących do tego, co czujesz; słuchać muzyki lub czytać wiersze opisujące twoje uczucia; lub napisz o bólu emocjonalnym, a potem poderwij gazetę
- Aby się zrelaksować lub uspokoić: przeczytaj książkę; bawić się lub chodzić ze zwierzęciem; weź kojącą kąpiel; zrób sobie masaż; wykonaj ćwiczenie z wyobrażeniami z przewodnikiem; medytować; lub wtulić się w ciepły kocyk lub wygodne ubranie
- Radzenie sobie z gniewem: angażuj się w energiczne ćwiczenia (np. boks, pływanie, bieganie itp.); rozładować napięcie, wydając dźwięki; krzyczeć w poduszkę; lub ściśnij piłkę stresu lub Play-Doh
- Aby przezwyciężyć odrętwienie lub rozłąkę: zadzwoń do przyjaciela; przesuwaj lód wzdłuż ramienia; wziąć zimny prysznic; żuć coś o intensywnym smaku (np. liście mięty, papryczki chili itp.)
Krok 3. Naciskaj na dobre zdrowie fizyczne
Po zranieniu się fizycznie, może to być praktyka uzdrawiania, aby włożyć wysiłek w lepszą pielęgnację ciała. Zobowiąż się do spożywania zdrowych, zbilansowanych posiłków, spania od 7 do 9 godzin każdej nocy i regularnej aktywności fizycznej, niezależnie od tego, czy chodzi o chodzenie po bloku, czy uprawianie sportu w szkole.
Utrzymanie zdrowia fizycznego nie tylko pomoże ci poczuć się lepiej, ale jest to pierwszy krok do ponownego przejęcia troski o siebie i kochania siebie
Krok 4. Zlokalizuj miejsce wewnątrz lub na zewnątrz, w którym czujesz się bezpiecznie
Natychmiastowe wyjście w obliczu chęci samookaleczenia może utrzymać cię na drodze do wyzdrowienia. Oprócz jakichkolwiek narzędzi w przyborniku możesz również znaleźć spokojne miejsce – im więcej, tym lepiej – gdzie możesz się udać, aby przezwyciężyć pragnienie.
