Nierealistyczne standardy urody i niezdrowe nastawienie do jedzenia i jedzenia mogą przyczynić się do rozwoju zaburzeń odżywiania, zwłaszcza u młodych ludzi. Na szczęście silne wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół może wiele zrobić, aby zapobiec tym zaburzeniom, zanim się zaczną. Bądź silnym wzorem do naśladowania dla swoich bliskich i zachęcaj ich do przyjmowania zdrowych nawyków żywieniowych. Możesz im również pomóc, pracując nad budowaniem silnej samooceny i pozytywnego wizerunku ciała.
Kroki
Metoda 1 z 3: Budowanie zdrowych nawyków żywieniowych
Krok 1. Daj dobry przykład, dobrze się odżywiając
Jeśli mieszkasz lub znasz kogoś, kto może być zagrożony rozwojem zaburzeń odżywiania, możesz mu pomóc, będąc dobrym wzorem do naśladowania. Jedz regularne, pożywne posiłki i wybieraj zdrowe przekąski, gdy poczujesz głód między posiłkami. Inne dobre nawyki do wykazania to:
- Zróżnicowana dieta zawierająca dużo owoców i warzyw, produkty pełnoziarniste, błonnik, chude białko (takie jak pierś drobiowa lub ryby) oraz zdrowe tłuszcze (takie jak te znajdujące się w nasionach, orzechach i olejach roślinnych).
- Ograniczenie produktów słodkich, przetworzonych i tłustych.
- Poświęć czas na cieszenie się i celebrowanie posiłków, zwłaszcza z rodziną i przyjaciółmi.
Krok 2. Zachęć ukochaną osobę do jedzenia, gdy jest głodna
Porozmawiaj z nimi o tym, jak słuchać ich ciała i rozpoznawać sygnały, że są głodni lub syci. Omów, w jaki sposób bycie uważnym podczas jedzenia może pomóc im zaspokoić potrzeby ich ciała i uniknąć przejadania się lub niedojadania.
- Porozmawiaj z nimi o zwracaniu uwagi na sygnały głodu (takie jak warczenie lub uczucie pustki w żołądku, kłucie lub bóle brzucha, zawroty głowy lub drażliwość) i pragnienie (takie jak suchość w ustach lub gardle, zmęczenie lub bół głowy).
- Zachęć je do powolnego jedzenia i zastanowienia się nad tym, co smakują, wąchają i czują. Dostrojenie się do tych doznań może pomóc im w odebraniu sygnałów swojego ciała, aby albo kontynuować jedzenie, albo przestać jeść.
Krok 3. Unikaj negatywnych lub zawstydzających komentarzy na temat jedzenia i jedzenia
Pomóż swoim bliskim utrzymać zdrowy stosunek do jedzenia i jedzenia, skupiając się na pozytywach. Nie wypowiadaj krytycznych lub osądzających komentarzy na temat tego, co jedzą inni, a także unikaj negatywnego mówienia o własnych nawykach żywieniowych.
- Na przykład nie mów takich rzeczy jak: „Czuję się tak winny z powodu zjedzenia tego ciasta!” lub „Nie powinieneś jeść tylu frytek. Zaczniesz przybierać na wadze.
- Zamiast koncentrować się na zabieraniu jedzenia, skup się na tym, jak możesz dodać więcej dobrego odżywiania do swojej diety.
- Staraj się nie chwalić ludzi za dietę lub unikanie jedzenia. Na przykład unikaj mówienia takich rzeczy jak: „Suzie była dziś taka dobra w delikatesach. Nie wiem, jak oparła się temu koktajlowi mlecznemu.
- Zamiast tego pokaż, że lubisz dobre jedzenie i pozytywnie je odbierasz. Na przykład: „Och, wow, czy te kanapki nie są niesamowite?” lub „Byłem taki głodny. Po zjedzeniu tego pysznego obiadu czuję się o wiele lepiej”.
Krok 4. Trzymaj zdrową żywność w domu
Jeśli martwisz się nawykami żywieniowymi osoby, z którą mieszkasz, upewnij się, że ma ona dostęp do dużej ilości świeżej, pożywnej żywności. Przechowuj lodówkę i szafki z dużą ilością owoców, warzyw i zdrowych przekąsek, takich jak jogurt, orzechy lub krakersy pełnoziarniste.
- Unikaj trzymania w pobliżu zbyt dużej ilości śmieciowego jedzenia, takiego jak słodycze, napoje gazowane i wypieki kupione w sklepie.
- Posiadanie szerokiej gamy dostępnych opcji żywności może pomóc zachęcić bliskich do jedzenia, gdy są głodni.
- Zaopatrywanie domu w zbilansowaną, pożywną żywność, a nie śmieciowe jedzenie, pomoże zapewnić członkom rodziny dokonywanie zdrowych wyborów i wypracowanie zdrowszych nawyków związanych z przekąskami na dłuższą metę.
Krok 5. Poinformuj siebie i swoją rodzinę o tym, jak dieta może wpłynąć na Twoje zdrowie
Poświęć trochę czasu na poznanie korzyści płynących ze zdrowego odżywiania i potencjalnych konsekwencji złego odżywiania. Sprawdź kilka książek na temat żywienia w swojej bibliotece lub uzyskaj informacje od swojego lekarza rodzinnego lub zarejestrowanego dietetyka. Porozmawiaj z rodziną o sprawach takich jak:
- Korzyści ze zdrowego odżywiania. Porozmawiaj o tym, jak wystarczająco dużo jedzenia i wybór zdrowej żywności może poprawić poziom energii, nastrój i długoterminowe zdrowie.
- Negatywne skutki niedożywienia. Mogą to być problemy emocjonalne (takie jak depresja i lęk), trudności z koncentracją, zmniejszona energia i różne objawy fizyczne (w tym przedwczesne starzenie się skóry, utrata gęstości kości i słabe krążenie).
- Ryzyko przejadania się. Napadowe objadanie się i inne formy przejadania się mogą przyczyniać się do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu krążenia, cukrzyca, nadciśnienie, otyłość, a także problemy psychologiczne (takie jak depresja, lęk lub izolacja społeczna).
Metoda 2 z 3: Wspieranie dobrej samooceny i wizerunku ciała
Krok 1. Porozmawiaj z ukochaną osobą o jej mocnych stronach i osiągnięciach
Osoby, które mają problem z oddzieleniem poczucia własnej wartości od wyglądu fizycznego, są narażone na zaburzenia odżywiania. Pomóż im, podkreślając rzeczy, które w nich cenisz, inne niż ich wygląd i nawyki żywieniowe.
- Na przykład możesz powiedzieć takie rzeczy jak: „Uwielbiam, jaki jesteś zabawny, hojny i pracowity!” lub „Jestem z ciebie bardzo dumny, że zdałaś ten test. Całe to studiowanie naprawdę się opłaca”.
- Okazuj im szacunek i zainteresowanie nimi jako osobą, aktywnie słuchając, gdy z tobą rozmawiają. Omów ich cele, marzenia i lęki w sposób otwarty i nieoceniający.
Krok 2. Omów zdrowe sposoby radzenia sobie ze stresem i negatywnymi uczuciami
Osoby zestresowane, przygnębione lub niespokojne mogą reagować, jedząc za dużo lub za mało. Porozmawiaj z ukochaną osobą o zdrowszych sposobach radzenia sobie z tymi uczuciami, takich jak ćwiczenie uważnej medytacji i innych technik zmniejszania stresu.
- Przypomnij im, że prawidłowe odżywianie jest ważną częścią dbania o siebie, a dobre nawyki żywieniowe mogą ostatecznie sprawić, że stres będzie łatwiejszy do opanowania.
- Zachęć ich, aby porozmawiali z przyjacielem, członkiem rodziny lub doradcą o tym, przez co przechodzą.
Krok 3. Ćwicz pozytywne mówienie o ciałach ludzi
Ważne jest, aby zacząć wspierać pozytywne nastawienie ciała od najmłodszych lat. Porozmawiaj o dostrzeganiu piękna w ludziach o różnych kształtach, rozmiarach i kolorach. Unikaj mówienia negatywnie o czyimś wyglądzie fizycznym lub żartowania z tego, jak wyglądają ludzie, w tym ty sam.
- Na przykład unikaj mówienia takich rzeczy jak „Ugh, nienawidzę swoich ud” lub „Geoff naprawdę odpuścił”.
- Nie rób krytycznych uwag na temat osób biorących udział w określonych czynnościach lub noszących określone ubrania ze względu na ich kształt lub rozmiar. Na przykład: „Ojej, nigdy nie nosiłbym bikini, gdybym tak wyglądał”.
- Zamiast tego skup się na celebrowaniu różnorodności ludzkich ciał i wszystkich niesamowitych rzeczy, które mogą zrobić. Na przykład pokaż ukochanej osobie zdjęcia olimpijczyków ze wszystkich dyscyplin sportowych i zwróć uwagę, że występują oni w każdym możliwym kształcie i rozmiarze!
Krok 4. Przeprowadź krytyczną dyskusję na temat komunikatów dotyczących wizerunku ciała w mediach
Dzieci dorastają, widząc i słysząc wszelkiego rodzaju wiadomości o „idealnym” typie ciała, z telewizji, filmów, czasopism i mediów społecznościowych. Porozmawiaj z członkiem rodziny lub ukochaną osobą o tym, jak spojrzeć na to, co widzą, analitycznym okiem i odfiltrować negatywne lub nierealistyczne wiadomości dotyczące standardów odżywiania i urody.
- Na przykład możesz powiedzieć: „Aktorki na okładkach magazynów zawsze wyglądają idealnie, ale czy wiesz, że robią wiele cyfrowych retuszu na tych zdjęciach? Spróbujmy znaleźć zdjęcie tego, jak naprawdę wygląda”.
- Możesz także porozmawiać o tym, jak standardy piękna różnią się w historii i w różnych kulturach.
Metoda 3 z 3: Zrozumienie czynników ryzyka
Krok 1. Sprawdź historię zaburzeń odżywiania w rodzinie
Jeśli obawiasz się, że ktoś, kogo znasz, może być zagrożony rozwojem zaburzeń odżywiania, spróbuj dowiedzieć się, czy ktoś inny w rodzinie miał do czynienia z takim zaburzeniem. Chociaż nie jest jasne, jaką rolę w rozwoju zaburzeń odżywiania odgrywa genetyka, dowody potwierdzają element dziedziczny.
Osoby, które mają rodziców lub rodzeństwo z zaburzeniami odżywiania, mogą być bardziej zagrożone niż osoby bez historii rodzinnej
Krok 2. Uważaj na depresję, niską samoocenę i inne psychologiczne czynniki ryzyka
Zastanów się, czy osoba, o którą się martwisz, ma jakiekolwiek problemy ze zdrowiem psychicznym lub emocjonalnym, zachowania lub cechy osobowości, które mogą narażać ją na ryzyko. Psychologiczne czynniki ryzyka rozwoju zaburzeń odżywiania obejmują:
- Niska samoocena
- Nerwica natręctw
- Depresja lub lęk
- Fiksacja na obrazie ciała lub tendencja do łączenia obrazu ciała z poczuciem własnej wartości
- Unikanie społeczne lub izolacja
- Wysoka wrażliwość na krytykę ze strony innych
- Historia traumy lub nadużycia
Krok 3. Bądź świadomy presji społecznej ze strony mediów i rówieśników
Dzieci i młodzież są podatne na wpływy zewnętrzne, które wpływają na to, jak siebie postrzegają. Pomyśl o rodzaju wiadomości, które Twoja ukochana otrzymuje od mediów, przyjaciół, a nawet mentorów (takich jak trenerzy sportowi). Porozmawiaj z nimi, aby upewnić się, że są świadomi tych wiadomości i wiedzą, jak je krytycznie analizować, zamiast po prostu je internalizować. Szczególnie ważne jest, aby przeprowadzić z nimi te rozmowy, jeśli mają do czynienia z presją, taką jak:
- Dokuczanie lub zastraszanie ze strony rówieśników w związku z ich wyglądem fizycznym
- Zaangażowanie w sport lub hobby, które kładzie nacisk na osiągnięcie i utrzymanie określonej sylwetki (np. gimnastyka, taniec lub modelowanie)
- Niezdrowe wiadomości na temat wizerunku ciała lub diety od rówieśników lub celebrytów w mediach społecznościowych
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
