Hyperacusis lub hyperacusis to stan, który powoduje, że ludzie rozwijają zwiększoną i potencjalnie bolesną wrażliwość na codzienne dźwięki. Chociaż niewiele wiadomo na temat dokładnych przyczyn tego stanu, wyobraź sobie życie w świecie, w którym szczekający pies, brzęk talerza, głośna drukarka lub skrzypiące hamulce powodowały dyskomfort, a nawet nieznośną agonię, a ludzie wokół ciebie nie mogli zrozumieć Czemu. Pomocne może być kształcenie się na temat tego schorzenia, nauczenie się radzenia sobie na co dzień i zbadanie niektórych typowych opcji leczenia.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie hiperakuzy
Krok 1. Dowiedz się o tym stanie
Ważną częścią radzenia sobie z hiperakuszą jest kształcenie się na temat tego schorzenia, aby lepiej sobie z nim radzić i realizować opcje leczenia. Chociaż dobrym pomysłem jest prowadzenie własnych badań z renomowanych stron internetowych i publikacji oraz rozmawianie z lekarzami na temat hiperakustyki, oto kilka punktów, o których należy pamiętać:
- Hyperacusis jest często opisywany jako mający zmniejszoną tolerancję na codzienne lub zwykłe dźwięki.
- Jest uważany za rzadki stan, a około 1 na 50 000 osób doświadcza hiperakustyki.
- Stan może wystąpić nagle lub z czasem ulec pogorszeniu.
- Hyperacusis dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych.
- Niektórzy ludzie zgłaszają, że początkowo tylko jedno ucho zostało dotknięte, ale większość osób doświadcza hiperakustyki w obu uszach.
Krok 2. Rozważ swoje objawy
Głównym objawem hiperakustyki jest zwiększona i bardzo bolesna wrażliwość na dźwięki, na które inni ludzie nie mają wpływu. Osoby z nadwrażliwością wzroku często uważają, że tego rodzaju odgłosy są rozdzierające i nie do zniesienia:
- Brzęk sztućców i naczyń.
- Szczekające psy.
- Odgłosy samochodów.
- Alarmy, syreny i dzwonki.
- Głośna muzyka i instrumenty muzyczne.
- Maszyny, odgłosy elektroniczne, sprzęt i sprzęt AGD.
- Krzyki, gwizdy, śmiechy, klaskanie i krzyki.
- Osoby z nadwrażliwością często cierpią również na szum w uszach lub dzwonienie, brzęczenie, brzęczenie lub bicie w uszach.
- Ponieważ interakcja z ludźmi i światem zewnętrznym może być tak bolesna, osoby cierpiące na tę chorobę często doświadczają niepokoju i poczucia izolacji, co może utrudniać radzenie sobie z nadwrażliwością.
Krok 3. Rozpoznaj czynniki ryzyka i najczęstsze przyczyny
Chociaż jest wiele rzeczy, których nie wiemy o hiperakustyce, rozpoznanie potencjalnych czynników ryzyka i najczęstszych przyczyn tego stanu pomoże ci lepiej zrozumieć i poradzić sobie. Przydatna może być również wiedza o potencjalnych przyczynach i wyzwalaczach, aby być przygotowanym, gdy lekarze zadadzą szczegółowe pytania dotyczące historii Twojego przypadku. Oto niektóre z typowych stanów i czynników ryzyka związanych z hiperakuszą:
- Urazy spowodowane hałasem lub urazy akustyczne, takie jak wybuch poduszki powietrznej, strzał z broni palnej, fajerwerki lub inne głośne dźwięki.
- Uraz głowy, uraz szyi lub uraz kręgosłupa szyjnego.
- Przewlekłe infekcje ucha.
- Zespół stresu pourazowego (PTSD).
- Migreny.
- Zaburzenia autoimmunologiczne.
- Autyzm.
- Zespół Downa.
- Reakcja na operacje ośrodkowego układu nerwowego lub niektóre rodzaje leków.
- Borelioza, infekcja bakteryjna rozprzestrzeniająca się przez ukąszenia kleszczy.
- Choroba Addisona, choroba, która atakuje nadnercza.
- Choroba Meniere'a, zaburzenie ucha wewnętrznego.
Krok 4. Rozpoznaj, dlaczego diagnoza nadwrażliwości jest trudna
Osoby cierpiące na hiperakuszę często uważają proces diagnozy i leczenia za frustrujący, ponieważ wiele nie wiemy o tym schorzeniu. Lekarzom trudno jest ustalić, co dokładnie spowodowało stan, i nie ma jednego testu, który pozwoliłby zdiagnozować nadwrażliwość.
Istnieją inne schorzenia słuchowe, które mogą wpływać na słuch i mieć objawy podobne do nadmiernego słuchania lub nawet oprócz nadmiernego słuchania. Dlatego ważne jest, aby współpracować z lekarzami, którzy również będą w stanie wykluczyć, zdiagnozować lub leczyć wszelkie schorzenia, jakich możesz doświadczać
Krok 5. Przygotuj się na kontakt z niektórymi lekarzami, którzy mogą lekceważyć nadwrażliwość
Ponieważ wielu naukowców i badaczy nie wie o hiperakustyce, a wiele badań na ten temat jest nowych lub trwających, niektórzy lekarze i pracownicy medyczni, z którymi masz do czynienia, mogą być nieczuli i lekceważący ten stan.
Krok 6. Współpracuj z personelem medycznym, aby dokładnie zdiagnozować nadwrażliwość
Pomimo wyzwań, ważne jest, aby pracować z lekarzami, jeśli uważasz, że możesz mieć do czynienia z nadwrażliwością. Aby poradzić sobie z tym stanem, musisz otrzymać dokładną diagnozę i informacje o planach leczenia.
- Ponieważ nie ma jednego testu, aby ustalić, czy ktoś ma nadwrażliwość, być może będziesz musiał pracować z kilkoma różnymi lekarzami i przejść liczne testy.
- Zwykle osoby z nadwrażliwością są najpierw kierowane do lekarza ucha lub laryngologa, który przeprowadza dokładne badanie, aby wykluczyć inne potencjalne przyczyny.
- Lekarz audiologii lub specjalista od zaburzeń słuchu zwykle przeprowadza badania audiologiczne, aby ocenić, czy ktoś może mieć nadwrażliwość. Jednym z najczęstszych testów jest test LDL lub test poziomu dyskomfortu głośności, który porównuje poziom dyskomfortu głośności z normalnym zakresem dla ludzkich uszu.
Metoda 2 z 3: Codzienne radzenie sobie z hiperakusis
Krok 1. Nie wstydź się ani nie czuj się nienormalnie
Chociaż może to być trudne, staraj się nie czuć zakłopotania z powodu nadwrażliwości lub poczucia, że twój stan powoduje, że jesteś nienormalny.
- Chociaż jest to rzadki stan, badania sugerują, że liczba osób doświadczających hiperakustyki i diagnozowanych w rzeczywistości rośnie. Oznacza to, że nie jesteś sam.
- Nie prosiłeś o radzenie sobie z tym stanem i nie powinieneś czuć, że jesteś winien.
Krok 2. Przygotuj się na to, że ludzie nie zrozumieją
Częścią skutecznego radzenia sobie z hiperakuszą jest przygotowanie się na to, że niektórzy ludzie będą mieli trudności ze zrozumieniem twojego stanu. Ponieważ niektóre definicje hiperakustyki opisują ją jako „wrażliwość” na głośne dźwięki, osoby z nadwrażliwością są często odrzucane jako nadmiernie wrażliwe lub dramatyczne. Niestety ludzie, którzy nie cierpią na tę chorobę, mają trudności z uświadomieniem sobie, jak trudne i bolesne może być życie z hiperakuszą.
- Nie oczekuj, że inni zmienią swoje zachowanie, aby dostosować się do twoich potrzeb. Jednak ludzie, którym zależy na tobie, prawdopodobnie dostosują swoje zachowanie, gdy wyjaśnisz im, jak się czujesz.
- Chociaż ludzie mogą być niewrażliwi i robić krzywdzące komentarze, staraj się nie brać ich do siebie. Uznaj, że ich brak zrozumienia i empatii pochodzi z miejsca ignorancji.
- Jeśli ludzie nadal są niewrażliwi, prawdopodobnie najlepiej zdystansować się od tych osób. Będziesz mógł skuteczniej radzić sobie z hiperakuszą, jeśli będziesz otoczony przez osoby wspierające.
Krok 3. Wyjaśnij, czego doświadczasz swoim przyjaciołom, członkom rodziny lub współpracownikom, aby mogli lepiej zrozumieć, przez co przechodzisz
Jeśli nie powiesz ludziom, jak to jest żyć z nadwrażliwością, nie będą wiedzieć.
- Zaproś osoby, które są blisko Ciebie, do wzięcia udziału w Twoich wizytach lekarskich i sesjach doradczych lub terapeutycznych, aby mogli dowiedzieć się więcej o tym schorzeniu i wziąć aktywną rolę w pomaganiu Ci.
- Spróbuj wyjaśnić ludziom naturę swojego schorzenia i powiedz im, że potrzeba dużo wysiłku, aby zachować spokój przy niektórych codziennych dźwiękach. Wyjaśnij, że jest to podobne do sytuacji, w której aparaty słuchowe są ustawione zbyt głośno, ale nie mogą ściszyć.
Krok 4. Połącz się z innymi osobami, które mają nadwrażliwość
Ponieważ ludzie, którzy nie cierpią na hiperakuszę, mogą mieć trudności ze zrozumieniem, przez co przechodzisz, pomocne może być radzenie sobie z sytuacją, jeśli możesz połączyć się z innymi dotkniętymi chorobą osobami.
- Dołącz do internetowej grupy wsparcia hiperakustyki lub załóż ją, abyś mógł spotkać się i porozmawiać z innymi osobami, które mają do czynienia z tą samą chorobą. Wiele z tych grup ma na celu pomóc ludziom poznać ich stan, omówić różne opcje leczenia i znaleźć doskonałą opiekę medyczną.
- Pisz o swoich doświadczeniach lub publikuj na forach i stronach internetowych poświęconych hiperakustyce, aby Twoi przyjaciele, rodzina i inne osoby mogły lepiej zrozumieć hiperakustykę i zaoferować wsparcie. Twoja historia może również pomóc innym osobom z nadwrażliwością na poradzenie sobie z tym trudnym stanem. Naukowcy poinformowali również, że historie pacjentów pomagają im lepiej zrozumieć hiperakustykę.
Krok 5. Nie izoluj się
Chociaż wiele osób z nadwrażliwością wzroku ma pokusę, by się wycofać i izolować, często prowadzi to do zwiększonej depresji, lęku i samotności, co utrudnia radzenie sobie. Staraj się nie odcinać od przyjaciół, rodziny i świata zewnętrznego.
Twoi przyjaciele i rodzina troszczą się o ciebie i chcą cię wspierać, więc pracuj z nimi, aby znaleźć sposoby interakcji, które nie są bolesne. Na przykład zachęć ich do odwiedzenia Ciebie lub wybierz miejsce, w którym czujesz się komfortowo
Krok 6. Zainwestuj w sprzęt ochronny
Wiele osób żyjących z hiperakuszą zgłosiło, że sprzęt ochronny, taki jak zatyczki do uszu, nauszniki, słuchawki z redukcją szumów i aparaty dźwiękowe, pomógł im poradzić sobie z ich stanem i kontynuować codzienne czynności.
- Ceny tych urządzeń wahają się od bardzo przystępnych do bardzo drogich opcji, więc dobrze jest przeprowadzić badania online i porozmawiać z innymi osobami cierpiącymi na nadwrażliwość, aby zobaczyć, co uznali za przydatne.
- Audiolodzy mogą również polecić i zamówić specjalny sprzęt, który najlepiej odpowiada Twoim indywidualnym potrzebom.
Krok 7. Poszukaj pomocy medycznej, aby poradzić sobie z lękiem, depresją lub bezsennością
Wiele osób cierpiących na hiperakuszę zgłasza, że cierpią z powodu lęku, depresji i trudności ze snem w wyniku ich stanu, co może jeszcze bardziej utrudniać radzenie sobie z hiperakuszą. Porozmawiaj ze swoimi lekarzami i personelem medycznym o tym, jak radzić sobie z tymi objawami i jak je leczyć, aby jak najszybciej poczuć się lepiej.
Metoda 3 z 3: W trakcie leczenia
Krok 1. Wylecz stan chorobowy powodujący nadwrażliwość
Jeśli istnieje podejrzenie, że konkretny stan chorobowy, taki jak migrena, zaburzenie autoimmunologiczne lub uraz ucha, powoduje nadwrażliwość, leczenie tej podstawowej choroby może złagodzić nadwrażliwość lub złagodzić objawy.
Ponieważ przyczyny hiperakustyki nie są dobrze znane, najlepiej jest współpracować z lekarzem lub lekarzem, aby ustalić, czy należy leczyć potencjalny stan podstawowy
Krok 2. Wypróbuj terapię dźwiękiem lub terapię przekwalifikowującą
Wielu terapeutów zaleca pacjentom z naddźwiękiem poddanie się terapii dźwiękiem, aby powoli przywrócić dźwięk do ich życia, aby mogli wznowić codzienne czynności. Ta metoda terapii ma na celu znieczulenie ucha poprzez słuchanie urządzeń emitujących różowy szum o określonej częstotliwości hałasu.
- Terapia przekwalifikowująca jest często wykonywana przy użyciu aparatu słuchowego lub przyłóżkowych urządzeń generujących dźwięk, które emitują hałas o określonej częstotliwości. Pacjenci są często narażeni na ten hałas przez dwie do ośmiu godzin dziennie.
- Wielu pacjentów z nadwrażliwością na dźwięk zgłaszało, że to leczenie poprawia ich tolerancję na hałas.
- Pracuj z terapeutą lub doradcą zalecanym przez audiologa, aby upewnić się, że ma doświadczenie w leczeniu pacjentów z nadwrażliwością.
Krok 3. Pracuj z terapeutą doświadczonym w terapii poznawczo-behawioralnej
Terapia poznawczo-behawioralna lub CBT jest również zalecana pacjentom z nadwrażliwością, ponieważ pomaga znieczulić nieprzyjemne dźwięki, dzięki czemu możesz żyć bardziej normalnie. Terapia CBT może również pomóc pacjentom z nadwrażliwością na radzenie sobie z lękiem i depresją, które często są wynikiem ich stanu.
- Terapia CBT kładzie nacisk na techniki relaksacji i uważności, które, jak wykazano, pomagają pacjentom z nadwrażliwością na radzenie sobie z ich stanem. Jest często używany w połączeniu z terapią przekwalifikowującą.
- Na przykład twój terapeuta może pomóc ci nauczyć się technik samouspokajania, które mogą pomóc w poprawie twojego stanu.
- Twój audiolog powinien być w stanie polecić terapeutę lub doradcę doświadczonego w stosowaniu CBT u pacjentów z nadwrażliwością.
Krok 4. Nie oczekuj wyników z dnia na dzień
Leczenie hiperakustyki to proces, więc nie oczekuj natychmiastowych rezultatów. Jeśli czujesz się lepiej z osią czasu, zapytaj lekarzy, z którymi współpracujesz, kiedy możesz spodziewać się poprawy swojego stanu.
Krok 5. Przygotuj się na nawroty
Podczas gdy wielu pacjentów z nadwrażliwością wzroku twierdzi, że przeszkolenie i CBT znacznie poprawiły ich stan, eksperci ostrzegają, że istnieje możliwość nawrotu w przypadku narażenia na nowe dźwięki lub różne poziomy hałasu. Porozmawiaj ze swoim zespołem medycznym i terapeutami o możliwości nawrotów i jak najlepiej sobie z nimi radzić.
Krok 6. Nie poddawaj się
Radzenie sobie z hiperakuszą jest trudne, ale wiele osób pracuje nad zbadaniem tego schorzenia i opracowaniem bardziej skutecznych opcji leczenia.
