Niedomykalność zastawki aortalnej ma miejsce, gdy zastawka aortalna (jedna z zastawek serca) ulega osłabieniu i umożliwia częściowy przepływ krwi z powrotem do serca po wypompowaniu do organizmu. Można ją zdiagnozować rozpoznając oznaki i objawy, a także otrzymując serię testów i badań od lekarza (w tym prawdopodobne skierowanie do kardiologa - kardiologa). Na szczęście, jeśli niedomykalność zastawki aortalnej stanie się ciężka, można ją leczyć chirurgicznie poprzez naprawę lub wymianę zastawki, w zależności od stopnia uszkodzenia.
Kroki
Część 1 z 3: Rozpoznawanie oznak i objawów
Krok 1. Obserwuj objawy, które mogą wskazywać na niedomykalność zastawki aortalnej
Niedomykalność aorty występuje, gdy zastawka serca prowadząca z lewej komory serca do aorty ulega osłabieniu. W rezultacie część krwi wypompowywanej z serca powraca po każdym uderzeniu serca z powodu niecałkowitego zamknięcia zastawki aortalnej. Początkowo prawdopodobnie nie zauważysz żadnych oznak ani objawów niedomykalności aortalnej. Objawy stają się widoczne dopiero, gdy stan się rozwija i staje się bardziej dotkliwy. Niektóre objawy, na które należy zwrócić uwagę, które mogą wskazywać na niedomykalność zastawki aortalnej, obejmują:
- Zmęczenie, szczególnie niezwykłe zmęczenie wysiłkiem
- omdlenia lub zawroty głowy
- Kołatanie serca (uczucie bicia serca)
- W cięższych przypadkach: duszność, ból w klatce piersiowej, obrzęk stóp i kostek. Jeśli wystąpią te objawy, jest to nagły przypadek medyczny i należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.
Krok 2. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz doświadczać niedomykalności zastawki aortalnej
Jeśli doświadczasz powyższych oznak i objawów, najlepiej umówić się na wizytę u lekarza rodzinnego wcześniej niż później – lub, w niektórych przypadkach, poszukać pomocy w nagłych wypadkach. Twój lekarz prawdopodobnie skieruje Cię do kardiologa (kardiologa), który może przystąpić do dalszych badań diagnostycznych i badawczych.
- Zauważ, że czasami niedomykalność zastawki aortalnej nie daje żadnych oznak ani objawów, dopóki nie zaczniesz doświadczać powikłania zastoinowej niewydolności serca.
- Oznaki i objawy zastoinowej niewydolności serca obejmują: obrzęk kostek i stóp, duszność, zmęczenie i czasami ból w klatce piersiowej.
- W zależności od nasilenia objawów zastoinowej niewydolności serca albo udaj się bezpośrednio do izby przyjęć (jeśli doświadczasz silnej duszności lub bólu w klatce piersiowej) albo umów się na wizytę w ciągu najbliższego dnia z lekarzem rodzinnym, aby otrzymać odpowiednie lekarstwa. ocena i leczenie.
Krok 3. Poproś lekarza o sprawdzenie pulsu
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć niedomykalność zastawki aortalnej, twój lekarz będzie szukał tak zwanego „tętna ograniczającego”. Puls ograniczający pojawia się, gdy skurczowe ciśnienie krwi (siła krwi działająca na ściany tętnic, gdy serce się kurczy) jest znacznie wyższe niż ciśnienie rozkurczowe krwi (siła wywierana na ściany tętnic, gdy serce się rozluźnia).
Impuls ograniczający najłatwiej jest wykryć na tętnicy szyjnej po lewej stronie
Krok 4. Zmierz ciśnienie krwi
Jeśli masz niedomykalność zastawki aortalnej, twoje skurczowe ciśnienie krwi prawdopodobnie będzie normalne, ale twoje rozkurczowe ciśnienie krwi (ciśnienie, gdy twoje serce się rozluźnia) będzie prawdopodobnie niższe niż normalnie. Lekarz zmierzy ciśnienie krwi w gabinecie i sprawdzi, czy ciśnienie rozkurczowe (dolna liczba) jest niskie.
Jeśli jest niski, może to oznaczać, że masz niewydolność aorty, a lekarz przeprowadzi dalsze testy i badania
Część 2 z 3: Odbieranie testów diagnostycznych
Krok 1. Niech twój lekarz posłucha twojego serca stetoskopem
Jeśli masz niedomykalność zastawki aortalnej, twój lekarz prawdopodobnie będzie w stanie wychwycić szmer serca, gdy będzie słuchał twojego serca za pomocą stetoskopu. Szmer serca jest spowodowany cofaniem się krwi z aorty (naczynia krwionośnego) z powrotem do lewej komory (komory serca) z powodu osłabienia zastawki aortalnej.
Będzie to „szmer rozkurczowy”, którego szuka lekarz, co oznacza, że szum szmeru będzie słyszalny, gdy serce się rozluźni (i kiedy krew napłynie z powrotem do serca z powodu osłabienia zastawki aortalnej)
Krok 2. Uzyskaj elektrokardiogram
Lekarz zleci również elektrokardiogram (EKG lub EKG), aby sprawdzić rytm serca, poszukać oznak zmniejszenia lub braku krwi lub tlenu w sercu i wykluczyć inne przyczyny objawów. Informacje elektryczne będą przesyłane przez elektrody przyklejone do skóry. Możesz być zmuszony do pozostania w bezruchu i/lub chodzenia na bieżni lub pedałowania na rowerze stacjonarnym.
Krok 3. Otrzymaj echokardiogram, aby ocenić swoją zastawkę aortalną
Echokardiogram to rodzaj USG, który w szczególności patrzy na twoje serce. Będzie w stanie ocenić wielkość i funkcję twojego serca, a także zilustrować lekarzowi kierunek przepływu krwi w sercu i funkcję każdej z zastawek.
- Jeśli twoja zastawka aortalna działa nieprawidłowo, echokardiogram pokaże krew przepływającą z powrotem do serca po każdym skurczu.
- Echokardiogram może być wykorzystany do oficjalnej diagnozy niedomykalności zastawki aortalnej i wskazania stopnia nasilenia problemu (łagodny, umiarkowany, ciężki).
- Może być również używany jako narzędzie do monitorowania niedomykalności zastawki aortalnej (lub innych zaburzeń serca), aby lekarz wiedział, kiedy potrzebna jest dalsza interwencja lub leczenie.
Krok 4. Wybierz test wysiłkowy
Wysiłkowy test wysiłkowy zwykle polega na chodzeniu na bieżni i stopniowym zwiększaniu intensywności (zaczynając od wolnego spaceru i przechodząc do joggingu lub biegania), aż będziesz zbyt zmęczony, aby kontynuować, lub do momentu, gdy twoje serce zacznie wykazywać oznaki stresu, zgodnie z urządzeniami pomiarowymi, do których zostaniesz podłączony. Celem testu wysiłkowego jest obserwowanie, jak twoje serce reaguje na stres związany z wysiłkiem fizycznym, i wyciąganie na tej podstawie wniosków na temat ogólnej czynności serca.
- Jeśli masz niedomykalność zastawki aortalnej, twoje serce będzie mniej zdolne niż normalnie do reagowania na stres związany z wysiłkiem.
- Prawdopodobnie szybciej się zmęczysz, a twoje serce zacznie wykazywać oznaki stresu z powodu niezdolności do wystarczająco szybkiego pompowania krwi (w wyniku cofania się krwi do serca z powodu nieszczelnej zastawki).
- Dzięki tym środkom wysiłkowy test wysiłkowy może pomóc w diagnozie niedomykalności zastawki aortalnej.
Krok 5. Poproś lekarza o wykonanie rezonansu magnetycznego serca
MRI serca to kolejny sposób, w jaki lekarze mogą zwizualizować twoje serce i zobaczyć nieprawidłowości. Nieprawidłowości, które mogą występować w przypadku niedomykalności zastawki aortalnej, obejmują powiększenie lewej komory (największa komora serca powiększa się z powodu przepływu wstecznego krwi powodującego stres w sercu), a także zmiany w zastawce aorty i aorcie (duże naczynie krwionośne opuszczające serce).
Krok 6. Wykonaj prześwietlenie klatki piersiowej w celu oceny płynu w płucach i/lub powiększonego serca
Kolejnym testem, który może pomóc w rozpoznaniu niedomykalności aorty, jest prześwietlenie klatki piersiowej. W cięższych przypadkach niedomykalności zastawki aortalnej może pojawić się powiększone serce i/lub płyn w płucach z powodu ciśnienia związanego ze zbyt dużą ilością krwi w sercu na raz. Są to powikłania niedomykalności zastawki aortalnej, które można wykryć za pomocą prześwietlenia klatki piersiowej.
Krok 7. Uzyskaj skierowanie na cewnikowanie serca
Jeśli powyższe badania nie są jednoznaczne co do stopnia niedomykalności aortalnej, której doświadczasz, lekarz może zlecić bardziej inwazyjne badanie zwane cewnikowaniem serca. W tym teście rurka jest wprowadzana przez tętnicę w ramieniu lub nodze i przepuszczana przez tę tętnicę, aż dotrze do serca. Gdy znajdzie się w sercu, wstrzykuje się barwnik. Aparat rentgenowski jest następnie używany do wizualizacji ruchu barwnika, a w przypadku niedomykalności zastawki aortalnej może on poinformować lekarza o stopniu i powadze niedomykalności, umożliwiając lekarzowi podjęcie najlepszych decyzji dotyczących leczenia, jeśli się poruszasz Naprzód.
Część 3 z 3: Leczenie niedomykalności aortalnej
Krok 1. Wybierz „uważne oczekiwanie” i regularne echokardiogramy
Jeśli niedomykalność zastawki aortalnej nie jest zbyt ciężka, lekarz lub kardiolog może zalecić, aby nie wybierać żadnych procedur (takich jak zabieg chirurgiczny), ale raczej, aby nadal monitorować zastawkę aortalną i leczyć ją chirurgicznie tylko wtedy, gdy stanie się to możliwe. niezbędny. Zostaniesz poproszony o regularne wykonywanie echokardiogramów w celu sprawdzenia stanu i funkcji zastawki aortalnej i ważne jest, abyś kontynuował te wizyty, ponieważ w przeciwnym razie pogorszenie funkcji zastawki aortalnej może nie być dla ciebie zauważalne.
- Lekarz może również zalecić ostrożność podczas wysiłku i unikanie forsownych czynności, aby nie obciążać serca i zastawki aortalnej.
- Prawdopodobnie zostaniesz poproszony o kontynuowanie umiarkowanej aktywności fizycznej ze względu na liczne korzyści zdrowotne, jakie oferuje.
Krok 2. Przyjmuj leki, aby zapobiec pogorszeniu objawów
Jeśli twoje ciśnienie krwi jest wysokie, lekarz zaleci przyjmowanie leków na ciśnienie krwi, aby obniżyć je z powrotem do normalnego zakresu. Dzieje się tak, ponieważ podwyższone ciśnienie krwi jest jednym z głównych czynników ryzyka pogorszenia niedomykalności aortalnej.
Jeśli doświadczasz objawów zastoinowej niewydolności serca w wyniku niedomykalności aorty, możesz otrzymać „inhibitory ACE” lub „diuretyki” (dwie klasy leków), aby pomóc złagodzić objawy i pozbyć się nadmiaru płynów z organizmu
Krok 3. Poddaj się operacji „wyleczenia” niedomykalności aortalnej
Jedynym ostatecznym „lekarstwem” na niedomykalność zastawki aortalnej jest leczenie chirurgiczne. Można tego dokonać poprzez naprawę zastawki aortalnej lub wymianę zastawki aortalnej (w zależności od stopnia uszkodzenia zastawki). Najczęściej w przypadku niedomykalności aortalnej wymagana będzie pełna wymiana zastawki aortalnej.
- Na czas zabiegu zostaniesz poddany znieczuleniu ogólnemu, co oznacza, że nie będziesz przytomny do operacji.
- Otrzymasz operację na otwartym sercu, a Twoja zastawka aortalna zostanie wymieniona na nową.
- Czas rekonwalescencji po operacji zwykle obejmuje jeden tydzień w szpitalu, a następnie cztery do sześciu tygodni odpoczynku w domu przed powrotem do pracy. Po operacji może być konieczne zastosowanie antykoagulacji w celu utrzymania funkcji zastawki.
