Karetka pogotowia to ktoś, kto pomaga załodze pogotowia w różnych zadaniach. Stanowisko to jest również znane jako technik ratownictwa medycznego (EMT) lub technik pogotowia ratunkowego. Jako asystent karetki możesz asystować załodze przy podnoszeniu pacjenta na łóżeczko i do karetki. Być może będziesz musiał również pomóc w udzieleniu podstawowej pierwszej pomocy, takiej jak podanie tlenu, bandażowanie pacjenta lub monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Pamiętaj, że każdy dział będzie wymagał innych rzeczy od swoich ratowników, a każda praca będzie inna. Nie ma możliwości pełnego przygotowania się do każdego scenariusza, ale dzięki odpowiedniemu szkoleniu będziesz gotowy na wszystko, co napotkasz w pracy.
Kroki
Część 1 z 3: Spełnienie minimalnych wymagań
Krok 1. Spełnij wymagania edukacyjne
Większość pracodawców oczekuje, że ratownicy pogotowia będą mieli co najmniej dyplom ukończenia szkoły średniej lub GED. Większość programów szkoleniowych EMT wymaga również dyplomu ukończenia szkoły średniej lub GED jako warunku wstępnego przystąpienia do programu. Jednak niektórzy pracodawcy mogą oczekiwać wyższego poziomu wykształcenia i/lub szkolenia. Wielu pracodawców wymaga również zaświadczenia z odpowiedniej dziedziny. To pole będzie się różnić w zależności od pracodawcy i może obejmować szkolenie z pierwszej pomocy lub inny rodzaj szkolenia specyficznego dla EMT.
Dowiedz się, co jest wymagane od ratowników pogotowia ratunkowego w ambulatorium, w którym chcesz pracować. Jeśli te informacje nie są dostępne online, możesz skontaktować się z kimś w tej organizacji i zapytać, czego oczekuje się od kandydatów
Krok 2. Posiadaj pożądane umiejętności i wiedzę
Rolą karetki pogotowia jest asystowanie ratownikom medycznym w obsłudze pacjentów. Podstawowe wymagania w tej pracy zazwyczaj obejmują posiadanie umiejętności umysłowych i komunikacyjnych niezbędnych do sprawowania opieki i transportu pacjenta do szpitala.
- Aktywne słuchanie, krytyczne myślenie, rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji w sytuacji kryzysowej to podstawowe umiejętności, które musi posiadać ratownik pogotowia.
- Silne, kompetentne umiejętności komunikacyjne są ważne podczas pracy z pacjentami jako karetka pogotowia.
- Będziesz także potrzebować podstawowych umiejętności obsługi komputera i telefonu, aby odpowiadać na połączenia, składać raporty i utrzymywać komunikację z centralą.
Krok 3. Być w stanie pracować jako karetka pogotowia
Oprócz umiejętności i wiedzy większość pracodawców będzie musiała sprawdzić, czy jesteś w stanie pracować w karetce pogotowia. Może to obejmować ogólną weryfikację zatrudnienia lub bardziej kompleksowe badanie lekarskie.
- W większości regionów musisz mieć co najmniej 18 lat i kwalifikować się do zatrudnienia w swoim kraju zamieszkania. Jednak każda organizacja i stan może ustalić inne wymagania wiekowe. Często na granicę wieku mają wpływ polisy ubezpieczeniowe od odpowiedzialności cywilnej, które wymagają, aby ratownicy pogotowia mieli co najmniej 21 lat.
- Zazwyczaj będziesz musiał mieć odpowiednią siłę fizyczną i wytrzymałość, ponieważ wiele twojej pracy będzie wymagało podnoszenia pacjentów na noszach i wyjmowania ich z karetki pogotowia.
- Oprócz wymagań fizycznych, istnieje również wiele wymagań psychicznych i emocjonalnych związanych z pracą jako ratownik pogotowia. Pracownicy ratunkowi są często narażeni na stres psychiczny i traumę ze względu na charakter pracy.
Krok 4. Miej czysty zapis
Ratownicy pogotowia muszą zazwyczaj mieć historię profesjonalnego i etycznego postępowania. Każda przeszłość kryminalna zostanie oceniona, a wszelkie działania uznane za nieetyczne lub nieprofesjonalne przez dyrektora medycznego danego regionu lub firmy mogą stanowić podstawę do dyskwalifikacji lub zwolnienia.
- Każde skazanie za przestępstwo lub wykroczenie, które wiąże się z dylematami moralnymi, takimi jak kradzież, zażywanie/transport narkotyków lub napaść, może zdyskwalifikować niektórych kandydatów.
- Częste lub przewlekłe nadużywanie alkoholu może dyskwalifikować niektórych kandydatów.
- Jeśli zamierzasz prowadzić karetkę, będziesz potrzebować czystej historii jazdy. Nadmierna liczba wykroczeń drogowych lub poważniejsze incydenty, takie jak śmierć pojazdu, mogą uniemożliwić kierowanie karetką pogotowia.
Część 2 z 3: Udział w szkoleniu ambulatoryjnym
Krok 1. Znajdź i weź udział w programie szkoleniowym EMT
Niektóre osoby, które posiadają wcześniejszy certyfikat, mogą być w stanie odnowić swój status karetki pogotowia. Jednak większość nowych kandydatów będzie musiała pomyślnie ukończyć program szkoleniowy EMT, w zależności od tego, gdzie mieszkają i do jakiej organizacji aplikują.
- Programy szkoleniowe EMT można znaleźć za pośrednictwem Amerykańskiego Czerwonego Krzyża lub lokalnego college'u. Wyszukaj w Internecie program szkoleniowy w Twojej okolicy.
- Jeśli mieszkasz w Stanach Zjednoczonych, poszukaj programu, który spełnia krajowe standardy edukacji w zakresie ratownictwa medycznego.
- Niektórzy pracodawcy mogą wymagać od Ciebie uczestnictwa w dodatkowych kursach i szkoleniach, w tym zajęciach dotyczących przepisów HIPAA, patogenów przenoszonych przez krew i materiałów niebezpiecznych.
- Każda organizacja ma inne wymagania, jeśli chodzi o szkolenia. Upewnij się, że program szkoleniowy, na który się zapisałeś, został zaakceptowany przez Twojego potencjalnego pracodawcę.
- W zależności od programu EMT, do którego się zapisałeś, Twoje szkolenie może obejmować zajęcia z resuscytacji krążeniowo-oddechowej, resuscytacji i korzystania z defibrylatora lub może obejmować tylko niektóre z tego szkolenia. Dowiedz się, co musisz wiedzieć dla swojego potencjalnego pracodawcy i sprawdź, co oferuje Twój program.
Krok 2. Uzyskaj szkolenie i certyfikację w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
Wiele organizacji i pracodawców wymaga, aby karetki pogotowia uczyły się resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub CPR. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa może być wymagana, gdy pacjent miał zawał serca lub prawie utonął. Celem resuscytacji krążeniowo-oddechowej jest wznowienie oddychania i/lub bicia serca pacjenta.
- Szkolenie nauczy Cię jak sprawdzać krążenie i drogi oddechowe pacjenta oraz wykonywać oddechy ratunkowe. Zazwyczaj musisz być w stanie wykonać 30 uciśnięć klatki piersiowej, sprawdzić drogi oddechowe i wykonać 2 oddechy ratownicze.
- Niektóre sytuacje ratunkowe mogą wymagać szybkiego wykonania uciśnięć klatki piersiowej (około 100 uciśnięć na minutę). Powinno to zostać uwzględnione w szkoleniu EMT.
- Twoje szkolenie powinno obejmować resuscytację zarówno dorosłych, jak i dzieci/niemowląt.
Krok 3. Naucz się podstawowych technik podtrzymywania życia (BLS)
Niektóre wymagania szkoleniowe mogą wymagać wzięcia udziału w zajęciach z podstawowych zabiegów resuscytacyjnych lub BLS. Zajęcia BLS koncentrują się na leczeniu pacjentów, u których doszło do zatrzymania akcji serca, zatrzymania oddechu lub pewnego rodzaju niedrożności dróg oddechowych.
- Część twojego szkolenia będzie polegała na nauce oceny sceny po przyjeździe. Czasami personel ratunkowy będzie narażony na niebezpieczeństwo, próbując pomóc pacjentom, zarówno ze względu na ryzyko środowiskowe, jak i ryzyko związane z zanieczyszczeniem.
- Dowiesz się, jak ważne jest noszenie środków ochrony osobistej, aby zapewnić bezpieczeństwo własne i wszystkich, z którymi pracujesz (zarówno pacjentów, jak i współpracowników).
- Dowiesz się, jak oceniać poziom świadomości pacjenta. Może to obejmować określenie, czy pacjent jest czujny, reaguje na bodźce werbalne, reaguje na bodźce bolesne lub całkowicie nie reaguje.
- Zajęcia BLS nauczą Cię, jak sprawdzić i oczyścić drogi oddechowe pacjenta, sprawdzić puls i ustalić, czy pacjent przestał oddychać lub stracił tętno. Dowiesz się również, jak ustabilizować pacjenta, który nie reaguje lub ma ograniczoną odpowiedź.
Krok 4. Stań się biegły w posługiwaniu się AED
Automatyczny defibrylator zewnętrzny lub AED, używany do ponownego uruchomienia serca pacjenta po nagłym zatrzymaniu akcji serca. Jako karetka pogotowia najprawdopodobniej będziesz musiał operować AED na pewnym etapie swojej kariery. Z tego powodu szkolenie AED jest często wymogiem, aby zostać ratownikiem pogotowia.
- Dowiesz się, jak ocenić, czy używanie AED jest bezpieczne. Na przykład niektóre zagrożenia środowiskowe, takie jak stojące kałuże i inne źródła wody, mogą przenosić energię elektryczną na ratownika pogotowia i/lub innych osób postronnych.
- Twoja klasa nauczy Cię, jak przykładać elektrody z defibrylatora AED do klatki piersiowej pacjenta, odsuwać wszystkich od niereagującego ciała i porażać prądem przez defibrylator.
Część 3 z 3: Znalezienie pracy jako karetka pogotowia
Krok 1. Zbierz odpowiednie doświadczenie
Większość pracowników ambulatoryjnych musi mieć jakieś wcześniejsze doświadczenie, które jest odpowiednie dla ich dziedziny. Niektórzy pracodawcy mogą wliczać twoje wykształcenie do swoich wymagań dotyczących doświadczenia. Jednak każdy pracodawca/organizacja jest inny.
- Wolontariat w lokalnym stroju pogotowia ratunkowego to świetny sposób na zdobycie cennego doświadczenia podczas szkolenia pod okiem wykwalifikowanego karetki pogotowia lub EMT. Możesz dowiedzieć się o możliwościach wolontariatu, kontaktując się z lokalnymi organizacjami ambulatoryjnymi/EMT.
- Dowiedz się, czy jakiekolwiek praktyczne szkolenie, które odbyłeś w szkole, liczy się jako doświadczenie. Niektórzy pracodawcy mogą uznać to szkolenie za doświadczenie, podczas gdy inni nie.
Krok 2. Przygotuj silne CV
Podobnie jak w przypadku każdej innej pracy, twoje CV jest pierwszym wrażeniem, jakie pracodawca będzie miał o tobie. Będziesz chciał sporządzić CV, które pokaże, że Twoje wykształcenie, doświadczenie zawodowe i szkolenia odpowiadają potrzebom danego pracodawcy.
- Umieść swoje dane kontaktowe na górze CV, a następnie swoje wykształcenie i doświadczenie zawodowe.
- Wymień wykształcenie i doświadczenie zawodowe w odwrotnym porządku chronologicznym, zaczynając od ostatniego stopnia naukowego (w przypadku wykształcenia) i pracy (w przypadku doświadczenia zawodowego).
- Upewnij się, że wymieniasz odpowiednie szkolenia i/lub pracę wolontariuszy w odwrotnej kolejności chronologicznej. Dołącz wszelkie otrzymane zaświadczenia o udzielaniu pierwszej pomocy i sprawdź, czy są one nadal ważne i aktualne.
Krok 3. Aplikuj na oferty pracy
Miejsce złożenia wniosku będzie zależało od tego, czy chcesz pracować dla organizacji prywatnej czy publicznej. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, możesz mieć możliwość pracy dla miasta lub hrabstwa i pracy dla prywatnej firmy pogotowia ratunkowego.
- Wymogi dotyczące doświadczenia, wykształcenia i szkolenia będą się znacznie różnić w zależności od pozycji, w zależności od stroju ambulatoryjnego, z którym zdecydujesz się zastosować.
- Możesz znaleźć oferty pracy, przeszukując ogólne oferty pracy online lub przeglądając witryny branżowe. Możesz również skontaktować się bezpośrednio z oddziałami ambulatoryjnymi, jeśli znasz taki, z którym chciałbyś pracować.
Krok 4. Udziel dobrego wywiadu
Jeśli Twoje CV i podanie zrobią wrażenie na pracodawcy, możesz zostać wezwany na rozmowę kwalifikacyjną. Musisz prezentować się w profesjonalny sposób i okazywać szacunek wszystkim, z którymi się kontaktujesz.
- Przybądź co najmniej 10–15 minut wcześniej.
- Ubierz się odpowiednio na rozmowę kwalifikacyjną. Mimo że pracownicy ambulatoriów zazwyczaj noszą fartuchy lub ubrania robocze, warto założyć garnitur i krawat lub odpowiednią bluzkę i spódnicę.
- Odpowiadaj na pytania zgodnie z prawdą. Jeśli jest coś, czego nie jesteś pewien, powiedz, że nie wiesz, ale możesz znaleźć odpowiedź.
- Przygotuj się do omówienia swoich motywacji do pracy w ambulatorium oraz swoich mocnych/słabych stron jako pracownika.
- Pamiętaj, że jeśli otrzymasz ofertę pracy, być może będziesz musiał zdać test podstawowy i/lub badanie narkotykowe.
Porady
- Pamiętaj, że to tylko ogólne wskazówki. Każdy dział będzie miał inne wymagania.
- Im bardziej jesteś wykształcony, tym lepiej. Pogotowie ratunkowe z większym prawdopodobieństwem zatrudni cię, jeśli masz wykształcenie w dziedzinie medycyny. Nawet jeśli nie będziesz używał tych umiejętności przez cały czas, dobrze je znać.
- Dowiedz się o różnych rolach, takich jak różnica między ratownikiem, ratownikiem ratowniczym (podstawowym), ratownikiem ratowniczym (pośrednim) i ratownikiem medycznym.
