Jeśli fascynuje Cię ośrodkowy układ nerwowy i interesuje Cię medycyna, neurologia może być dla Ciebie odpowiednią karierą. Chociaż, aby zostać neurologiem, potrzeba ogromnej determinacji i rygorystycznego wykształcenia, zdecydowana większość ludzi, którzy wybierają ten zawód, uważa, że ich praca ma głęboki sens. Jeśli zechcesz poświęcić lata wymaganej nauki i szkolenia, będziesz mieć możliwość poprawy życia niezliczonych pacjentów w swojej pracy jako neurolog. Aby pomóc Ci zacząć we właściwym kierunku, odpowiedzieliśmy na najczęściej zadawane pytania dotyczące rozpoczęcia tej trudnej, ale niezwykle satysfakcjonującej kariery.
Kroki
Pytanie 1 z 9: Czym zajmuje się neurolog?
Krok 1. Neurolodzy diagnozują i leczą schorzenia mózgu i układu nerwowego
Jako neurolog wykonasz testy stanu psychicznego, wzroku, odruchów, chodu i nie tylko. Pomożesz leczyć choroby takie jak guzy mózgu, udar, padaczka, choroba Lou Gehriga, stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera i inne.
Krok 2. Neurolodzy nie wykonują operacji
Ta rola przypada neurochirurgom. Można jednak wykonywać takie zabiegi, jak nakłucie lędźwiowe (LP) do analizy płynu mózgowo-rdzeniowego, badania przewodnictwa nerwowego i elektromiografii (NCS/EMG).
Pytanie 2 z 9: Ile lat potrzeba, aby zostać neurologiem?
Krok 1. Średnio będziesz studiował przez 13 lat, aby zostać neurologiem w USA
Chociaż możesz skrócić edukację licencjacką o 1 rok lub wybrać program, który oferuje połączone studia licencjackie i medyczne (6-8 lat), nie ma prawdziwych „skrótów” do szkolenia w neurologii.
- Zrobisz 4 lata studiów licencjackich na uczelni lub na uniwersytecie. Jeśli zdobędziesz punkty za studia w szkole średniej, możesz ukończyć studia w ciągu 3 lat.
- Będziesz uczęszczał do szkoły medycznej przez 4 lata, aby uzyskać stopień doktora medycyny lub doktora medycyny osteopatycznej.
- Będziesz odbywał staż na 1 rok w medycynie lub chirurgii lub na 2 lata w neurologii dziecięcej.
- Spędzisz 3 lata w programie rezydencyjnym, prowadząc szkolenie specjalistyczne.
Pytanie 3 z 9: W czym powinienem się specjalizować, aby zostać neurologiem?
Krok 1. Wybierz dziedzinę związaną z nauką
Chociaż nie ma określonego kierunku, który jest wymagany, aby przejść do szkoły medycznej, wykazanie pasji do neuronauki w trakcie kariery licencjackiej może zwiększyć twoją aplikację i dać ci mocne podstawy do studiów magisterskich. Jeśli twoja szkoła nie oferuje bezpośrednio neuronauki, możesz wybrać kierunek taki jak biologia, fizjologia lub chemia, aby uzyskać szersze doświadczenie w naukach przyrodniczych i ludzkim ciele.
Krok 2. Specjalizacja nauk humanistycznych lub społecznych
Jeśli naprawdę pasjonujesz się tym tematem i chcesz poprawić komunikację z pacjentem, spróbuj studiów nienaukowych. Możesz wybrać kierunek, taki jak angielski, komunikacja, a nawet historia sztuki i nadal zostać neurologiem! Pamiętaj tylko, że przygotowanie się do testu wstępnego na studia medyczne (MCAT) może być trudniejsze bez ukończenia studiów ścisłych.
- Jeśli twoja szkoła na to pozwala, spróbuj nadal uczęszczać na kursy, które dadzą ci szerokie podstawy naukowe. Na przykład powinieneś spróbować wziąć udział w kursach z fizyki, biologii człowieka, chemii nieorganicznej i organicznej oraz psychologii.
- Jeśli ukończyłeś specjalizację w dziedzinie nienaukowej lub chcesz zostać lekarzem w późniejszym życiu, jest to całkowicie możliwe. Możesz wykorzystać swoje doświadczenie życiowe i inną perspektywę, aby wyróżnić się w swoich aplikacjach w szkole medycznej.
Krok 3. Bez względu na kierunek, weź udział w torze przedmedycznym
„Pre-med” zwykle nie jest odrębną specjalizacją. Zamiast tego jest to rozróżnienie, które możesz zrobić ze swoim uniwersytetem i doradcą, aby upewnić się, że otrzymasz porady i kursy potrzebne do spełnienia wymagań wstępnych do szkoły medycznej.
Każda szkoła będzie miała inne wymagania do spełnienia na torze przedmedycznym, ale zwykle będziesz musiał ukończyć solidne zajęcia z biologii człowieka
Pytanie 4 z 9: Jak przygotować się do szkoły medycznej?
Krok 1. Zdaj wstępne kursy do szkoły medycznej
Większość szkół medycznych wymaga pewnych zajęć wstępnych, niezależnie od kierunku. Sprawdź wymagania swojej przyszłej szkoły medycznej przed złożeniem wniosku, aby upewnić się, że spełniłeś wszystkie warunki wstępne.
Staraj się utrzymywać co najmniej 3,7-3,8 GPA w swoich kursach wstępnych. Będziesz chciał wykazać się dobrymi wynikami w nauce, a 3,7-3,8 GPA postawi Cię w średnim zakresie dla studentów przyjętych do większości szkół medycznych
Krok 2. Zdobądź doświadczenie w warunkach klinicznych, gdy jesteś na studiach
Możesz zbudować silniejszą aplikację, zgłaszając się na ochotnika jako pracownik opieki hospicyjnej lub podejmując pracę jako lekarz szpitalny lub asystent medyczny w klinice lub szpitalu. Chociaż nie będziesz mógł bezpośrednio leczyć pacjentów, praca administracyjna i nauka o tym, jak działa ośrodek zdrowia, nauczą Cię różnych podejść do opieki nad pacjentem.
Znajdź pracę za pośrednictwem szkolnego centrum kariery, swoich doradców przedmedycznych lub krajowego stowarzyszenia poszukującego wolontariuszy (takiego jak Hospicjum Foundation of America)
Krok 3. W swoim młodszym roku licencjackim zrób MCAT
Aby dać sobie jak najlepszy wynik w konkurencyjnych programach szkół medycznych, powinieneś dążyć do uzyskania wyniku zbliżonego do najwyższego możliwego wyniku 528 (średni wynik dla uczniów przyjętych do szkoły medycznej to 510).
- Aby przygotować się do tego ponad 6 godzinnego egzaminu, wykonaj testy praktyczne i zapoznaj się z bezpłatnymi przewodnikami oferowanymi przez Association of American Medical Colleges (AAMC), organizację zarządzającą egzaminem.
- Zademonstrujesz wiedzę w czterech kategoriach na MCAT: biochemiczne podstawy systemów żywych, chemiczne i fizyczne podstawy systemów biologicznych, psychologiczne/społeczne/biologiczne podstawy zachowania oraz krytycznej analizy i umiejętności rozumowania.
Pytanie 5 z 9: Czego nauczę się w szkole medycznej?
Krok 1. W ciągu pierwszych 2 lat poznasz ludzkie ciało
W klasie skupisz się na jednym układzie fizjologicznym na raz (takim jak układ nerwowy).
Chociaż neurolodzy częściej uzyskują stopień doktora medycyny, możesz również wybrać stopień DO (doktor medycyny osteopatycznej), jeśli jesteś zainteresowany nauką alternatywnego, holistycznego podejścia do pacjenta opieka i medycyna
Krok 2. W trzecim i czwartym roku poznasz różne dziedziny medycyny poprzez praktyczne doświadczenie
Będziesz mógł próbować pracy neurologicznej podczas swoich klinicznych „rotacji”. Podczas rotacji będziesz obserwował lekarzy i brał udział w szkoleniach w prawdziwych placówkach służby zdrowia. Zwróć uwagę podczas swojej rotacji neurologicznej, aby zdecydować, czy lubisz środowisko pracy i podnosić umiejętności wstępne.
Jeśli nie lubisz swojej rotacji neurologicznej, nie panikuj! Być może nauczyłeś się, że neuronauka nie jest dla ciebie odpowiednia. Skorzystaj z innych rotacji, aby znaleźć bardziej odpowiedni wybór kariery
Pytanie 6 z 9: Jak uzyskać licencję na uprawianie neurologii?
Krok 1. Weź udział w amerykańskim egzaminie na licencję medyczną (USMLE), jeśli uczestniczysz w programie MD
Przystąp do pierwszych części egzaminu w szkole medycznej. Podczas egzaminu wykażesz się podstawową wiedzą medyczną i umiejętnościami klinicznymi.
- Zrób krok 1, gdy jesteś w pierwszym lub drugim roku szkoły medycznej.
- Poczekaj z wykonaniem Kroku 2 CK (Wiedza Kliniczna) do trzeciego lub czwartego roku, kiedy będziesz miał więcej praktyki z umiejętnościami klinicznymi.
- Po ukończeniu studiów możesz wykonać krok 3 USMLE, aby uzyskać licencję.
Krok 2. Jeśli bierzesz udział w programie DO, przystąp do kompleksowego egzaminu na licencję na osteopatię medyczną (COMLEX-USA)
Podobnie jak USMLE, COMPLEX-USA oceni Twoją podstawową wiedzę medyczną i przetestuje Twoje umiejętności kliniczne.
- Możesz przystąpić do Poziomu 1 po pierwszym roku szkoły medycznej.
- Zdaj egzaminy na poziomie 2-CE i 2-PE po drugim roku (w dowolnej kolejności).
- Przystąp do egzaminu na poziom 3 po uzyskaniu dyplomu.
Krok 3. Po zdaniu egzaminu na licencję lekarską zdobądź certyfikat w radzie neurologicznej swojego kraju
Aby kwalifikować się do certyfikacji, musisz ukończyć szkołę medyczną, posiadać ważną licencję medyczną, wykazać się pozytywnymi ocenami z egzaminu neurologicznego i podspecjalistycznego oraz ukończyć ustalone godziny kliniczne.
Pytanie 7 z 9: Co dzieje się po szkole medycznej?
Krok 1. Stażysta przez rok w szpitalu lub centrum medycznym
Po uzyskaniu stopnia naukowego będziesz pracować razem z w pełni wyszkolonymi lekarzami i personelem medycznym podczas pierwszego roku pobytu (zwanej również stażem). Jako stażysta będziesz ćwiczyć medycynę ogólną (zamiast specjalizować się w neurologii) i rozwijać umiejętności kliniczne.
- Stażyści interniści skupią się przede wszystkim na diagnostyce, leczeniu i opiece nad dorosłymi pacjentami.
- Zgłosisz się na staż i pobyt w ramach programu „The Match”, który jest prowadzony przez National Resident Matching Program. Aby złożyć wniosek, należy wypełnić wniosek za pośrednictwem usługi składania wniosków o pobyt elektroniczny (ERAS). Przygotuj swoje CV i listy polecające wcześnie, aby móc je wysłać do ERAS, gdy będziesz gotowy. Dołącz swoją historię edukacyjną, odbyte staże, doświadczenie badawcze i listę referencji.
- Po przesłaniu aplikacji możesz zostać zaproszony na rozmowy kwalifikacyjne w programach rezydencyjnych.
- Następnie uszeregujesz swoje najlepsze programy pobytowe, a algorytm komputerowy dopasuje programy i kandydatów, aby zoptymalizować najlepsze wybory.
- O wynikach rozmieszczenia dowiesz się w dniu meczu, który odbywa się co roku w marcu.
Krok 2. Ukończ trzyletnią rezydencję specjalizującą się w neurologii
W zależności od tego, na co pozwala Twój staż pierwszego roku, będziesz kontynuować w tym samym szpitalu lub złożyć wniosek do innej placówki na kolejne lata pobytu. Te następne trzy lata różnią się od stażu, ponieważ zaczniesz pracować bezpośrednio w neurologii, a nie w ogólnej medycynie wewnętrznej. Będziesz uczyć się od specjalistów w tej dziedzinie, widząc pacjentów i kontynuując rozwijanie swoich umiejętności klinicznych.
Krok 3. Aby uzyskać jeszcze bardziej specjalistyczne szkolenie, ukończ stypendium
Aby odróżnić się od innych absolwentów na rynku pracy, możesz szkolić się jeszcze przez 1-4 dodatkowe lata. Złóż wniosek o stypendium w szpitalu klinicznym w dziedzinie neurologii dziecięcej, neurologa klinicznego, niepełnosprawności neurorozwojowej itp.
Rozważając stypendium, oceń, czy potencjalny wyższy dochód uzyskany z dalszej specjalizacji przewyższy koszt spędzenia dodatkowych lat na otrzymywaniu niższej pensji i/lub zaciągania długów podczas szkolenia
Pytanie 8 z 9: Jak znaleźć pracę jako neurolog?
Krok 1. Aplikuj na stanowiska poprzez internetowe tablice ogłoszeń
Prześlij CV podkreślające wcześniejsze doświadczenia badawcze i stwórz spersonalizowany list motywacyjny, który zademonstruje Twoje dokładne badania tej praktyki/szpitala.
Ponieważ większość menedżerów ds. Rekrutacji to lekarze, nie bój się wysyłać wielu e-maili uzupełniających w przypadku, gdy zajęty lekarz przegapi wiadomość e-mail
Krok 2. Połącz się w sieć i uzyskaj odesłanie do pozycji za pośrednictwem swoich połączeń
Weź udział w konferencjach neurologicznych w całym kraju, aby nawiązać kontakt z innymi w tej dziedzinie i być na bieżąco z rozwojem neurologii. Pozostań w kontakcie z obecnymi i byłymi kolegami, a także absolwentami szkoły, aby zbudować reputację kompetentnego neurologa i miłego partnera do pracy.
Pytanie 9 z 9: Ile pieniędzy zarabiają neurolodzy?
Krok 1. W pełni wyszkoleni neurolodzy zarabiają ponad 267 000 USD rocznie
Jeśli jesteś bardziej wyspecjalizowanym neurologiem lub praktykujesz w obszarze z mniejszą liczbą lekarzy (takim jak Środkowy Zachód), będziesz miał tendencję do zarabiania więcej pieniędzy.
Podczas swojej rezydencji zarobisz około 60 000 USD rocznie, a wynagrodzenie wzrośnie w miarę zdobywania doświadczenia
Porady
- Studenci medycyny z umiejętnościami logicznego rozumowania, zainteresowaniami związanymi z psychologią i umiejętnościami komunikacyjnymi mają większe szanse na rozwój w środowisku neurologicznym.
- Średnio czesne za szkołę medyczną, opłaty i opieka zdrowotna kosztuje 41 438 USD rocznie w szkołach publicznych i 61 490 USD rocznie w szkołach prywatnych, chociaż można ubiegać się o pomoc finansową i stypendia.
