Złamana lub złamana kość jest zawsze uważana za uraz urazowy, ale nie wszystkie są klasyfikowane jako poważne – istnieją różne rodzaje w zależności od stopnia ciężkości. Złamanie linii włosów lub złamanie kości jest najmniej traumatyczne i nie powoduje niewspółosiowości fragmentów. Złamania, w wyniku których odłamki nie są wyrównane, zwłaszcza jeśli przebijają skórę, są znacznie poważniejsze, a czasem zagrażają życiu. W związku z tym kluczowe znaczenie ma ponowne wyrównanie złamanej kości w odpowiednim czasie, ale nie jest to procedura, której powinna dokonać osoba nieprzeszkolona. Ponowne wyrównanie złamania powinno być najlepiej wykonane przez chirurga lub lekarza, chociaż inni pracownicy służby zdrowia i ratownicy mogą być zmuszeni wystarczyć w niektórych sytuacjach nagłych.
Kroki
Część 1 z 2: Przygotowanie do wyrównania kości
Krok 1. Oceń obrażenia
W sytuacji awaryjnej, gdy nie ma w pobliżu wyszkolonego personelu medycznego, ważne jest, aby móc zidentyfikować złamaną kość. Złamania zwykle występują w wyniku znacznego urazu (ciężki upadek lub wypadek samochodowy), a osoba prawie zawsze odczuwa silny ból – może również zgłaszać słyszenie lub uczucie pękania. Złamania głowy, kręgosłupa lub miednicy są trudne do stwierdzenia bez prześwietlenia i są to urazy, które wymagają, aby osoba nie była przemieszczana, ustawiana lub transportowana. Jednak kości długie, takie jak ręce, nogi, palce u rąk i nóg będą wyglądać na krzywe, zniekształcone, zdeformowane lub oczywiście nie na miejscu. Po zidentyfikowaniu podejrzenia złamania najlepiej wezwać karetkę pogotowia i uzyskać profesjonalną pomoc medyczną, zamiast próbować samodzielnie wyrównać kości – w rzeczywistości możesz spowodować większe obrażenia pomimo dobrych intencji.
- Inne typowe oznaki i objawy złamania kości to: ograniczona ruchliwość, drętwienie lub mrowienie, silny obrzęk i zasinienie, nudności.
- Próba poruszania osoby ze złamanym kręgosłupem lub czaszką jest bardzo ryzykowna bez odpowiedniego przeszkolenia i należy jej unikać.
- Próba nieprawidłowego wyrównania złamanych kości może prowadzić do dalszego uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów, prowadząc do większej liczby krwawień i potencjalnego paraliżu.
Krok 2. Uspokój osobę
Pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, gdy masz do czynienia z osobą z ewidentnie złamaną kością, jest uspokojenie jej, ponieważ jeśli zaczyna naprawdę panikować i wpadać w szok, procesy jej ciała zaczynają się wyłączać. W związku z tym uspokój tę osobę, uspokój ją, wyjaśnij, że jest ranna, ale nic jej nie jest, a następnie daj jej znać, że pomoc jest w drodze (lub są już w dobrych rękach). Ta rada dotyczy personelu medycznego i każdej nieprzeszkolonej osoby na miejscu wypadku.
- Niech osoba położy się z głową podpartą i/lub podpartą w najwygodniejszy możliwy sposób. Upewnij się, że osoba nie porusza złamaną kością w znaczącym stopniu.
- Nie pozwalaj na wstawanie osobie z urazem kręgosłupa, głowy, szyi lub miednicy, a zwłaszcza nie pozwalaj jej chodzić.
- Aby zapobiec wstrząsowi, przykryj osobę kocem lub kurtką, aby była ciepła.
Krok 3. Lód kontuzji
Jak najszybciej nałóż na złamanie kości coś zimnego, najlepiej lodu. Terapia zimnem ma wiele zalet, w tym znieczulenie bólu, zmniejszenie stanu zapalnego i spowolnienie krwawienia poprzez zwężenie naczyń krwionośnych (zwężenie lub zaciśnięcie zlokalizowanych tętnic). Alternatywą dla lodu są mrożone paczki żelowe i torebki warzyw z zamrażarki, ale przed nałożeniem na skórę należy zawinąć wszystko, co jest zimne, w cienki ręcznik, aby uniknąć poparzeń lodem lub odmrożeń.
- Zastosuj terapię zimnem przez co najmniej 15 minut lub do całkowitego odrętwienia obszaru przed próbą zresetowania lub ponownego wyrównania złamanej kości.
- Podczas stosowania terapii zimnem należy bardzo ostrożnie unieść złamaną kończynę, aby zwalczyć stan zapalny i spowolnić utratę krwi. Jednak złamanych nóg nigdy nie należy unosić. Nie ryzykuj zranienia złamanej kończyny w celu jej uniesienia.
- Aby jeszcze bardziej zwalczyć obrzęk i utratę krwi, skompresuj terapię zimnem przed urazem za pomocą bandaża, elastycznej podpórki lub nawet paska. Nie należy jednak wiązać bandaża uciskowego zbyt ciasno ani pozostawiać go na dłużej niż 15 minut, ponieważ całkowite ograniczenie przepływu krwi może spowodować większe uszkodzenie uszkodzonego obszaru.
Krok 4. Kontroluj ból za pomocą leków
Przed wyrównaniem złamanej kości należy rozważyć kontrolę bólu, w przeciwnym razie pacjent może stracić przytomność lub popaść w większy wstrząs. W warunkach szpitalnych pacjenci ze złamaniami kości zwykle otrzymują silne leki na receptę (oparte na opioidach) przed jakimkolwiek zabiegiem wyrównania. Jednak w sytuacjach nagłych terapia zimnem i leki bez recepty to prawdopodobnie wszystko, na co można liczyć. Paracetamol (Tylenol) jest najodpowiedniejszym środkiem przeciwbólowym, jeśli występuje znaczne krwawienie związane ze złamaniem, ponieważ nie „rozrzedza” krwi.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna i ibuprofen, są skuteczne w zwalczaniu bólu i stanów zapalnych, ale także hamują krzepnięcie krwi, więc nie są dobrym pomysłem w przypadku urazów związanych ze znacznym krwawieniem. Nawet jeśli nie ma krwawienia, NLPZ nie powinien być podawany przez co najmniej 30 minut po urazie, co daje czas na rozpoczęcie naprawy uszkodzonych tkanek.
- Co więcej, aspiryny i ibuprofenu nie należy podawać małym dzieciom, niezależnie od tego, czy występuje obfite krwawienie związane ze złamaniem, czy nie.
Część 2 z 2: Wyrównywanie złamanej kości
Krok 1. Jeśli to możliwe, poczekaj na wykwalifikowany personel medyczny
Ze względu na postęp w technologii komunikacyjnej oraz powszechną dostępność i wykorzystanie telefonów komórkowych (komórkowych), sytuacje awaryjne, które występują w odizolowanych lokalizacjach, nie zawsze muszą mieć miejsce bez obecności przeszkolonego personelu medycznego. W dzisiejszych czasach, przy rozległym zasięgu sieci komórkowej, pierwszą myślą w sytuacji awaryjnej powinno być wezwanie pomocy (np. 9-1-1) przed próbą udzielenia pierwszej pomocy lub pomocy medycznej, takiej jak wyrównanie złamanej kości.
- Chociaż połączenie alarmowe można wykonać szybko (w ciągu kilku minut), jeśli znajdujesz się w odosobnionym miejscu, pomoc może nie dotrzeć nawet przez godzinę lub dłużej. Może być konieczne wykonanie podstawowej pierwszej pomocy, aby przenieść osobę w bezpieczne miejsce.
- Jeśli naprawdę uważasz, że nie jesteś w stanie samodzielnie wyrównać złamanej kości, skup się bardziej na RKO (oczyszczanie dróg oddechowych i upewnienie się, że osoba może oddychać) i kontrolowanie krwawienia, jeśli w ogóle.
Krok 2. Wyrównaj kość z zamkniętą redukcją
Ponowne wyrównanie złamanej kości jest konieczne, ponieważ zmniejsza ból, wspomaga gojenie, może zmniejszyć krwawienie wewnętrzne, zapobiega dalszym powikłaniom oraz przywraca normalne funkcjonowanie i wykorzystanie uszkodzonej kości. Jeśli złamana kość jest uważana za stosunkowo stabilną i oczywiście nie wymaga operacji, można wykonać redukcję zamkniętą. Zamknięta redukcja polega na ustabilizowaniu się powyżej i poniżej miejsca złamania i delikatnym przyłożeniu pociągu do najbardziej dystalnego fragmentu (najdalej od serca) w ogólnym kierunku, w którym jest zwrócony. Utrzymując trakcję (nacisk ciągnięcia), delikatnie przesuń najbardziej dystalny element z powrotem do jego anatomicznej pozycji, tak aby złamana kość wyglądała prosto. Zamknięta redukcja wyrównuje kości bez przebijania się przez skórę.
- Przyczepność można zastosować własnymi rękami i siłą górnej części ciała lub za pomocą obciążników i bloczków, jeśli w warunkach klinicznych.
- Bez przeszkolenia medycznego należy próbować wyrównać tylko palce u rąk i nóg z trakcją, jeśli nie jest możliwe natychmiastowe uzyskanie pomocy medycznej. Inne kości/obszary stwarzają zbyt duże ryzyko dalszych urazów dla osób niewprawnych.
- Przestań wyrównywać kość, jeśli występuje znaczny opór lub znaczny wzrost bólu.
- Leki zwiotczające mięśnie mogą pomóc w procedurze wyrównywania, zwłaszcza jeśli otaczające mięśnie uległy skurczowi.
Krok 3. Poproś chirurga o wyrównanie kości z otwartą redukcją
Metoda otwartej redukcji polega na chirurgicznym nacięciu skóry i innych tkanek miękkich w celu uzyskania dostępu do miejsca złamania i ponownego złożenia fragmentów kości. Redukcja otwarta jest wykonywana tylko przez chirurga ortopedę i tylko wtedy, gdy redukcja zamknięta z wyciągiem jest nieskuteczna lub niemożliwa. W związku z tym otwarta redukcja jest zwykle stosowana w najpoważniejszych rodzajach złamań, gdy kości są w wielu fragmentach (nazywane skomplikowanym złamaniem rozdrobnionym), co często występuje, gdy kości są mocno zmiażdżone. Chirurg ortopeda ma do wyboru dwa rodzaje operacji otwartej redukcji: fiksację wewnętrzną lub fiksację zewnętrzną.
- Do stabilizacji wewnętrznej wykorzystuje się specjalne metalowe śruby, pręty i/lub płytki, które łączą ze sobą fragmenty kości i utrzymują wszystko na miejscu, aż rana się zagoi. Dzięki takiemu podejściu sprzęt często pozostaje pod skórą nawet po wygojeniu się złamania.
- Stabilizacja zewnętrzna utrzymuje kość na miejscu podczas gojenia za pomocą podtrzymującej ramy zewnętrznej (na zewnątrz skóry) wykonanej z prętów wwierconych w kawałki kości za pomocą metalowych śrub. Rama jest następnie usuwana, gdy kość jest zagojona i wystarczająco mocna, aby się utrzymać. Ta technika jest stosowana w przypadku złożonych złamań, których nie można naprawić za pomocą otwartej redukcji lub chirurgicznej stabilizacji wewnętrznej.
- Każdy rodzaj operacji naprawy kości wymaga znieczulenia regionalnego lub ogólnego w celu opanowania bólu.
Krok 4. Odlać lub usztywnić kość, aby uzyskać najlepsze wyrównanie
Po udanej zamkniętej procedurze redukcji obejmującej wyciąganie, zazwyczaj stosuje się odlew gipsowy (lub z włókna szklanego) lub szynę metalową, aby utrzymać złamaną kość na miejscu. Odlewanie lub szynowanie ustabilizowanego złamania jest zwykle najskuteczniejszym sposobem uzyskania dobrze wyrównanej kości. Odlewy i szyny zapewniają również ochronę przed dalszymi urazami i zapobiegają nieostrożnemu poruszaniu się poprzez unieruchomienie. Odlewanie i szynowanie nie jest często wykonywane metodami otwartej redukcji, ale czasami mogą być stosowane w połączeniu z metalowymi śrubami i płytkami lub po usunięciu ramy nośnej z mocowaniem wewnętrznym.
- Odlewy i szyny często pozostawia się na kilka tygodni, w zależności od ciężkości złamania.
- Szynowanie można wykonać w sytuacji awaryjnej poza szpitalem przy użyciu różnych materiałów, w tym kawałków drewna, metalu, plastiku lub sztywnej tektury.
- Szynując miejsce złamania, staraj się umożliwić ruch w sąsiednich stawach (chyba że złamanie dotyczy stawu) i nie zabezpieczaj materiału zbyt ciasno – pozwól na odpowiednie krążenie krwi.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Jeśli do chirurgicznego wyrównania złamanej kości użyto śrub, płytek, drutu lub prętów, mogą one spowodować problemy, które ostatecznie będą wymagały ich usunięcia.
- Jeśli złamana kość przechodzi przez skórę (tzw. złamanie otwarte), ważne jest, aby bardzo dobrze oczyścić ranę, aby zapobiec infekcji. NIE próbuj umieszczać kości z powrotem w ciele.
- Nawet przy chirurgicznym wyrównaniu położenie kości może nie być idealne i możesz stracić czucie w obszarze urazu.
- Główną zaletą stabilizacji wewnętrznej jest to, że często umożliwia wczesną mobilność i szybsze gojenie.
