Odra jest wysoce zaraźliwą infekcją wirusową spowodowaną ekspozycją na Morbillivirus. Chociaż ta choroba była kiedyś uważana za fakt życia dzieci w wieku szkolnym, dzięki silnym programom szczepień, teraz została prawie wyeliminowana. Jednak od osiągnięcia rekordowo niskiego poziomu w 2000 r. liczba przypadków odry wzrosła do ponad 600 w ciągu pierwszych 4 miesięcy 2019 r. Wraz z tym odrodzeniem jeszcze ważniejsze jest poznanie objawów choroby, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie.
Kroki
Metoda 1 z 2: Rozpoznawanie objawów odry
Krok 1. Wcześnie poszukaj objawów podobnych do przeziębienia
Jednym z najbardziej frustrujących aspektów wirusa odry dla rodziców i opiekunów jest to, że na początku często wydaje się, że nie jest to nic poważnego. Przez około 1-5 dni przed pojawieniem się charakterystycznej wysypki odra zwykle powoduje objawy, takie jak przeziębienie lub grypa. Te wczesne objawy zwykle pojawiają się od 7 do 21 dni po ekspozycji na osobę zakażoną i obejmują:
- Ból gardła
- Suchy kaszel
- Kichanie
- Katar
- Obrzęk węzłów chłonnych
- Czerwone, wodniste oczy
- Wrażliwość na światło
- Rzadziej biegunka
- Ogólne złe samopoczucie
-
Notatka:
Osoba z odrą może wciąż się rozprzestrzenia choroba na tym wczesnym etapie.
Krok 2. Sprawdź, czy nie ma gorączki
Odra zwykle powoduje dość wysoką gorączkę, która może osiągnąć około 104°F (40°C). Ta gorączka może pojawić się przed lub w trakcie wysypki całego ciała, z której słynie odra. Zwykle gorączka ustępuje mniej więcej w tym samym czasie co wysypka – jednak może to nie dotyczyć wszystkich pacjentów z odrą.
Krok 3. Poszukaj plam Koplika w jamie ustnej
Kilka dni po rozpoczęciu pierwszych objawów przypominających przeziębienie, na wewnętrznej stronie policzków zwykle pojawiają się małe czerwone plamki zwane plamkami Koplika. Plamy te będą miały mały biały lub niebieskawo-biały środek, przez co wyglądają jak ziarenka piasku i często będą ciasno skupione wokół obszarów, w których trzonowce dotykają policzków.
Te plamy będą utrzymywać się same przez kilka dni, zanim rozwinie się wysypka na całym ciele. Jeśli zauważysz te plamy na sobie lub na kimś innym, ważne jest, aby szybko podjąć działania, ponieważ te plamy wskazują, że choroba jest w rzeczywistości odrą, ale nie osiągnęła jeszcze najbardziej zaraźliwego stadium
Krok 4. Uważaj na wysypkę, która rozprzestrzenia się od głowy w dół
W ciągu około 5 dni od pierwszych objawów pojawia się dobrze znana wysypka odra. Ta wysypka zwykle zaczyna się na czole, rozprzestrzenia się na resztę twarzy, a następnie szybko postępuje w dół klatki piersiowej i pleców, ostatecznie obejmując całe ciało. Wysypka przybiera postać wypukłych, płaskich czerwonych guzków lub plam.
- W tym momencie pacjent z odrą jest najbardziej zakaźny. Kwarantanna na tym etapie ma kluczowe znaczenie, ponieważ zakaźność zwykle trwa około 4 dni po ustąpieniu wysypki.
- Wiele osób zaczyna czuć się lepiej około 2 dni po rozpoczęciu wysypki. Po 3 lub 4 dniach wysypka zmienia się z czerwonej na brązową, a następnie zaczyna zanikać lub łuszczyć się. Kaszel może trwać kilka tygodni po tym czasie.
Krok 5. Sprawdź stan zapalny oczu
Wysypce odry może czasem towarzyszyć zapalenie spojówek, stan oczu. Często zapalenie spojówek pojawia się, gdy wysypka na twarzy jest szczególnie zła. Ten niewygodny stan może powodować objawy podobne do różowego oka, w tym:
- Zapalenie
- Różowy/czerwony wygląd
- Podlewanie
- Rozładować się
- Oczy zamykają się podczas snu
Metoda 2 z 2: Podejmowanie odpowiednich środków ostrożności
Krok 1. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma odrę
Ponieważ odra jest wysoce zaraźliwa, ważne jest, aby powiadomić lekarza, gdy tylko podejrzewasz, że ty (lub ktoś znajomy) ją ma. Chociaż odra nie reaguje na antybiotyki, Twój lekarz nadal musi zdiagnozować Twoją chorobę, monitorować objawy, a nawet może potrzebować leczenia wtórnych infekcji wywołanych przez wirusa. Większość metod leczenia odry jest samo w sobie wspomagająca – to znaczy, jest zaprojektowana tak, aby utrzymać objawy w radzeniu sobie z objawami, abyś mógł naturalnie wyzdrowieć
-
Nie przychodź bez zapowiedzi w gabinecie lekarskim z przypadkiem odry.
Zawsze dzwoń z wyprzedzeniem. Ponieważ odra jest tak zaraźliwa, lekarz może nie chcieć, aby pacjenci z odrą byli blisko innych pacjentów, zwłaszcza jeśli są bardzo młodzi lub ich układ odpornościowy jest osłabiony. Lekarz może na przykład zalecić osobne wejście lub założenie maski do gabinetu.
- Jeśli przypadek odry zostanie potwierdzony, lekarz powiadomi wydział zdrowia. Dział skontaktuje się z Tobą bezpośrednio, aby uzyskać więcej informacji, ponieważ jego celem jest śledzenie przypadków odry i zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa.
Krok 2. Unikaj bezpośredniego kontaktu z innymi, jeśli masz odrę
Odra jest bardzo, bardzo zaraźliwa. Około 90% niezaszczepionych osób, które są w pobliżu osoby chorej na odrę, zachoruje. Chociaż zwykle nie jest to choroba zagrażająca życiu zdrowych ludzi, może stanowić poważne problemy dla osób z grup ryzyka, takich jak bardzo młode kobiety w ciąży i osoby z osłabionym układem odpornościowym. Dlatego, aby chronić tych ludzi, bardzo ważne jest, aby zrobić wszystko, co w twojej mocy, aby inni nie zachorowali.
- Najbardziej podatne na odrę są dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy, ponieważ nie są szczepione na odrę, dopóki nie osiągną pierwszych urodzin.
-
Pobyt w domu z wyjątkiem wizyt lekarskich jest koniecznością - koniecznie skontaktuj się ze swoją pracą lub szkołą, aby powiadomić ich o sytuacji. Odra jest zaraźliwa od 4 dni przed pojawieniem się wysypki do około 4 dni po pojawieniu się wysypki.
Oprócz tego możesz chcieć dać sobie dodatkowy dzień lub 2 „czasu bezpieczeństwa”.
- Jeśli jesteś zmuszony do interakcji z innymi, pamiętaj o założeniu maski chirurgicznej: odra rozprzestrzenia się, gdy maleńkie kropelki wilgoci wydalone z kichania lub kaszlu są wdychane przez inną osobę. Wirus może pozostawać zakaźny w powietrzu przez 2 godziny, a także może się rozprzestrzeniać, jeśli ktoś dotknie skażonej powierzchni, a następnie dotknie ust, nosa lub oczu.
Krok 3. Zaszczep się przeciwko odrze dla każdego członka rodziny, który go nie miał
Jeśli ktoś z Twojej rodziny ma odrę lub niedawno przebywał w pobliżu kogoś, kto chorował na odrę, możesz być bezpieczny, jeśli zostałeś zaszczepiony lub możesz zaszczepić się szybko. Szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR) jest bardzo skuteczna w zapobieganiu nowym przypadkom odry. Po 2 dawkach szczepionki 95% osób będzie miało odporność na wirusa. W niektórych rzadkich przypadkach nadal można zarazić się wirusem po zaszczepieniu, ale w tych przypadkach wirus jest mniej dotkliwy i mniej zaraźliwy.
- Odporność na odrę jest zwykle dożywotnia. Po otrzymaniu szczepionki lub zachorowaniu nie będzie można jej ponownie otrzymać.
-
Notatka:
Osoby, które zostały zaszczepione przed 1968 r. nieaktywną wersją odry, mogą nadal być podatne na odrę, ponieważ wczesne szczepionki nie były tak trwałe, jak obecnie.
- Szczególnie ważne jest zaszczepienie się przeciwko odrze, jeśli planujesz podróżować za granicę. Jeśli planujesz sprowadzić dziecko w wieku powyżej 6 miesięcy do innego kraju, może ono zostać zaszczepione na odrę wcześniej.
- Wszelkie nastolatki lub osoby dorosłe, które nie mają odporności, powinny otrzymać 2 dawki szczepionki MMR w odstępie co najmniej 28 dni.
Krok 4. Nie wierz w szkodliwe mity na temat szczepionek przeciwko odrze
Szczepionki przeciwko odrze niestety stały się źródłem kontrowersji, co skłoniło niektórych rodziców do powstrzymywania dzieci przed ich przyjmowaniem. Chociaż może to być dobre intencje, zaniedbanie zaszczepienia dziecka przeciwko odrze może mieć poważne konsekwencje. Oto kilka faktów na temat szczepionki MMR:
-
Szczepionka MMR nie powoduje autyzmu.
Jedno oszukańcze badanie z lat 80., które sugerowało tę możliwość, zostało od tego czasu wielokrotnie zdyskredytowane. Autyzm jest wrodzony, a nie spowodowany wyborami rodziców. Ponadto ludzie nie mogą umrzeć na autyzm, ale odra może zabić.
-
Szczepionka MMR jest bezpieczna dla zdrowych ludzi.
Efekty uboczne są prawie zawsze niewielkie, takie jak niska gorączka lub niewielka wysypka. W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze objawy, ale są one mniej niebezpieczne niż sam wirus. Jednak nie przyjmuj szczepionki MMR, jeśli jesteś w ciąży.
-
Szczepionka przeciwko odrze jest dobrze poznana.
Szczepionka przeciwko odrze została rygorystycznie przebadana i przetestowana.
-
„Naturalna” ekspozycja na odrę jest niebezpieczna.
Odra rzadko może powodować poważne komplikacje, w tym śmierć, podczas gdy szczepionka wiąże się ze znacznie mniejszym cierpieniem. Ponadto to „naturalne” podejście grozi zarażeniem niemowląt, osób starszych i osób z obniżoną odpornością, które również są bardziej narażone na poważne cierpienie i śmierć.
- Szczepionka MMR jest najbezpieczniejszym sposobem ochrony osoby i jej społeczności przed odrą.
Wideo - Korzystając z tej usługi, niektóre informacje mogą być udostępniane YouTube
Porady
- Skontaktuj się z lekarzem, jeśli byłeś szczepiony na odrę przed 1968 r. lub jeśli nigdy nie otrzymałeś szczepionki przypominającej. Jeśli jeszcze nie zachorowałeś na odrę, możesz nie być na nią odporny.
- Dzieci powinny otrzymać pierwszą dawkę szczepionki przeciwko odrze w wieku 12-15 miesięcy, a drugą w wieku 4-6 lat.
Ostrzeżenia
- Chociaż nie jest to częste, powikłania po odrze obejmują infekcje ucha, zad, zapalenie płuc i zapalenie mózgu. Te rzadkie, ale poważne powikłania sprawiają, że szczepionka przeciw odrze jest koniecznością dla każdego, kto może ją bezpiecznie otrzymać (czyli zdecydowana większość ludzi).
- Należy pamiętać, że niektóre osoby, takie jak bardzo małe dzieci, kobiety w ciąży i osoby z osłabionym układem odpornościowym, nie powinny otrzymywać szczepionki MMR.
