Infekcje gronkowcem mogą przybierać różne formy. Aby zapobiec zakażeniom krwi gronkowcem, najlepiej jest podjąć kroki w celu ogólnego zapobiegania zakażeniom gronkowcem. Ważne jest również, aby leczyć wszelkie infekcje gronkowcem, które zarażasz, ponieważ natychmiastowe leczenie może je wyleczyć, zanim rozwiną się do momentu zakażenia krwi (co jest zwykle powikłaniem na późniejszym etapie już istniejącej infekcji gronkowcem).
Kroki
Część 1 z 3: Zapobieganie ogólnym infekcjom Staph
Krok 1. Podejmij kroki, aby zapobiec ogólnym infekcjom gronkowcowym
Najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu krwi gronkowcem jest zapobieganie jakimkolwiek infekcjom gronkowcowym. Staph często zaczyna się na skórze i może infekować rany skórne. Jeśli nie jest leczone, a stan się pogarsza, infekcja może być wystarczająco głęboka, aby dostać się do krwioobiegu. Dlatego kluczowe znaczenie ma szybkie rozpoznanie i leczenie (a także zapobieganie) infekcji gronkowcem.
- Staph może również rozwinąć się na tamponach pozostawionych zbyt długo. Może to prowadzić do tego, co jest powszechnie znane jako „zespół wstrząsu toksycznego”.
- Staph może wystąpić jako zatrucie pokarmowe.
- Staph może również infekować przewody przechodzące ze środowiska zewnętrznego do organizmu (takie jak cewniki lub inne przewody). W poważnych przypadkach może zainfekować urządzenia protetyczne znajdujące się w twoim ciele.
Krok 2. Zapobiegaj infekcji skóry gronkowcem
Istnieje wiele sposobów, w jakie mogą występować infekcje skóry gronkowcem. Mogą pojawiać się jako czyraki na skórze, jako liszajec (zakaźna wysypka z dużymi pęcherzami, które mogą sączyć się i tworzyć strupy), jako infekcja cellulitu (czerwona, gorąca i opuchnięta powierzchnia skóry, która jest wskaźnikiem głębszej infekcji skóry) lub, u młodszych dzieci, jako „gronkowcowy zespół oparzonej skóry” (obejmujący gorączkę, wysypkę i pękające pęcherze, z pozostawieniem surowego czerwonego obszaru przypominającego oparzenie). Najlepsze sposoby zapobiegania infekcjom skóry gronkowcem to:
- Unikaj dzielenia się z innymi przedmiotami osobistymi, takimi jak brzytwa, ręczniki czy prześcieradła. Staph może być przenoszony z skażonych przedmiotów, a także z osoby na osobę.
- Regularnie pierz odzież i pościel w gorącej wodzie. Dzieje się tak, ponieważ bakterie gronkowca mogą być obecne, jeśli twoja odzież i pościel nie są odpowiednio prane.
- Regularnie myj ręce mydłem i wodą przez 15-30 sekund, aby upewnić się, że nie są zanieczyszczone bakteriami. Jeśli mycie mydłem i wodą jest zbyt uciążliwe, inną opcją jest użycie środka do dezynfekcji rąk na bazie alkoholu, który możesz nosić przy sobie przez cały dzień.
- Ostrożnie czyść i pielęgnuj wszelkie rany skóry zgodnie z zaleceniami lekarza.
- Jeśli nadużywasz wstrzykiwanych narkotyków, takich jak opioidy, narażasz się na infekcję gronkowcem, zwłaszcza jeśli dzielisz igły. Powszechne praktyki towarzyszące nadużywaniu narkotyków dożylnych – takie jak wstrzykiwanie w to samo miejsce, niewłaściwe czyszczenie miejsca, ponowne użycie igieł, wyciek leku do skóry – mogą prowadzić do infekcji.
Krok 3. Zmniejsz ryzyko wystąpienia „syndromu wstrząsu toksycznego”
„Zespół wstrząsu toksycznego to infekcja gronkowcem, która zwykle wiąże się ze zbyt długim przechowywaniem tamponu. Zalecenia, aby znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia zespołu wstrząsu toksycznego, obejmują:
- Używaj tamponów przez cztery do ośmiu godzin na raz, a następnie je zmieniaj.
- Jeśli to możliwe, naprzemiennie używaj tamponów i podpasek higienicznych.
- Używaj tamponów o niższej chłonności (w dni, w których nie jest potrzebna większa chłonność), ponieważ stwarza to mniejszą potencjalną pożywkę dla bakterii gronkowca.
Część 2 z 3: Wczesne leczenie infekcji gronkowcem
Krok 1. Skontaktuj się z lekarzem, aby uzyskać szybką diagnozę
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć infekcję gronkowcem - raną lub pęcherzem na skórze, wysypką, gorączką lub innymi objawami - umów się na wizytę u lekarza wcześniej niż później. Będzie mogła przeprowadzić test na obecność bakterii gronkowca i zaoferować leczenie w razie potrzeby, jeśli wynik testu będzie pozytywny.
Krok 2. Weź antybiotyki
Podstawą leczenia infekcji gronkowcem są antybiotyki. Przyjmowanie antybiotyków wcześniej niż później może pomóc układowi odpornościowemu w usunięciu infekcji, zanim rozwinie się ona do punktu rozwoju powikłań, takich jak rozprzestrzenienie się do krwioobiegu, co może być bardzo niebezpieczne, a nawet śmiertelne.
- Antybiotyki powszechnie stosowane w leczeniu infekcji gronkowcem obejmują cefalosporyny, nafcylinę, leki Sulfa lub wankomycynę.
- Ponieważ coraz więcej szczepów bakterii gronkowca staje się opornych na leczenie antybiotykami, często stosuje się wankomycynę, ponieważ jest ona najskuteczniejsza. Wadą wankomycyny jest jednak to, że ma ona więcej skutków ubocznych niż inne antybiotyki i musi być podawana dożylnie (a nie w postaci tabletek).
Krok 3. Wykonaj pełny cykl antybiotyków przepisanych przez lekarza
Jeśli lekarz przepisał ci doustną kurację antybiotykową, upewnij się, że przyjmujesz wszystkie tabletki zgodnie z zaleceniami, dopóki nie skończysz ich wszystkich. Ważne jest, aby nie przerywać przyjmowania leku, gdy poczujesz się lepiej lub gdy objawy ustąpią, ponieważ w twoim systemie mogą pozostać resztki bakterii, które mogą później się zaognić. Bardzo ważne jest, aby wszystkie przepisane tabletki antybiotykowe zażyć dokładnie tak, jak zalecił lekarz.
Krok 4. Właściwie pielęgnuj rany skóry podczas ich gojenia
Jeśli infekcja gronkowcem doprowadziła do zmian skórnych lub wysypki, ważne jest, aby zakrywać zmiany skórne podczas gojenia się opatrunkami sanitarnymi i regularnie zmieniać opatrunki w celu utrzymania optymalnej higieny. Zapytaj swojego lekarza, jak najlepiej dbać o infekcję skóry, w zależności od jej lokalizacji i nasilenia.
- Może być również konieczne osuszenie ran skóry przez lekarza, aby usunąć z nich infekcję.
- Zapytaj swojego lekarza, czy jest to konieczne, i umów się na wizytę, aby w razie potrzeby usunąć ropę z rany skóry.
Część 3 z 3: Identyfikacja zakażenia krwi gronkowcem
Krok 1. Bądź świadomy oznak i objawów potencjalnej infekcji krwi
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zakażenie gronkowcem, a następnie wystąpi gorączka i niskie ciśnienie krwi (lub zaczniesz czuć się znacznie gorzej), udaj się bezpośrednio na pogotowie. Lekarze będą musieli wykonać posiew krwi, aby ustalić, czy bakteria gronkowca rozprzestrzeniła się do krwi. Jeśli tak, będziesz potrzebować intensywnego leczenia w szpitalu i ciężkich antybiotyków.
Krok 2. Zrozum powagę gronkowca we krwi
Gdy bakterie gronkowca dostaną się do krwioobiegu, mogą zainfekować mózg, serce, płuca, kości, mięśnie i wszelkie chirurgicznie wszczepione urządzenia, takie jak rozruszniki serca i sztuczne stawy. Nie trzeba dodawać, że infekcja, która rozprzestrzeniła się do krwioobiegu, może być bardzo niebezpieczna i wymaga natychmiastowego leczenia.
Krok 3. Natychmiast usuń zainfekowane urządzenia protetyczne
Jeśli infekcja gronkowcem rozprzestrzeniła się do krwioobiegu i skażiła jedno lub więcej urządzeń protetycznych (takich jak między innymi rozrusznik serca lub sztuczny staw), zakażone urządzenie protetyczne będzie musiało zostać usunięte. W przeciwnym razie stanie się po prostu pożywką dla bakterii gronkowca.
