W zależności od stopnia zaawansowania raka okrężnicy (stadium I, II, III lub IV), najlepiej leczyć chirurgicznie, chemioterapią lub kombinacją obu. Kluczem jest jak najszybsze leczenie raka okrężnicy i regularne wizyty u lekarza po leczeniu, aby monitorować powrót do zdrowia i sprawdzić ewentualne nawroty.
Kroki
Część 1 z 3: Leczenie raka okrężnicy za pomocą operacji
Krok 1. Wymień raka okrężnicy
Przed podjęciem decyzji o jakimkolwiek kursie leczenia, pierwszym krokiem jest potwierdzenie diagnozy raka okrężnicy i ustalenie stopnia zaawansowania raka, jeśli rzeczywiście jest obecny. Stopień zaawansowania wykonuje się za pomocą dodatkowego skanowania ciała za pomocą tomografii komputerowej lub PET oraz biopsji wykrytej pierwotnej zmiany nowotworowej. Jest to ważne dla opracowania zindywidualizowanego planu leczenia. Istnieją 4 etapy raka okrężnicy: Etap I jest ograniczony do jelita, podczas gdy etap IV daje przerzuty w całym ciele, przy czym etapy II i III reprezentują pośrednie poziomy ciężkości bez przerzutów na cały organizm.
- Etapy I, II i III są na ogół leczone chirurgicznie jako opcja pierwszego rzutu.
- Etapy II i III mogą wymagać chemioterapii „adjuwantowej” (chemioterapia uzupełniająca leczenie po chirurgicznym wycięciu nowotworu).
- Etap IV jest leczony głównie chemioterapią, a okazjonalnie zabieg chirurgiczny stosuje się jako uzupełnienie (jako dodatek) w celu usunięcia guzów powodujących ból, niedrożność (zablokowanie jelit) lub innych problematycznych.
Krok 2. Usuń raka chirurgicznie
Zakładając, że znajdujesz się w stadium I, II lub III, zostaniesz zapisany na operację usunięcia raka tak szybko, jak to możliwe. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i zwykle trwa kilka godzin. Dotknięty odcinek jelita (gdzie obecny jest rak) zostanie usunięty, a węzły chłonne w okolicznych obszarach zostaną zbadane przez chirurga, aby sprawdzić, czy rak się do nich rozprzestrzenił.
- Jeśli rak nie rozprzestrzenił się na węzły chłonne, jest to bardzo dobry znak. Wskazuje, że Twój rak został najprawdopodobniej całkowicie wyleczony wyłącznie chirurgicznie.
- Jeśli jednak rak rozprzestrzenił się na twoje węzły chłonne, istnieje możliwość "mikroprzerzutów" - co oznacza małe komórki rakowe, które "uciekły" do twojego krwioobiegu i stwarzają zwiększone ryzyko nawrotu raka w przyszłości.
- Twój chirurg poinformuje Cię po zabiegu, czy Twoje węzły chłonne zawierały jakiekolwiek ślady raka.
- Wycięta (usunięta) część jelita zostanie również zbadana pod mikroskopem po operacji przez specjalistę medycznego zwanego patologiem. Patolog jest w stanie udzielić dodatkowych informacji diagnostycznych o rodzaju nowotworu, który miałeś na podstawie wyglądu komórek nowotworowych pod mikroskopem.
Krok 3. Noś worek kolostomijny po operacji
Po zabiegu najczęstszą procedurą jest przymocowanie luźnego końca proksymalnego (górnego) końca okrężnicy do ściany brzucha, tak aby otwór jelita przebił się przez skórę. Nazywa się to „stomią” i działa poprzez przymocowanie „worka stomijnego” na zewnątrz, aby zebrać stolec, podczas gdy reszta okrężnicy goi się.
- Używanie worka kolostomijnego (lub „worka stomijnego”) może być wyzwaniem zarówno funkcjonalnym, jak i społecznym. Aby uzyskać więcej informacji na temat używania i wymiany worka kolostomijnego, kliknij tutaj.
- Po wygojeniu się okrężnicy chirurg może wykonać kolejny zabieg, aby ponownie przymocować oba końce okrężnicy i pozbyć się stomii. Jest to preferowany wynik, ponieważ ludzie mogą powrócić do normalnego życia, oddając stolec przez odbyt i odbyt, w przeciwieństwie do konieczności dalszego używania worka kolostomicznego.
- Niektóre przypadki raka okrężnicy są jednak poważniejsze i wymagają użycia worka kolostomijnego przez czas nieokreślony. Dzieje się tak, gdy odcinek chorej okrężnicy jest większy, co uniemożliwia odbudowę funkcjonalnego jelita.
Część 2 z 3: Leczenie raka okrężnicy za pomocą chemioterapii
Krok 1. Zdecyduj się na chemioterapię „adjuwantową” w przypadku raka okrężnicy w stadium II lub III
Jeśli miałeś raka okrężnicy w stadium II lub III lub jeśli twój chirurg wykrył rozprzestrzenianie się komórek rakowych do węzłów chłonnych podczas wykonywania operacji, najprawdopodobniej otrzymasz kurs chemioterapii adiuwantowej po operacji. Celem chemioterapii adiuwantowej jest ukierunkowanie na wszelkie „mikroprzerzuty” (innymi słowy, wszelkie małe komórki rakowe, które są niewykrywalne gołym okiem) i „zabicie” ich, aby znacznie zmniejszyć ryzyko przyszłego nawrotu raka.
- Chemioterapia adiuwantowa nie jest konieczna w przypadku raka okrężnicy w stadium I, ponieważ rak w stadium I ogranicza się do jelita i wiąże się z zerowym ryzykiem rozprzestrzenienia się gdziekolwiek indziej w organizmie.
- Istnieje program online o nazwie „Adjuvant!” pomaga zarówno lekarzom, jak i pacjentom ocenić możliwe ryzyko nawrotu raka jelita grubego, wraz z zaletami i wadami stosowania chemioterapii adiuwantowej.
- To narzędzie może być niezwykle pomocne w umożliwieniu pacjentom dostrzeżenia korzyści i zagrożeń związanych z leczeniem chemioterapią oraz podjęcia świadomej decyzji, czy jest to coś, co ich interesuje.
Krok 2. Kontynuuj chemioterapię jako podstawę leczenia raka okrężnicy w stadium IV
Chociaż operacja jest leczeniem pierwszego rzutu raka okrężnicy w stadium I, II i III, chemioterapia jest kluczowym aspektem leczenia stadium IV. Niestety, rak okrężnicy w stadium IV jest technicznie „nieuleczalny”, ponieważ ma już przerzuty do innych obszarów ciała. Jednak poszukiwanie leczenia może poprawić rokowanie i oczekiwaną długość życia, a także zmniejszyć objawy, na które możesz cierpieć, dlatego z pewnością warto porozmawiać z lekarzem jako opcja leczenia.
- Powodem, dla którego chemioterapia jest podstawowym sposobem leczenia raka okrężnicy w stadium IV jest to, że rak rozprzestrzenił się systemowo (w całym ciele), a zatem „leczenie systemowe” (leczenie, które przemieszcza się w całym krwiobiegu do wszystkich obszarów ciała, takie jak chemioterapia), jest konieczne, aby uzyskać pożądany efekt.
- Chemioterapii raka okrężnicy w stadium IV często towarzyszy zabieg chirurgiczny w celu usunięcia wszelkich guzów w okrężnicy i/lub w innym miejscu ciała. Celem chirurgicznego usunięcia guzów jest złagodzenie niedrożności jelit, zmniejszenie bólu i potencjalne przedłużenie oczekiwanej długości życia.
Krok 3. Porozmawiaj z lekarzem, aby zdecydować o schemacie leczenia chemioterapią
Istnieje kilka różnych leków chemioterapeutycznych, które można stosować samodzielnie lub w połączeniu w leczeniu przerzutowego raka okrężnicy w stadium IV. Wybór najlepszej dla Ciebie opcji będzie zależeć od wielu czynników. Obejmują one:
- Twój ogólny stan zdrowia, który określa Twoją zdolność do „tolerowania” lub radzenia sobie z określoną siłą chemioterapii. Dzieje się tak, ponieważ niektóre leki stosowane w chemioterapii mogą być zbyt toksyczne dla osób o złym stanie zdrowia.
- Niezależnie od tego, czy jest to Twoja pierwsza próba chemioterapii, czy też nie udało Ci się zastosować innych leków chemioterapeutycznych. Ogólnie rzecz biorąc, najmniej toksyczne leki chemioterapeutyczne są stosowane jako leczenie pierwszego rzutu raka okrężnicy. Jednak z czasem nowotwór może stać się „odporny” na te leki i mogą one przestać działać. W tej chwili może być konieczne przestawienie leków, które przyjmujesz, i wypróbowanie opcji drugiego lub trzeciego rzutu, aby zwalczyć raka okrężnicy.
- Określony rodzaj raka jelita grubego, który masz. Istnieją pewne podtypy raka okrężnicy, które lepiej reagują na niektóre leki chemioterapeutyczne niż inne. Twój lekarz może doradzić, w jaki sposób, jeśli w ogóle, może to wpłynąć na leki stosowane w chemioterapii, które są najlepsze w Twoim konkretnym przypadku.
- Typowe leki chemioterapeutyczne stosowane w leczeniu raka okrężnicy obejmują między innymi: leukoworynę, 5-FU, oksaliplatynę, irynotekan i kapecytabina.
Krok 4. Przyjmuj leki, aby poradzić sobie ze skutkami ubocznymi
Poddanie się chemioterapii raka okrężnicy może towarzyszyć wielu skutkom ubocznym. Częste działania niepożądane podczas leczenia raka okrężnicy to zmęczenie, „chemiomózg” (zamglony mózg, w którym myślenie jest mniej ostre niż normalnie), wysypka, biegunka, nudności i wymioty, owrzodzenie jamy ustnej, zwiększone ryzyko rozwoju gorączki i /lub inna infekcja (z powodu toksycznego wpływu chemioterapii na układ odpornościowy) i między innymi ból nerwów. Na szczęście dostępne są leki, które pomogą zminimalizować wiele z tych skutków ubocznych, jeśli zaczniesz ich doświadczać podczas leczenia chemioterapią.
- Będziesz spotykać się z lekarzem na bieżące wizyty i monitorowanie wszelkich skutków ubocznych podczas leczenia chemioterapią.
- Ważne jest, aby podzielić się z lekarzem o skutkach ubocznych, których doświadczasz, aby mógł on zaoferować Ci leki, jeśli dostępna jest forma leczenia, która pomoże Ci sobie z tym poradzić.
Krok 5. Należy pamiętać, że promieniowanie jest rzadko stosowane w leczeniu raka jelita grubego
Chociaż promieniowanie jest częstą metodą leczenia różnych postaci raka, na ogół nie stosuje się go w przypadku raka okrężnicy. Jest jednak czasami stosowany w raku odbytnicy, często w połączeniu z chemioterapią i/lub zabiegiem chirurgicznym.
Część 3 z 3: Kontynuacja leczenia raka jelita grubego
Krok 1. Otrzymuj regularne badania kontrolne w celu wykrycia nawrotu raka
Kluczowe jest omówienie z lekarzem badań kontrolnych po leczeniu chirurgicznym i/lub chemioterapii. Celem badań kontrolnych jest poszukiwanie ewentualnych nawrotów raka. Im wcześniej zostaną wykryte (jeśli są), tym skuteczniej można je leczyć; po przebyciu raka okrężnicy istnieje zwiększone ryzyko ponownego zachorowania, więc nie lekceważ wagi tych wizyt.
- Otrzymasz pełną kolonoskopię (badanie jelita grubego za pomocą rurki wprowadzanej przez odbyt z kamerą wideo) przed zabiegiem chirurgicznym, aby upewnić się, że wszystkie polipy (zmiany nowotworowe) zostały wykryte i usunięte w czasie zabiegu.
- Prawdopodobnie zostaniesz zalecona kontrolna kolonoskopia po upływie 1 roku, a następnie co 3-5 lat, w zależności od stratyfikacji ryzyka.
- Twój chirurg poinformuje Cię o harmonogramie Twoich badań i ważne jest, abyś stawił się na każde z nich.
- Powinieneś również udać się do lekarza na badanie fizykalne i zgłaszać wszelkie podejrzane objawy co 3-4 miesiące przez pierwsze 2-3 lata, a następnie co 6 miesięcy.
Krok 2. Monitoruj swój „CEA”
„CEA” oznacza „antygen rakowo-płodowy”, który jest markerem nowotworowym, którego zmienność może oznaczać możliwy nawrót raka okrężnicy. Bezwzględna wartość liczbowa twojego CEA sama w sobie nie jest bardzo ważna. To raczej zmienność tej liczby w czasie (a zwłaszcza jej WZROST w czasie), wskazuje na podejrzenie możliwego nawrotu.
- Twoje „CEA” można zmierzyć za pomocą prostego badania krwi.
- Lekarz wykona kilka pomiarów CEA (z kilkoma badaniami krwi wykonywanymi co kilka miesięcy), aby zmierzyć, jak zmienia się CEA w czasie.
- Jeśli liczba się utrzymuje, jest mało prawdopodobne, że dojdzie do nawrotu raka jelita grubego.
- Jeśli jednak liczba ta nadal rośnie w znaczących przyrostach, może to wskazywać na nawrót raka okrężnicy. Potrzebne będą dalsze badania dochodzeniowe, aby sprawdzić, czy Twój rak powrócił.
Krok 3. Otrzymuj tomografię komputerową raz w roku przez 3 lata po leczeniu
Kluczem jest również kontynuacja badań obrazowych. Jeśli miałeś raka okrężnicy w II lub III stopniu zaawansowania, tomografia komputerowa jest zalecana corocznie przez 3 lata po leczeniu. Nie jest to konieczne w przypadku raka okrężnicy w stadium I lub IV.
