POTS, co oznacza zespół tachykardii ortostatycznej posturalnej, to stan, w którym twoje ciało ma problemy z reagowaniem na nagłe zmiany pozycji (znane jako zmiany postawy). Zazwyczaj, gdy ktoś z POTS wstaje, odczuwa zawroty głowy, a także gwałtowny wzrost tętna, któremu towarzyszą inne zmienne objawy. Aby zdiagnozować POTS, musisz udać się do lekarza. Następnie może ocenić twoje parametry życiowe ze zmianami postawy, a także ocenić obecność innych objawów, które mogą być obecne w diagnozie POTS.
Kroki
Metoda 1 z 2: Rozpoznawanie objawów
Krok 1. Rozpoznaj oznaki i objawy, które mogą towarzyszyć diagnozie POTS
Oprócz podwyższonego tętna po wstaniu, osoby z POTS mogą doświadczać wielu innych objawów. Obejmują one:
- Niezwykłe zmęczenie
- Bóle głowy
- Zawroty głowy i/lub omdlenia
- Nietolerancja ćwiczeń, z bólem w klatce piersiowej i dusznością lub bez
- Kołatanie serca (co oznacza epizody nietypowych rytmów serca)
- Nudności i/lub wymioty
- Zmniejszona koncentracja
- Drżenie i/lub drżenie
- Problemy z nerwami (układem nerwowym), które wpływają na inne obszary ciała
Krok 2. Zwróć uwagę, czy ostatnio miałeś jakieś wyzwalacze, które mogą powodować POTS
Często infekcja (taka jak mononukleoza) może być wyzwalaczem POTS. Inne powszechne wyzwalacze to ciąża i stres. Mając to na uwadze, POTS może również wystąpić bez obserwowalnego wyzwalacza. Wiele badań powiązało POTS z odwarunkowaniem sercowo-naczyniowym.
Krok 3. Bądź świadomy, kto jest bardziej zagrożony
Osoby, które są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju POTS, obejmują kobiety, osoby w wieku od 12 do 50 lat oraz osoby narażone na wyzwalacze (takie jak infekcja, ciąża i / lub stres). Osoby przyjmujące wiele leków mogą być również narażone na zwiększone ryzyko zauważenia objawów. Dzieje się tak, ponieważ niektóre leki na ciśnienie krwi i leki związane z sercem mogą nasilać objawy POTS.
Metoda 2 z 2: Wizyta u lekarza
Krok 1. Przynieś swojemu lekarzowi listę aktualnych leków
Przygotowując się do wizyty u lekarza, ważne jest, aby mieć pod ręką listę wszystkich aktualnie przyjmowanych leków, w tym nazwy leków, dawki i powód ich przyjmowania. Ważne jest również, aby mieć listę swojej przeszłej historii medycznej, w tym wszelkich operacji lub hospitalizacji z przeszłości, a także wszelkich bieżących problemów zdrowotnych, na które cierpiałeś. Te informacje pomogą Twojemu lekarzowi lepiej zrozumieć całą historię Twojego zdrowia, aby mógł ocenić ryzyko POTS i przejść do dalszych badań diagnostycznych.
Krok 2. Poproś lekarza o zmierzenie tętna w pozycji siedzącej i stojącej
POTS to forma „autonomicznej dysregulacji” (zaburzenie układu nerwowego), w której tętno gwałtownie przyspiesza po wstaniu (między innymi objawami). Aby zdiagnozować POTS, lekarz będzie musiał zmierzyć tętno, gdy siedzisz w spoczynku. Następnie wstaniesz, a po jednej lub dwóch minutach lekarz ponownie zmierzy tętno. Jeśli Twoje tętno wzrasta o 30 uderzeń na minutę (uderzenia na minutę) lub więcej, gdy stoisz, oznacza to, że masz POTS.
Krok 3. Zmierz również ciśnienie krwi
Po tym, jak lekarz zmierzy tętno i jego wariancję, gdy siedzisz lub stoisz, będzie również chciał zmierzyć ciśnienie krwi. Powodem tego jest wykluczenie stanu zwanego „niedociśnieniem ortostatycznym” (to znaczy, gdy ciśnienie krwi znacznie spada, gdy stoisz, co prowadzi do wyrównawczego podwyższonego tętna). Ponieważ twój lekarz nie chce zdiagnozować u ciebie POTS, jeśli rzeczywiście masz niedociśnienie ortostatyczne (to znaczy, jeśli twoje ciśnienie krwi jest w rzeczywistości większym problemem niż tętno), będzie musiał zmierzyć twoje ciśnienie krwi podczas siedzenia, a następnie ponownie po wstaniu.
- Jeśli masz POTS, a nie niedociśnienie ortostatyczne, twoje ciśnienie krwi nie powinno znacznie spaść, gdy wstajesz, w porównaniu z siedzącym.
- Ewentualnie, jeśli tętno spoczynkowe wynosi powyżej 120 uderzeń na minutę, gdy stoisz, jest to również samo w sobie diagnostyka POTS.
Krok 4. Wiedz, że kryteria tętna są różne dla dzieci i młodzieży
Dzieci i młodzież mają naturalnie szybsze tętno niż dorośli; dlatego ich tętno musi wzrosnąć o co najmniej 40 uderzeń na minutę (uderzeń na minutę), gdy przechodzą z siedzenia do stania, aby zdiagnozować POTS.
Krok 5. Odbierz „test stołu pochyłego
" Twój lekarz może zdiagnozować u Ciebie POTS, po prostu mierząc tętno w pozycji siedzącej i stojącej; alternatywnie może wykonać tak zwany „test stołu przechylnego”. To znacznie dłuższy i bardziej szczegółowy egzamin. W sumie wykonanie wersji prostej zajmuje od 30 do 40 minut, a wersji złożonej do 90 minut.
- Test nachylenia stołu polega na tym, że leżysz na stole, który zmienia pozycje w ustalonych odstępach czasu.
- W takim przypadku jesteś przywiązany do urządzeń, takich jak EKG i mankiet do pomiaru ciśnienia krwi, aby stale monitorować parametry życiowe, w tym tętno i rytm oraz ciśnienie krwi.
- Twój lekarz może ocenić serię wyników i wykorzystać je do zdiagnozowania POTS lub innych chorób związanych z sercem.
Krok 6. Porozmawiaj z lekarzem o innych testach
Istnieje wiele innych testów, które mogą pomóc w diagnozowaniu POTS. Twój lekarz może zalecić między innymi test katecholaminowy, test ciśnieniowy na zimno, badanie EMG (elektromiograficzne) i testy potu. POTS jest zaburzeniem heterogenicznym, co oznacza, że może objawiać się na różne sposoby i mieć różne przyczyny. W rezultacie najlepszy zestaw testów diagnostycznych, aby potwierdzić szczegóły diagnozy POTS, będzie zależał od oceny twojego konkretnego przypadku przez twojego lekarza.
Krok 7. Bądź świadomy wpływu, jaki POTS może mieć na jakość twojego życia
Około 25% osób, u których zdiagnozowano POTS, ma obniżoną jakość życia, podobnie jak ktoś, kto jest oficjalnie sklasyfikowany jako niepełnosprawny. Obejmuje to niezdolność do pracy, a także możliwe trudności z codziennymi czynnościami, takimi jak kąpiel, jedzenie, chodzenie lub stanie; jednak, podczas gdy niektórzy ludzie z POTS cierpią z powodu obniżonej jakości życia, inni są w stanie żyć normalnie i możesz nie wiedzieć, że mają chorobę, chyba że ci o tym powiedzą.
- Rokowanie dla POTS jest bardzo zmienne w zależności od przypadku.
- W przypadku POTS, gdzie początek następuje po infekcji wirusowej (określanej jako „epizod powirusowy”), około 50% pacjentów wyzdrowieje w ciągu dwóch do pięciu lat.
- Jeśli zdiagnozowano u Ciebie POTS, Twój lekarz może udzielić Ci informacji, które są specyficzne dla Ciebie pod względem rokowania, a także współpracować z Tobą w celu opracowania spersonalizowanego planu leczenia.
- Twoje rokowanie będzie zależeć od podtypu POTS, który masz, ogólnej historii zdrowia, przyczyny choroby i konstelacji objawów (a także nasilenia objawów), których doświadczasz.
- Niefarmakologiczne środki stosowane w leczeniu POTS obejmują eliminację czynników nasilających, zajęcie się odwodnieniem i zwiększenie aktywności.
- Jeśli chodzi o leki, nie przeprowadzono długoterminowych badań skuteczności leków w leczeniu POTS, a wszystkie leki są stosowane poza etykietą.
