Jeśli uważasz, że możesz cierpieć na depresję poporodową (PPD), nie jesteś sama – to niezwykle powszechne i nie ma się z czego czuć źle. Ten przewodnik pomoże Ci rozpoznać, zrozumieć i leczyć PPD, abyś mógł jak najszybciej poczuć się lepiej.
Kroki
Metoda 1 z 6: Tło
0 9 WKRÓTCE
Krok 1. Depresja poporodowa nie jest twoją słabością ani wadą
W rzeczywistości jest to znacznie częstsze, niż myślisz – prawie 1 na 7 kobiet doświadcza depresji poporodowej. Czasami PPD jest po prostu komplikacją porodu. Może to być całkowicie naturalna część procesu. Dobrą wiadomością jest to, że szybkie leczenie może pomóc w radzeniu sobie z objawami.
0 2 WKRÓTCE
Krok 2. PPD różni się od typowego „baby blues”
„Często zdarza się, że młode mamy mają pewne wahania nastroju, niepokój i trudności ze snem przez pierwsze 2 tygodnie po porodzie. Ten tymczasowy emocjonalny czas jest powszechnie nazywany „smutkiem poporodowym” i zwykle ustępuje samoistnie. mamy mogą doświadczać cięższej postaci depresji zwanej depresją poporodową, która nie tylko ustępuje i musi być leczona przez lekarza. W naprawdę rzadkich przypadkach po porodzie może rozwinąć się cięższe zaburzenie nastroju zwane psychozą poporodową.
0 5 WKRÓTCE
Krok 3. Możliwe jest, że ojcowie również mają objawy depresji poporodowej
Objawy PPD nie ograniczają się tylko do mamy. Tatusiowie mogą odczuwać objawy, takie jak zmęczenie i zmiany w jedzeniu lub spaniu, które są często związane z PPD. W rzeczywistości około 4% ojców doświadcza depresji w pierwszym roku po urodzeniu dziecka. Młodsi ojcowie lub faceci z historią depresji są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia depresji. To normalne, ale jeśli czujesz się przygnębiony, powinieneś porozmawiać o tym z lekarzem.
0 3 WKRÓTCE
Krok 4. Nawet rodzice adopcyjni mogą odczuć skutki PPD
Badania wydają się wskazywać, że rodzice adopcyjni mogą odczuwać objawy depresji podobne do PPD, gdy stawiają sobie wysokie wymagania i nie spełniają ich. Często zdarza się również, że rodzice adopcyjni czują, że nie otrzymują takiego samego wsparcia od przyjaciół i rodziny, jak rodzice biologiczni, co może powodować uczucie depresji.
Metoda 2 z 6: Przyczyny
0 6 WKRÓTCE
Krok 1. Zmiany fizyczne i hormony to zdecydowanie główne czynniki
Po porodzie następuje poważna zmiana w poziomie hormonów, takich jak estrogen i progesteron, które odgrywają dużą rolę w równoważeniu nastroju i emocji. Chociaż nie wszystkie hormony powodują lub przyczyniają się do PPD, odgrywają one dużą rolę.
0 2 WKRÓTCE
Krok 2. Z nowym dzieckiem jesteś też bardzo zmęczona i zestresowana
Nie jest tajemnicą, że nowe dziecko utrudni spanie, co może mieć ogromny wpływ na Twoje samopoczucie i funkcjonowanie psychiczne. Jeśli nie śpisz prawidłowo i regularnie, możesz zacząć wykazywać oznaki depresji poporodowej.
0 10 WKRÓTCE
Krok 3. Niektórzy ludzie mogą być bardziej zagrożeni niż inni
Jeśli masz członka rodziny, który cierpiał na PPD, możesz być bardziej narażony na jego rozwój. Zaburzenia nastroju, takie jak depresja lub lęk, a także choroby psychiczne, takie jak choroba afektywna dwubiegunowa, mogą również zwiększać prawdopodobieństwo rozwoju PPD. Może nawet istnieć czynnik genetyczny, który może sprawić, że będziesz bardziej podatny na PPD. Chodzi o to, że niektórzy ludzie są bardziej prawdopodobni niż inni i może to nawet nie być coś, co możesz kontrolować.
Metoda 3 z 6: Objawy
0 3 WKRÓTCE
Krok 1. Baby blues może obejmować niepokój, płacz, drażliwość i zmęczenie
Kobiety często doświadczają objawów „baby blues” w drugim i trzecim tygodniu po porodzie. Zwykle objawy obejmują lęk i drażliwość, którym mogą towarzyszyć napady płaczu. Możesz też czuć się zmęczony, ale też niespokojny. Chociaż objawy mogą być trudne i trudne, powinny zacząć zanikać w ciągu 3-4 tygodni po porodzie.
0 8 WKRÓTCE
Krok 2. PPD może obejmować znacznie poważniejsze objawy emocjonalne
Depresja poporodowa może w rzeczywistości obejmować objawy podobne do innych rodzajów depresji, takie jak uczucie smutku lub beznadziejności, uczucie odrętwienia, ekstremalne wahania nastroju, lęk i wściekłość. Jednak PPD może również obejmować określone uczucia dotyczące Twojego dziecka, takie jak poczucie winy, wstyd lub strach. Możesz także doświadczyć niekontrolowanych zaklęć płaczu.
0 10 WKRÓTCE
Krok 3. Mentalnie możesz mieć trudności z koncentracją, zapamiętywaniem lub podejmowaniem decyzji
PPD może również wpływać na sposób myślenia. Możesz mieć trudności z koncentracją lub zapamiętaniem szczegółów. Możesz też mieć problemy z podejmowaniem decyzji lub czuć się przytłoczonym wszystkim. Te uczucia mogą sprawić, że będziesz wątpić w swoją zdolność do opieki nad dzieckiem, co może sprawić, że poczujesz się bardziej zmartwiony lub zestresowany.
0 3 WKRÓTCE
Krok 4. Możesz również mieć objawy fizyczne z PPD
Twoja PPD może powodować zmiany apetytu, takie jak jedzenie za dużo lub za mało. Możesz mieć problemy ze snem lub problemy z zasypianiem. Możesz również czuć się bardzo zmęczony przez cały czas i mieć bóle głowy i brzucha.
0 2 WKRÓTCE
Krok 5. Psychoza poporodowa jest cięższa i ma ekstremalne objawy
Wyniszczający lęk, nawracające ataki paniki i natrętne myśli o tym, że może zranić dziecko, są oznakami znacznie cięższej wersji PPD zwanej psychozą poporodową. Chociaż nierzadko myślisz o swoim dziecku negatywnie, jeśli martwisz się, że możesz się nim opiekować, powinieneś zwrócić się o pomoc do swojego lekarza lub bliskiej osoby. Tylko dlatego, że masz negatywne myśli, nie oznacza to, że przegrywasz jako rodzic. Czasami PPD może być trudne do samodzielnego radzenia sobie.
Metoda 4 z 6: Leczenie
0 4 WKRÓTCE
Krok 1. Terapia może pomóc w radzeniu sobie z uczuciami
Terapia poznawczo-behawioralna, znana również jako CBT, jest formą terapii, która koncentruje się na przekazywaniu umiejętności i strategii, których możesz użyć, aby pomóc w radzeniu sobie z objawami PPD. Pomocne może być omówienie swoich obaw ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Terapia lub poradnictwo rodzinne działa w ten sam sposób: będziesz pracować z doradcą, aby znaleźć lepsze sposoby radzenia sobie z problemami, które pomogą ci lepiej radzić sobie z PPD.
0 7 WKRÓTCE
Krok 2. Twój lekarz może również zalecić lek przeciwdepresyjny
Leki przeciwdepresyjne mogą naprawdę pomóc w radzeniu sobie z objawami PPD, więc lekarz może je zalecić, jeśli uzna, że odniesiesz z nich korzyści. Chociaż prawdą jest, że wszelkie przyjmowane leki dostaną się do mleka matki, większość leków przeciwdepresyjnych można stosować podczas karmienia piersią bez większego ryzyka. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaletach i wadach przyjmowania określonych leków przeciwdepresyjnych, aby znaleźć taki, który działa dla Ciebie.
0 3 WKRÓTCE
Krok 3. Leczenie psychozy poporodowej może być bardziej drastyczne
Psychoza poporodowa musi być jak najszybciej leczona przez lekarza. Mogą przepisać kombinację leków, takich jak leki przeciwpsychotyczne, stabilizatory nastroju i benzodiazepiny, które mają pomóc w radzeniu sobie z objawami. W poważniejszych przypadkach może być konieczne leczenie elektrowstrząsami, które, jak wykazano, pomaga w leczeniu objawów psychozy. Współpracuj z lekarzem, aby znaleźć najlepsze opcje leczenia dla Ciebie i Twojego dziecka.
Metoda 5 z 6: Rokowanie
0 7 WKRÓTCE
Krok 1. Prawie wszystkie kobiety, które doświadczają PPD, w pełni wracają do zdrowia
Dobre wieści! Z profesjonalną pomocą możesz poradzić sobie i przezwyciężyć swoje objawy. Jeśli uważasz, że cierpisz na PPD, zwróć się o pomoc do swojego lekarza lub specjalisty zdrowia psychicznego. Nie musisz sobie z tym radzić sam i możesz go pokonać.
0 10 WKRÓTCE
Krok 2. W niektórych przypadkach PPD może przekształcić się w przewlekłą depresję
To naprawdę ważne, abyś zwrócił się o pomoc, gdy tylko myślisz, że możesz rozwijać PPD. Im szybciej możesz to wyleczyć, tym lepiej. Nieleczone objawy lub objawy, które utrzymują się, mogą potencjalnie przekształcić się w przewlekłą depresję. Ale nawet jeśli zachorujesz na przewlekłą depresję, przy odpowiednim leczeniu, możesz sobie z tym poradzić i nadal być wspaniałym rodzicem dla swoich pociech.
Metoda 6 z 6: Dodatkowe informacje
0 4 WKRÓTCE
Krok 1. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli istnieje ryzyko rozwoju PPD
Kobiety z historią zaburzeń nastroju, depresji poporodowej lub choroby psychicznej są bardziej narażone na rozwój PPD. Dodatkowo, jeśli masz rodzinną historię PPD, możesz być narażony na zwiększone ryzyko. Poinformuj o tym swojego lekarza jeszcze przed porodem, aby mógł podjąć środki, które mogą zapobiec lub pomóc w leczeniu PPD.
0 10 WKRÓTCE
Krok 2. PPD może również wpłynąć na twoje małżeństwo
Powitanie nowego dziecka na świecie jest zawsze wyzwaniem i jest całkowicie normalne, że jako para ma trudności w pierwszym roku życia dziecka. Jednak objawy PPD z pewnością mogą dodatkowo obciążyć Twój związek. Porozmawiaj o swoich uczuciach ze swoim partnerem i okazuj sobie nawzajem wsparcie i troskę. Pamiętaj, PPD jest tymczasowe! Ale jeśli naprawdę walczysz, nie ma wstydu szukać pomocy z zewnątrz od terapeuty lub doradcy, który może dać ci narzędzia do utrzymania zdrowego związku.
0 3 WKRÓTCE
Krok 3. Poznaj objawy i zachęć osoby z PPD do uzyskania pomocy
Naucz się rozpoznawać klasyczne objawy PPD i słuchaj kogoś, kiedy mówi ci, że myśli, że może zmagać się z depresją. Zachęć każdego, kto może cierpieć na PPD, aby porozmawiał o tym ze swoim lekarzem, nawet jeśli czuje się nieswojo. Im szybciej można leczyć PPD, tym lepiej. Możesz nawet zaproponować, że umówisz się na spotkanie, aby porozmawiać z pracownikiem służby zdrowia.
0 4 WKRÓTCE
Krok 4. Nie stawiaj czoła PPD samotnie i staraj się o siebie zadbać
Depresja może być naprawdę trudna do samodzielnego radzenia sobie, zwłaszcza jeśli opiekujesz się nowym dzieckiem. Zwróć się o pomoc do lekarza. Dbaj też o siebie. Postaraj się jak najwięcej spać (wiem, prawda?) i nie stresuj się nieważnymi zadaniami. Skoncentruj się na robieniu tego, co najlepsze dla Ciebie i Twojego dziecka.
Porady
Staraj się nie pocić małych rzeczy. W rzeczywistości w twoim domu może być trochę bałaganu, a ubrania mogą być trochę poplamione, gdy przystosowujesz się do nowej roli rodzica
Ostrzeżenia
- Jeśli martwisz się, że możesz cierpieć na PPD, zwróć się o pomoc. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, terapeutą, doradcą lub ukochaną osobą o leczeniu.
- Nie przyjmuj żadnych leków podczas ciąży lub karmienia piersią bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, aby upewnić się, że są one bezpieczne dla Ciebie i Twojego dziecka.
