„Antyszczepionkowiec” to slangowe określenie ludzi, którzy sprzeciwiają się szczepieniom. Spotkanie z antyszczepionkowcem może być denerwujące, zwłaszcza jeśli obawiasz się, że krzywdzi innych (na przykład ryzykując życie swoich dzieci lub mówiąc krzywdzące rzeczy o osobach z autyzmem). Złość lub rozpoczęcie intelektualnej debaty raczej nie zadziała, nawet jeśli masz rację. Oto jak postępować z antyszczepionkowcem.
Kroki
Metoda 1 z 4: Zrozumienie antyszczepionkowców
Krok 1. Przyznaj, że niektórzy ludzie, którzy wahają się przed podaniem szczepionki, są po prostu przestraszeni lub zdezorientowani
Mogą nie mieć dokładnych informacji i mogli usłyszeć przerażające rzeczy, które sprawiły, że się martwili. Ci ludzie często potrzebują empatii i otuchy, a nie pogardy.
Na przykład możesz powiedzieć „Wiem, że jest wiele sprzecznych informacji, w tym kilka naprawdę przerażających rzeczy. To może utrudnić ustalenie, co jest prawdziwe i jak zapewnić bezpieczeństwo swoim dzieciom”
Krok 2. Pamiętaj, że wielu antyszczepionkowców jest zaniepokojonych, źle poinformowanych rodziców
Niektórzy rodzice, zwłaszcza nowi, są głęboko zaniepokojeni zagrożeniami dla zdrowia i chcą zrobić wszystko, co możliwe, aby chronić swoje dzieci. Retoryka antyszczepionkowa może żerować na tych obawach.
Krok 3. Zapytaj, czy chcieliby dowiedzieć się więcej o szczepionkach
Większość antyszczepionkowców lubi badania i może być otwarta na nowe pomysły. Zapytaj, czy chcieliby uzyskać nowe informacje i zobacz, jak zareagują.
- Jeśli chcą się uczyć, pomóż im znaleźć wiarygodne źródła, takie jak recenzowane czasopisma. Daj im czas na przeczytanie i zastanowienie się. Jeśli czytają recenzowane badania, mogą chcieć o tym porozmawiać z tobą.
- Niektórzy przeciwnicy szczepionek są mniej otwarci niż inni. Jeśli zamykają się, gdy powiedzą im coś, co jest sprzeczne z tym, w co już wierzą, załóż, że konstruktywna rozmowa jest niemożliwa.
Krok 4. Uznaj, że wielu antyszczepionkowców często zajmuje się ideałami czystości i wolności
Chcą, aby ich dziecko było wystawione tylko na „czyste” i naturalne rzeczy i nie chcą być zmuszani do szczepienia dziecka, jeśli nie chcą. W ten sposób możesz odwołać się do tych samych wartości, aby zachęcić ich do postrzegania rzeczy inaczej.
-
Czystość:
Omów, w jaki sposób szczepionki wykorzystują naturalny układ odpornościowy dziecka (sprawiając, że szczepionki brzmią bardziej „czysto”). Pokaż, jak obrzydliwe i okropne mogą być choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. Szczepionki pomagają dzieciom w naturalny sposób uniknąć tego losu.
-
Wolność:
Porozmawiaj o tym, jak szczepionki mogą pomóc dzieciom w swobodnym życiu, bez obawy przed śmiertelną chorobą lub ograniczeniami (jak konieczność nauki w domu lub niemożność podróżowania) nałożonych przez brak szczepień. Zaszczepione dzieci są w stanie odkrywać otaczający je świat i przeżywać dzieciństwo bez powstrzymujących je braków szczepień.
Metoda 2 z 4: Korzystanie z logiki
Możesz spróbować logicznego argumentu, chociaż jest mało prawdopodobne, aby zadziałał. Spróbuj użyć logiki tylko wtedy, gdy ktoś wydaje się rzeczywiście zainteresowany debatą.
Krok 1. Zadawaj pytania, aby zachęcić do logicznego myślenia
Czasami pytania zachęcają osobę do głębszego przemyślenia swoich przekonań i kwestionowania logiki tego, co im powiedziano. Nawet jeśli dana osoba szuka wymówek teraz, może dalej o tym myśleć.
- Jeśli szczepionki powodują autyzm, a większość ludzi w świecie zachodnim jest szczepiona, to dlaczego około 98% ludzi nie ma autyzmu? A dlaczego istnieją nieszczepione osoby z autyzmem?
- Jeśli wszystkie szczepionki są złe, to dlaczego miliony ludzi dostają co roku szczepionki przeciw grypie bez problemów?
- Jeśli szczepionki są niebezpieczne, to dlaczego są zalecane dla niemowląt i osób starszych?
Krok 2. Zwróć uwagę, że szczepionki są bezpieczniejsze niż choroby, którym zapobiegają
Skutki uboczne szczepionek się zdarzają, ale dla większości ludzi są one bezpieczniejsze niż potencjalne powikłania po polio lub odrze.
- Najczęstsze skutki uboczne to obrzęk i stan podgorączkowy, gdy organizm uczy się walczyć z chorobą.
- Lekarze są zwykle przygotowani na poważniejsze skutki uboczne.
- Bardzo niewiele osób ma poważne skutki uboczne. Średnio tylko jeden pacjent na miliony, którzy otrzymali szczepionkę, będzie miał ciężką reakcję.
Krok 3. Odrzuć twierdzenia, że szczepionki nie są testowane
Szczepionki są testowane przez wiele lat, zanim trafią do publicznej wiadomości. Początkowo szczepionki są testowane na komórkach hodowanych w laboratorium; gdy spełnią bardzo surowe normy bezpieczeństwa, lekarze mogą zacząć podawać je ludziom w małych badaniach klinicznych i monitorować ich reakcje. Wprowadzenie szczepionki do społeczeństwa może zająć dziesięć, piętnaście, a nawet dwadzieścia lat i są one intensywnie monitorowane nawet po zakończeniu badań klinicznych.
- Zwróć uwagę, że kiedy szczepionki są wprowadzane po raz pierwszy, przechodzą randomizowane badania kliniczne, jeśli alternatywa jeszcze nie istnieje. Można to zaobserwować zarówno w przypadku starszych szczepionek, takich jak polio, jak i nowszych szczepionek, takich jak szczepionka HPV.
- Wyjaśnij, że jeśli szczepionka już istnieje, nieetyczne jest odmawianie jej ludziom poprzez zastępowanie jej placebo.
- Szczepionki są regularnie stosowane od ponad 50 lat i nie zidentyfikowano żadnych długoterminowych czynników ryzyka.
- Szczepionki COVID-19, w tym Pfizer i Moderna, przeszły rygorystyczne testy, zanim zostały udostępnione szerszej publiczności w ramach zezwoleń na użycie w sytuacjach awaryjnych.
Krok 4. Obal pogłoskę o autyzmie
Dawno temu chirurg Andrew Wakefield opublikował małe studium przypadku w prestiżowym czasopiśmie medycznym The Lancet. W badaniu podsumowano, że szczepionki zwiększają autyzm u dzieci. To badanie zostało od tego czasu całkowicie zdyskredytowane. Wielu antyszczepionkowców odniesie się do tego badania, broniąc swoich przekonań. Wygodnie pomijają fakt, że ten lekarz został skreślony z rejestru medycznego w hańbie za nieetyczne zachowanie, niewłaściwe postępowanie i oszustwo. Każde niezależne badanie od tego czasu nie wykazało żadnej korelacji.
- Badanie Andrew Wakefielda zostało obalone. Oprócz niewielkiej wielkości próbki odkryto, że fałszował swoje dane i ukrywał fakt, że otrzymywał duże płatności, aby powiedzieć, że szczepionki powodują autyzm. Chciał też opatentować własną szczepionkę MMR, dzięki czemu skorzystał z rozmazywania istniejącej.
- Aktualne dowody sugerują, że autyzm jest wrodzony i genetyczny, a naukowcy identyfikują objawy już w drugim trymestrze ciąży. Rosnące wskaźniki diagnozowania autyzmu są spowodowane lepszą i szerszą diagnozą, podczas gdy częstość występowania samego autyzmu jest w rzeczywistości bardzo stabilna. Rodzice nie mogą kontrolować, czy ich dziecko jest autystyczne. Nieszczepione dzieci nadal mogą być autystyczne.
- Nawet jeśli szczepionki w magiczny sposób czasami wywoływały autyzm, lepiej mieć autystyczne dziecko niż patrzeć, jak twoje dziecko powoli umiera na krztusiec.
Krok 5. Zwalcz argument „Ludzie umierają, kiedy to spożyją, więc jest to dla ciebie złe”
Przeciwnicy szczepionek powiedzą ci, że skoro nie możesz nałożyć szczepionki na łyżkę, wypić jej i strawić bez umierania, szczepionki są niebezpieczne. Szczepionki mają dostać się do krwiobiegu, a nie do żołądka.
- Duże ilości jakiejkolwiek substancji, nawet wody, są dla ciebie szkodliwe. Szczepionki są zaprojektowane tak, aby zawierały bezpieczne ilości wszystkiego.
- Wiele złowrogo brzmiących substancji nie jest tak przerażających, jak się wydaje. Na przykład szczepionki zawierają formaldehyd, który może być używany do zachowania martwej tkanki… ale jest również naturalnie wytwarzany przez organizm.
- Formuły szczepionek można przerobić, aby uwzględnić problemy zdrowotne. Na przykład, timerosal nie jest już dodawany do większości szczepionek, a te, które zawierają timerosal mają tylko około 25 mikrogramów (co jest równe lub mniejsze niż ilość rtęci w tuńczyku w puszce).
- Niektórzy antyszczepionkowcy twierdzą, że wstrzykiwanie omija sposób, w jaki większość substancji dostaje się do organizmu, i obawiają się, że po wstrzyknięciu nie ma możliwości wyłączenia potencjalnej, skrajnej reakcji zapalnej. Jednak te reakcje są niezwykle rzadkie, a nawet gdyby się zdarzyły, lekarz byłby w stanie znaleźć przyczynę i wyleczyć ją.
- Jeśli wstrzykniesz jarmuż organiczny do krwiobiegu, prawdopodobnie umrzesz. Ale to nie znaczy, że jarmuż jest niebezpieczny do jedzenia.
Krok 6. Rozpraw się z antyrządowymi teoretykami spisku
Niektórzy ludzie, którzy wierzą, że szczepionki są złe, myślą tak, ponieważ „są one od rządu, więc nie są bezpieczne!” To tylko paranoja. Rządy starają się zapewnić ludziom bezpieczeństwo, a umożliwienie szpitalom i klinikom stosowania szczepionek to tylko krok w celu upewnienia się, że wybuch poważnej choroby nie dotknie wszystkich.
- Zapytaj, jaki motyw może mieć rząd, by sprawiać, że ludzie są chorzy lub niepełnosprawni. Dlaczego mieliby to zrobić?
- Przełam argument, że „chorzy ludzie zarabiają pieniądze”, wskazując, że chociaż choroba nie powodująca niepełnosprawności wymaga od ludzi płacenia pieniędzy, to również kosztuje rząd pieniędzy na wsparcie osób chorych lub niepełnosprawnych (np. długoterminowe świadczenia z tytułu niepełnosprawności).
- Jeśli znaczna część populacji umiera lub jest trwale niepełnosprawna z powodu chorób, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, pozostaje mniej ludzi, którzy mogą zarabiać pieniądze, pomagać w utrzymaniu kraju lub przejmować czyjąś rolę rządową, jeśli umrą lub przejdą na emeryturę.
Krok 7. Omów logikę spisku Wielkiej Farmacji
Konspiracje to bardzo ciężka praca, zwłaszcza na tak dużą skalę.
- Zapytaj, dlaczego lekarze mogliby w tym przypadku złamać przysięgę Hipokratesa, skoro w przeciwnym razie są jej ściśle przestrzegani. Co sprawia, że szczepionki są wyjątkowe?
- Lekarze zwykle nie zarabiają na szczepionkach, a nawet mogą stracić pieniądze. Jednak zwolennicy antyszczepionkowości mogą czerpać duże zyski z „cudownych leków”, „suplementów zdrowotnych” i książek.
Krok 8. Spory dotyczące roszczeń, które powodują raka
Niektóre strony internetowe antyszczepionkowe zaczęły twierdzić, że szczepionki wywołają raka u dzieci. Jednak wskaźniki zachorowań na raka są dość stabilne (nie rosną), a śmiertelność z powodu raka spada dzięki lepszemu leczeniu. Niektóre szczepionki (takie jak szczepionka HPV) mogą również zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka, chroniąc cię przed wirusami wywołującymi raka.
- Najczęstsze przyczyny raka to palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, intensywne przebywanie na słońcu bez ochrony przeciwsłonecznej, infekcje i genetyczne czynniki ryzyka.
- Długotrwała ekspozycja na formaldehyd (zwykle wdychany) może zwiększać ryzyko raka. Ale to nie znaczy, że niewielka ilość formaldehydu w szczepionce cię zabije. Szczepionki zawierają tylko niewielką ilość, znacznie mniej niż naturalnie występuje w organizmie.
Krok 9. Odrzuć twierdzenie, że szczepionki powodują SIDS
Chociaż ten argument jest mniej powszechny, niektórzy przeciwnicy szczepionek twierdzą, że szczepionki mogą powodować SIDS lub zespół nagłej śmierci niemowląt. Jednak wiele badań przeprowadzonych w latach 80. wykazało, że niemowlęta, które otrzymały szczepienia DTP, były w rzeczywistości mniej narażone na śmierć z powodu SIDS niż niemowlęta nieszczepione.
Niestety, lekarze nie są do końca pewni, co powoduje SIDS, dlatego jest to łatwy argument dla antyszczepionkowców
Krok 10. Argumentuj przeciwko: „Moje dziecko dobrze sobie radziło bez szczepionek
instrukcje typu.
Odporność zbiorowa chroni antyszczepionkowców i ich dzieci – jeśli więcej ludzi jest odpornych, choroba nie może się rozprzestrzeniać. Ale im bardziej wzrasta liczba osób niezaszczepionych, tym większe są szanse, że wybuchnie niebezpieczna choroba.
- Jeśli ich dziecko jeszcze nie zachorowało, to dziecko ma szczęście. Zdarzają się przypadki nieszczepionych dzieci, które borykają się z poważnymi komplikacjami, a nawet umierają.
- Tylko dlatego, że do tej pory wszystko jest w porządku, nie oznacza, że dziecko jest bezpieczne. Nie byłoby logiczne powiedzenie „moje dziecko nie ma pasów bezpieczeństwa i nie zginęło jeszcze w wypadku samochodowym, więc dobrze jest nie używać pasów”, a nielogiczne jest powiedzenie „moje niezaszczepione dziecko” jeszcze nie umarł na polio, więc nie szczepienie jest bezpieczne”.
- Rodzice narażają również innych ludzi, takich jak niemowlęta, osoby z alergią na szczepionki i osoby z obniżoną odpornością (takie jak pacjenci z rakiem), którzy nie mogą otrzymać szczepionek. Osoby te mogą poważnie zachorować lub umrzeć, jeśli wejdą w kontakt z kimś, kto ma chorobę, której można zapobiegać poprzez szczepienia.
Krok 11. Odrzuć argument, że zaszczepione osoby mogą nadal zachorować
Niektóre zaszczepione osoby mogą nadal zarażać się chorobą, przeciwko której zostały zaszczepione. Dzieje się tak jednak dlatego, że układ odpornościowy niektórych ludzi nie reaguje na szczepionkę i nie oznacza to, że wszystkie szczepionki są nieskuteczne. Szczepionki znacznie zmniejszają ryzyko zachorowania. Od 85 do 95 procent ludzi reaguje na szczepionki dla dzieci, co oznacza, że ludzie, którzy nie reagują na szczepionkę, stanowią mniejszość.
- Jeśli ktoś zaszczepiony i tak zachoruje na tę chorobę, zwykle dostaje łagodniejszą wersję, z którą może szybciej zwalczyć.
- Niektóre szczepionki, takie jak szczepionka przeciwko odrze, są skuteczne u prawie 100% biorców.
Krok 12. Odrzuć twierdzenia o „wylaniu szczepionek”
Niektórzy twierdzą, że po szczepieniu szczepionka może zostać „przelana” przez funkcje organizmu (takie jak kichanie lub korzystanie z łazienki) i narazić innych na ryzyko, dlatego szczepienie nie jest bezpieczne. Jednak badania wykazały, że tylko szczepionki zawierające żywe wirusy mogą być przenoszone, a przeniesienie nie oznacza, że osoba nieszczepiona lub z obniżoną odpornością zachoruje. Udokumentowane przypadki „zrzucania” są niezwykle rzadkie.
- Jedynymi szczepionkami, które mogą „przenosić” są: rotawirus (przenoszony z kałem i któremu można zapobiegać przy zachowaniu odpowiedniej higieny), ospa wietrzna lub półpasiec (które można przenosić tylko wtedy, gdy u zaszczepionej osoby rozwinie się „przełomowa” ospa wietrzna), żółta febra (która jest przenoszona poprzez karmienie piersią i transfuzje krwi) oraz doustną szczepionkę przeciw polio (która w wielu krajach nie jest stosowana na korzyść zastrzyków). MMR można przesłać, ale nie można go zakontraktować.
- Lekarze zalecają, aby osoby, które mieszkają z osobą z obniżoną odpornością, zostały zaszczepione, aby zmniejszyć ryzyko zarażenia się tą chorobą.
Krok 13. Zwróć uwagę, że VAERS niekoniecznie jest niezawodny (w USA)
Niektórzy przeciwnicy szczepionek będą twierdzić, że System Zgłaszania Zdarzeń Niepożądanych Szczepień (VAERS) wypłacił pieniądze tym, którzy mieli niepożądane reakcje na szczepionki. Jednak raporty dotyczące VAERS może składać każdy. Mogą być przypadkowe lub nawet sfałszowane, niekoniecznie były badane, a raport nie oznacza, że szczepionka wywołała reakcję. Ponadto VAERS nie rekompensuje nikomu zgłaszającego roszczenia; Vaccine Injury Compensation Program (VICP) jest jedyną organizacją w Stanach Zjednoczonych, która wynagradza osoby z ciężkimi reakcjami na szczepionki, a wymagania dotyczące złożenia roszczenia są surowe.
- VAERS okazał się przydatny do określenia potencjalnych reakcji na szczepionkę, a szczepionki o wielu podobnych reakcjach mogą wywołać ponowny przegląd szczepionki. Jednak VAERS zaakceptuje każde zgłoszenie, nawet jeśli wydaje się dziwaczne (jak twierdzenie, że szczepionka spowodowała samobójstwo). Jedna osoba zgłosiła VAERS, że otrzymanie szczepionki zmieniło go w Hulka.
- Wiele poważnych reakcji lub zgonów zgłoszonych na stronie internetowej VAERS ma związek z innymi przyczynami, które nie są związane ze szczepionką. Korelacja nie jest przyczyną.
- Specjaliści medyczni są zachęcani do zgłaszania wszelkich istotnych problemów zdrowotnych do VAERS, jeśli problem wystąpił po szczepieniu, nawet jeśli nie ma dowodów na związek reakcji na szczepionkę lub nie ma ich wcale.
- Aby złożyć petycję do VICP, osoba, która otrzymała szczepionkę, musiała doświadczać poważnych skutków ubocznych przez ponad sześć miesięcy, była hospitalizowana lub wymagała interwencji chirurgicznej lub zmarła w wyniku szczepionki (wszystkie z nich są niezwykle rzadkie). Jeśli szczepionka nie ma dowodów na wywołanie niepożądanego efektu, którego doświadczył biorca, muszą istnieć dowody medyczne na to, że szczepionka spowodowała reakcję i nie był to przypadek. O tym, czy składający petycję otrzyma odszkodowanie, decyduje sąd.
- Między 1988 a styczniem 2020 r. z miliardów podanych szczepionek złożono tylko ponad 21 000 petycji. Tylko około 7 000 (38%) osób, które złożyły wniosek do VICP, uzyskało odszkodowanie, a 80% z nich otrzymało odszkodowanie w drodze ugody, a nie orzeczenia sądu. Pozostałe 14 000 spraw zostało oddalonych.
- Ludzie nie mogą pozwać twórców lub producentów szczepionek, ponieważ powtarzające się lub wielokrotne procesy sądowe przeciwko tym producentom mogą powodować niedobory szczepionek, co naraża inne osoby na ryzyko.
Krok 14. Przypomnij im, że zdrowe nawyki ich nie ochronią
Niektórzy rodzice błędnie zakładają, że uprzywilejowane pochodzenie lub zdrowy styl życia ochroni ich przed infekcjami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. Jednak zdrowy styl życia nie chroni przed zarażeniem się chorobami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia.
- Gdyby dobra higiena i zdrowe nawyki były wystarczające do ochrony przed chorobami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, wskaźniki zachorowań spadłyby dekady wcześniej. Jednak po wprowadzeniu szczepionek choroba znacznie się zmniejszyła. Kiedy kraje złagodziły wymagania dotyczące szczepień bez zwalczenia danej choroby, choroba niemal natychmiast powraca.
- Zwróć uwagę, że układ odpornościowy reaguje znacznie szybciej na chorobę, gdy był już wystawiony na jej działanie. Dzięki szczepionce układ odpornościowy rozpoznaje chorobę i może ją szybko zaatakować; bez niej układ odpornościowy nie reaguje tak szybko, co może spowodować, że choroba wyrządzi poważne szkody, zanim zostanie zwalczona.
- Wyjaśnij, że szczepienie jest jak zapinanie pasów bezpieczeństwa w samochodzie. Nie wsiadasz do samochodu, spodziewając się wypadku, ale jeśli w niego wsiadasz, pas bezpieczeństwa ochroni Cię przed znacznie większymi obrażeniami, niż gdybyś go nie miał. To samo dotyczy szczepionek.
Metoda 3 z 4: Odwoływanie się do emocji
Większość ludzi przekonuje nie logika, ale emocje.
Krok 1. Zgadzam się, że znalezienie dokładnych informacji o szczepionkach może być trudne
Istnieje wiele teorii podżegających do strachu, dezinformacji i spiskowych na temat szczepionek. To może przestraszyć ludzi. Powiedz im, że możesz czuć się zmartwiony lub zaniepokojony. To pomaga im czuć się zrozumianymi i pomaga im zaufać. Mogą być bardziej otwarci na słuchanie innych perspektyw, gdy się uspokoją.
Krok 2. Pokaż im niebezpieczeństwa związane z chorobami, którym można zapobiegać poprzez szczepienia
Ze względu na sukces szczepionek większość ludzi nie ma już pojęcia, jakie naprawdę są choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. Spróbuj pokazać im zdjęcia lub filmy przedstawiające dzieci cierpiące na choroby takie jak krztusiec, odra i polio. Niech przeczytają szczegóły dotyczące dzieci, które zachorowały. Wyjaśnij, w jaki sposób choroby mogą powodować poważne komplikacje, takie jak uszkodzenie mózgu, niepłodność i śmierć.
Powiedz: „Oto, co może się stać z twoim dzieckiem, jeśli nie zostanie zaszczepione. Chcę, aby twoje dziecko było bezpieczne i dlatego ci to pokazuję. Nie jest za późno, aby je zaszczepić, aby je chronić. " Zrozum, że niektórzy antyszczepionkowcy znają kogoś, kto doznał poważnych skutków ubocznych szczepionek, które są tak samo złe, jak te, które opisujesz. Możesz zapytać, czy tak jest, zanim przejdziesz dalej
Krok 3. Wyjaśnij, jakie skutki mogą mieć przez całe życie choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia
Choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, mogą mieć powikłania, które wpływają na dziecko do końca życia. Nawet jeśli przeżyją, ich ciało może nigdy nie być takie samo. Osoby nieszczepione, które zachorują, mogą żyć z problemami i schorzeniami przez całe życie, takimi jak:
- Zranione płuca
- Skóra z bliznami
- Złe zęby
- Częściowa lub całkowita głuchota
- Ślepota
- Uszkodzenie mózgu
- Paraliż
- Bezpłodność
Krok 4. Zachęć ich do przeczytania osobistych relacji na temat chorób, którym można zapobiegać poprzez szczepienia
Rodzice napisali o tym, jakie to uczucie, gdy ich dzieci zapadają na choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia, i jak to było przerażające. Zrozum, że mogą podzielić się z Tobą historiami o urazach spowodowanych szczepionką i bądź przygotowany na ich wysłuchanie.
Krok 5. Wyjaśnij, w jaki sposób szczepionki wykorzystują naturalny układ odpornościowy ludzi
Niektórzy przeciwnicy szczepionek są głęboko zaniepokojeni tym, czy coś jest „naturalne”. Może pomóc wyjaśnić, w jaki sposób szczepionki wzmacniają naturalny układ odpornościowy dziecka, wprowadzając je w osłabioną postać choroby, tak aby dziecko było gotowe na spotkanie z prawdziwą chorobą.
Krok 6. Porozmawiaj o tym, jak decyzja o nieszczepieniu naraża innych ludzi na ryzyko
Niemowlęta, osoby z alergią na składniki szczepionek (takie jak jaja), osoby z obniżoną odpornością i osoby starsze są narażone na choroby, którym można zapobiegać poprzez szczepienia. Rezygnacja ze szczepienia oznacza również narażenie tych osób na ryzyko, ponieważ choroby mogą przenosić się z dziecka na mniej szczęśliwą osobę.
- Kobiety w ciąży narażone na różyczkę mogą doznać poronienia lub urodzić dziecko z poważnymi problemami zdrowotnymi.
- Choroby się rozprzestrzeniają. Zdarzały się przypadki, że nieszczepione dzieci musiały zostać poddane kwarantannie, a szkoły musiały zostać tymczasowo zamknięte z powodu zagrażających życiu wybuchów chorób, którym można zapobiegać poprzez szczepienia.
Krok 7. Porozmawiaj o tym, jak retoryka na temat autyzmu może być głęboko bolesna dla osób z autyzmem
Osoby z autyzmem to ludzie i mają uczucia. Może je zranić, gdy usłyszą, jak są „złamane” lub „uszkodzone” z „bezdusznymi oczami”. Badania pokazują, że osoby z autyzmem cierpią na brak akceptacji na świecie. Zachęć osobę do empatii wobec osób z autyzmem i pracuj nad tym, by czuła się kochana i chciana.
- Zapytaj: „Jak myślisz, jak czułaby się osoba z autyzmem, gdyby to usłyszała? Jak by to było, wiedząc, że ludzie zaryzykowaliby życie swoich dzieci, zamiast sprawić, by ich dziecko okazało się takie jak ty?”
- Jeśli mówią, że osoby z autyzmem ich nie słyszą, zapytaj „Skąd wiesz?” Autyzm trwa przez całe życie i nie zawsze jest oczywisty dla innych. (Z tego, co wiedzą, możesz być autyzmem.) Osoby z autyzmem słyszą to, co mówią o nich inni ludzie.
- Są też rodzice dzieci autystycznych, którzy chcą, aby ludzie przestali mówić tak negatywnie o swoich dzieciach, ponieważ jest to krzywdzące i nieprawdziwe.
Krok 8. Zachęć ich, aby pomogli swojemu dziecku mieć lepszą przyszłość
Poza tym, że nieszczepione dzieci są wielokrotnie bardziej narażone na poważne choroby i wymagają hospitalizacji, nieszczepione dzieci mają mniejsze szanse.
- Brak szczepień może ograniczyć przyszłą zdolność dziecka do podróżowania za granicę, uczęszczania do szkół, do których chce uczęszczać, uczęszczania do żłobków i grup zabawowych oraz korzystania z innych możliwości.
- Wybuchy chorób mogą mieć poważny wpływ na nieszczepione dzieci. Eksperci zalecają, aby podczas epidemii niezaszczepione dzieci były trzymane w domu przez kilka dni lub tygodni, nawet jeśli oznacza to opuszczenie szkoły. Jeśli dziecko zachoruje na chorobę, której można zapobiec poprzez szczepienia, może być konieczne poddanie go kwarantannie od wszystkich innych, co może być przerażające (zwłaszcza dla małych dzieci).
Metoda 4 z 4: Ustalanie granic
Krok 1. Wiedz, że masz prawo nie pozwalać osobom nieszczepionym na spędzanie czasu z własnymi dziećmi
Zwłaszcza jeśli Twoje dziecko ma obniżoną odporność lub jest noworodkiem, możesz martwić się o jego zdrowie i bezpieczeństwo. Możesz powiedzieć „Ty/twoje dziecko nie możecie widzieć mojego dziecka, chyba że ty/twoje dziecko zostaniecie zaszczepione”.
- Jeśli dana osoba ma skłonność do kłamstwa, możesz poprosić o dowód szczepienia.
- Może być trudno nie pozwolić dziadkom, ciotom lub wujkom, kuzynom itp. nie poznać ich nowego krewnego dziecka. Ale może być również trudno patrzeć, jak Twoje dziecko cierpi na zagrażającą życiu chorobę, której można zapobiec poprzez szczepienia, taką jak krztusiec. Eksperci zalecają, aby niemowlęta nie miały kontaktu z nieszczepionymi krewnymi, dopóki niemowlę nie otrzyma wszystkich zastrzyków.
Krok 2. Zmień temat, jeśli jest to częsty argument
Jeśli jesteś zmuszony do częstego widywania się z tą osobą (np. podczas zjazdu rodzinnego), w najlepszym interesie każdego może być unikanie tematu i zachowanie spokoju. Oto kilka przykładowych rzeczy, które możesz powiedzieć:
- - Tak, w porządku. W każdym razie, czy możesz uwierzyć, ile pada?
- – Nie chcę o tym rozmawiać.
- – Nie jestem zainteresowany dyskutowaniem o tym z tobą.
- „Jeśli będziesz mnie męczyć moimi decyzjami, odejdę”.
Krok 3. Ogranicz kontakt z osobą toksyczną
Jeśli ktoś jest dla ciebie niegrzeczny, zachowuje się agresywnie lub przesuwa twoje osobiste granice, załóż, że się nie zmieni. Nie musisz spędzać czasu z kimś, kto sprawia, że czujesz się źle.
