Głuchoślepota występuje w różnym stopniu i na różnych poziomach potrzeb komunikacyjnych. Może również skutkować wieloma wyzwaniami komunikacyjnymi. Jeśli masz w swoim życiu kogoś, kto jest zarówno głuchy, jak i niewidomy, uczenie się, jak się z nim komunikować, świadczy o trosce i miłości do niego. Może to oznaczać, że zrobisz wszystko, od nauki języka migowego po bycie tam dla nich. Komunikacja z osobami niesłyszącymi i niewidomymi jest często traktowana jako towar, a nie dana i powinna być wspierana tam, gdzie to możliwe. Ten artykuł dotyczy różnych form komunikacji dla osób głuchoniewidomych.
Kroki
Metoda 1 z 3: Zrozumienie utraty dwóch sensorów
Krok 1. Wiedz, że istnieje wiele stopni głuchoślepoty lub utraty dwóch zmysłów
Osoby o skrajnie ograniczonym wzroku i słuchu można również uznać za głuchoniewidome. Niektóre osoby z utratą dwóch zmysłów mogą nadal mieć trochę wzroku lub słuchu, jakkolwiek ograniczone. W niektórych przypadkach mogą nadal mówić lub czytać. Z drugiej strony komunikacja może być ograniczona lub ograniczona do wyrażania potrzeb fizycznych. Ludzie, którzy nie są w stanie się porozumieć, nie są głupi, ale mają ogromny potencjał rozwoju osobistego.
- Wrodzona głuchota ślepota ma miejsce, gdy osoba rodzi się bez słuchu i wzroku. To, w zależności od poziomu utraty słuchu/wzroku i innych czynników, takich jak środowisko i inne warunki, może znacznie wpłynąć na komunikację jednostki i podstawowe umiejętności samoopieki.
- Nabyta głuchota ślepota rozwija się w późniejszym życiu, poprzez uraz, chorobę lub wiek. Osoby, które miały okazję przeżyć „normalne” dzieciństwo, często lepiej przystosowują się do różnych metod komunikacji, zwłaszcza tych wymagających wiedzy, takiej jak ortografia, koncepcja etykietowania, przestrzeń i sama komunikacja.
- Wrodzona głuchota/ślepota nabyta występuje, gdy ktoś rodzi się głuchy i traci wzrok w późniejszym okresie życia z powodu urazu, wieku lub choroby.
- Wrodzona ślepota / nabyta głuchota ma miejsce, gdy ktoś rodzi się bez wzroku, a następnie traci słuch z powodu urazu, choroby lub wieku.
Krok 2. Miej świadomość, że istnieje wiele technik używanych do komunikowania się przez osoby niesłyszące i niewidome
Każda osoba jest inna. Ponieważ istnieje tak duża rozbieżność w stopniu utraty zmysłów, a pokonanie tych ograniczeń jest ogromnym wyzwaniem, istnieje wiele różnic w sposobach poruszania się po komunikacji osób niesłyszących i niewidomych, w tym:
- Przemówienie
- Komunikacja pisemna
- Symbole graficzne i nie dotykowe
- Symbole dotykowe i wskazówki dotyczące obiektów
- Gesty/wskazówki ruchowe
- Wyraz twarzy lub odgłosy wskazujące na uczucia lub opinie
- Ręczny język migowy
- Dotykowy język migowy
- Brajl
- Wskazówki dotykowe
- Akcja symboliczna (np. zabranie Cię do kranu na drinka)
Krok 3. Przygotuj się na nieporozumienia
W niektórych przypadkach komunikacja z osobami głuchoniewidomymi może być niemożliwa dla ogółu społeczeństwa. Nierzadko zdarza się, że wyszkoleni partnerzy do komunikacji mają trudności, a nawet całkowicie nie udają się skutecznie komunikować ze swoim głuchoniewidomym partnerem. Często ludzie, którzy nie są w stanie właściwie komunikować się z głuchoniewidomymi, decydują się całkowicie zignorować komunikację lub osobę. Nie rób tego, ale raczej sprawdź, czy jest ktoś inny, kto może zrozumieć, co dana osoba próbuje wyrazić lub inny sposób robienia tego. Nie poddawaj się.
Krok 4. Weź ręce osoby głuchoniewidomej
Ręce to uszy, oczy i głos wielu osób zarówno głuchych, jak i niewidomych. Bycie ręka w rękę pozwala na ciągłą komunikację poprzez fizyczne połączenie. Osoba głucha i niewidoma może nie zdawać sobie sprawy, że próbujesz ją zaangażować. Wzięcie go za ręce pozwala mu doświadczyć twojej próby interakcji i komunikowania się z nim oraz połączyć się fizycznie.
Krok 5. Zasięgnij porady lekarskiej dotyczącej obu zmysłów
Bądź otwarty na wszystko, co mogą polecić eksperci medyczni. Nawet niewielka poprawa może poprawić jakość i/lub ilość wzroku i/lub słuchu, co z kolei może poprawić komunikację.
- Bądź szczególnie nachalny w ocenie i działaniu, jeśli osoba głuchoniewidoma jest dzieckiem, ponieważ jest to okres krytyczny (najważniejszy) dla rozwoju i wpłynie na komunikację dziecka do końca życia.
- Jeśli to możliwe, poproś lekarza, aby zbadał rodzaj ubytku słuchu, jaki ma dana osoba.
- Różne aparaty słuchowe mogą mieć różne poziomy skuteczności w zależności od tego, gdzie leży problem ze słyszeniem. Oprócz typowych aparatów słuchowych do ucha wewnętrznego zapytaj o aparaty słuchowe na przewodnictwo kostne, które można zamontować na opaskach na głowę i okularach w celu ułatwienia noszenia.
- Najlepiej byłoby, gdyby testy były przeprowadzane kilka razy, zwłaszcza jeśli komunikacja jest poważnym problemem. Gwarantuje to, że wyniki są dokładne, zamiast przedstawiać dzień, w którym dana osoba nie czuła się komunikatywna.
Metoda 2 z 3: Odbieranie komunikacji
Krok 1. Poszukaj partnera do komunikacji
W niektórych przypadkach osobom z utratą dwóch zmysłów towarzyszy partner przeszkolony w ułatwianiu komunikacji osobom głuchoniewidomym. Ta osoba będzie miała czasami formalne wykształcenie w zakresie komunikacji głuchoniewidomych i nawiązała kontakt. Wykazano, że największy wpływ na komunikację z osobami głuchoniewidomymi ma poziom wykształcenia osób głuchoniewidomych.
Krok 2. Poszukaj bardziej subtelnych wskazówek
Osoba ta może próbować komunikować się z Tobą bez korzystania z partnera komunikacyjnego. Mogą to być wskazówki w postaci:
- Zmiany w mowie ciała
- Wstępnie napisane notatki lub karty
- Nagrania lub wypowiedzi
- Zmiany w oddychaniu osoby
- Zmiana wyrazu twarzy
- Działania fizyczne (takie jak zabranie cię do lodówki po jedzenie)
- Jeśli sięgną po twoje ręce, może to być próba komunikacji.
Krok 3. Weź każdą otrzymaną kartę lub notatkę, aby osoba wiedziała, że otrzymałeś wiadomość
Następnie oddaj go, o ile nie podano inaczej. Osoba głuchoniewidoma może komunikować się za pomocą wiadomości pisemnych lub wcześniej nagranych wiadomości. Służą one do przekazywania istotnych informacji o ich działalności.
Krok 4. Bądź cierpliwy
Komunikacja dla głuchoniewidomych może być niezwykle trudna. Osoba ta może potrzebować znacznie więcej czasu niż jesteś przyzwyczajony, aby wyrazić to, co próbuje powiedzieć. Dając mu czas na pełne przekazanie lub wypróbowanie różnych sposobów wyrażenia idei, możesz ułatwić interakcję.
Metoda 3 z 3: Wyrażanie komunikacji
Krok 1. Użyj języka migowego, jeśli tak
Język migowy ma różne formy. Wiele osób zna dotykowe znaki ortograficzne, a także niektóre podstawowe adaptacje amerykańskiego języka migowego. Dla osób, które nie wiedzą, można skorzystać z metody POP lub Print On Palm, używając palca wskazującego do prześledzenia liter na dłoni osoby niewidomej i niesłyszącej.
- Zapamiętaj znaki pisowni palcami.
- Weź udział w zajęciach ASL (amerykańskiego języka migowego).
- Rozważ naukę brajla palcowego, nowoczesnego japońskiego sposobu pisania palcami.
Krok 2. Użyj tadoma, jeśli tak
Tadoma to metoda komunikowania się z osobami niewidomymi i niesłyszącymi, polegająca na umieszczeniu rąk na ustach mówiącego. Osoba z utratą dwóch zmysłów wyczuwa kształt słów, gdy je wypowiadasz. Przypomina to czytanie z ruchu warg. Nie wszystkie osoby głuchoniewidome mogą używać tadomy i nie każdemu będzie się podobać, gdy inna osoba położy dłoń na ich ustach.
Krok 3. Odczekaj co najmniej pięć sekund przed monitem o odpowiedź
Badania pokazują, że czekanie pięć, dziesięć i piętnaście sekund było wymiernie bardziej przydatne w komunikacji z głuchoniewidomymi. Czas oczekiwania od zera do jednej sekundy przed monitem o odpowiedź jest zbyt krótki.
Krok 4. Naucz się używać alfabetu Braille'a, jeśli tak
Istnieją urządzenia zwane brajlerami, które umożliwiają wpisanie wiadomości do przeczytania przez osobę niewidomą. Czasami mogą one być bardzo drogie i możesz pomyśleć o zakupie (tańszej) drukarki etykiet brajlowskich. Firmy opracowują nawet technologię Braille'a na smartfony.
Krok 5. Bądź cierpliwy i nie poddawaj się
Jeśli Twój głuchoniewidomy ukochany nie korzysta z żadnej z tych metod, bądź wrażliwy na jego potrzeby i obstawaj przy tym, co jest dla niego skuteczne.
- Spędź czas z ukochaną osobą, aby wychwycić nawet subtelną zmianę w jej zachowaniu, zachowaniu i wzorcach komunikacji.
- Entuzjastycznie i otwarcie zachęcaj do każdego małego sukcesu komunikacyjnego, jaki mają z nimi. Nie od razu Rzym zbudowano.
- Porozmawiaj z nauczycielami lub innymi osobami, które spędzają z nimi czas. Jeśli uczą się (w dowolnym kształcie lub formie), powinny być cele dla jednostki – lub przynajmniej konkretne lekcje. Jeśli nie uczą się, możesz go poszukać lub poszukać eksperta. Alternatywnie możesz sam wymyślić kilka prostych rzeczy.
- Spróbuj dołączyć znak do jednego konkretnego polecenia, jeśli uważasz, że mogą cię zobaczyć. Powtarzaj znak za każdym razem, gdy o to poprosisz, aż będą mogli przewidzieć, co z nimi zrobisz na podstawie znaku.
- Utrzymuj zdrową rutynę, która wzbogaca ich życie, ponieważ pod koniec dnia szczęście ukochanej osoby jest ważniejsze niż jakakolwiek komunikacja.
Porady
- Daj możliwość dokonywania wyborów.
- Weź w jego ręce dowolne przedmioty, takie jak wybór zabawek lub jedzenia, zamiast brać ręce do opcji. To da mu możliwość komunikowania się w zamian.
- Pamiętaj, że osoby niepełnosprawne to też ludzie. W rzeczywistości wiele osób, które są zarówno głuche, jak i niewidome, nie było niepełnosprawne od urodzenia. Nie komunikuj się w sposób, który może być dla nich poniżający.
