Radzenie sobie ze śmiercią nigdy nie jest łatwe i bez względu na to, jak bardzo się przygotowujesz, zawsze jest to bardzo emocjonalny i smutny czas. W tym artykule wyjaśniono, jak możesz to nieco ułatwić.
Kroki
Część 1 z 4: Wspólne spędzanie czasu
Krok 1. Usiądź i rozmawiaj z ukochaną osobą tak często, jak to możliwe
Jeśli żałujesz lub musisz powiadomić go/jej o czymś, co trzymałeś przez lata, wykorzystaj ten czas, aby dać im znać. Zastanów się, jaki wpływ może mieć to, co masz do powiedzenia na ukochaną osobę, a jeśli uważasz, że jest to coś, co może ją zdenerwować bardziej niż to, że chcesz jej powiedzieć, wtedy najlepiej będzie trzymać to pod kapeluszem. Nie chcesz go stresować bardziej niż już. Mogą chcieć wiedzieć, jakie masz plany na przyszłość Ty lub Twoje dzieci, a poinformowanie ich o tym może zapewnić im pocieszenie.
Krok 2. Porozmawiaj z ukochaną osobą o śmierci
Chociaż może się to wydawać niewrażliwe, możesz, jeśli się boi. Możesz być spokojny, gdy odejdą, wiedząc, że nie bali się odejść. A jeśli ukochana osoba się boi, pomóż jej pogodzić się z jej lękami. Jeśli jest coś, co naprawdę chcą zrobić i są w stanie – to wyjdź i zrób to! Żyj dzisiaj, abyś jutro pamiętał.
Krok 3. Powiedz ukochanej osobie, że będziesz za nią tęsknić i często mów „Kocham cię”
Powiedz to tak, jak myślisz i pamiętaj, jak reagują. Nic nie jest ważniejsze niż te trzy słowa i jest to coś, czego możesz się trzymać w przyszłości.
Krok 4. Powiedz ukochanej osobie, jeśli/kiedy jesteś przestraszony, zdezorientowany lub smutny
Mogą po prostu powiedzieć ci kilka rzeczy, które uspokoją twój umysł i trochę pomogą w tym procesie.
Krok 5. Obierz swój kierunek od ukochanej osoby
Niektórzy mogą chcieć porozmawiać o śmierci, planach pogrzebowych itp., a inni nie. Nie zakładaj, że wiesz, czego chcą lub potrzebują – zapytaj. To nie czas na zgadywanie!
Jeśli ukochana osoba udaje, że nie umiera i wszystko będzie dobrze, uświadom sobie, że jest to mechanizm obronny i niewłaściwa nadzieja. Chociaż ważne jest, aby być wrażliwym na podejście ukochanej osoby do śmierci, nie pozwól, aby ta fantazja powodowała napięcia i problemy dla Ciebie i innych członków rodziny. To może być ten jedyny raz, kiedy ważne jest, aby nie bawić się razem, ale jasno i w możliwie najbardziej uprzejmy i troskliwy sposób, że ukochana osoba ma śmiertelną chorobę, która wpływa również na innych ludzi. Nie będzie dobrze i wiele czasu można zmarnować udając, że jest inaczej, podczas dzielenia się wspomnieniami, radzenia sobie z życzeniami ukochanej osoby i spędzania czasu razem
Krok 6. Zbierz członków rodziny w pokoju i porozmawiaj o dawnych czasach
Każdy będzie miał wspomnienie ukochanej osoby, która uśmiechała się i była zadowolona lub słuchała, pamiętając wszystkie te chwile. Będzie to spokojne wspomnienie również: był otoczony rodziną, wszyscy bardzo kochali tę osobę, a co może być lepszego niż posiadanie rodziny tam, kiedy najbardziej cię potrzebowali?
Krok 7. Upewnij się, że mówisz wszystko, co chcesz powiedzieć
Kiedy odejdą, odejdą i nie możesz ich przywrócić.
Część 2 z 4: Praktykowanie samoopieki
Krok 1. Przygotuj się na szereg emocji, które Cię ogarną
Niektóre emocje mogą pojawić się raz, inne mogą powracać raz po raz. Typowe myśli i emocje to gniew, strach, zmartwienie, poczucie niesprawiedliwości, uraza, wyczerpanie, nadzieja, radość ze wspólnych wspomnień, myślenie życzeniowe, ulga, smutek, rozpacz i inne. Nie ma dobrego lub złego sposobu odczuwania lub myślenia, a niektóre emocje mogą zaciemniać twoją zdolność jasnego myślenia.
Krok 2. Dowiedz się, gdzie możesz uzyskać wsparcie
Wiele organizacji charytatywnych oferuje infolinie specjalizujące się w żałobie lub cierpieniu lub są związane z konkretną chorobą. Aby znaleźć je dla swojego hrabstwa, spróbuj przeszukać internet lub skorzystaj z tych, które są dostępne w ulotkach/przewodnikach, które możesz otrzymać w szpitalu/hospicjum lub w okolicy. Wiedz, że zawsze są opcje i że w końcu wiele z tych uczuć zniknie. Przejdziesz przez to!
Krok 3. Pozwól na chwile smutku
Płacz jest normalny i lepiej jest go wypuścić niż trzymać w butelce. Kiedy przyjdą łzy, wypuść je.
Płacz ze swoim dzieckiem/dziećmi i rozmawiaj o zmarłej osobie. Pokazuje dziecku/dzieciom, że nigdy nie zapominasz o tej osobie i że jest w porządku płakać, okazywać złość, wyrażać uczucia i żal. Pamiętaj, że ludzie rozpaczają na różne sposoby
Krok 4. Pielęgnuj wspomnienia
Za wiele lat mogą mieć znaczenie małe rzeczy, takie jak ulubiony kolor, ulubiony deser itp. Trzymaj się tych wspomnień w sposób, który ma dla ciebie znaczenie. Możesz poprosić ukochaną osobę o zapisanie ulubionego przepisu lub dwóch, udostępnienie ulubionych zdjęć, przypomnienie sobie wakacji spędzonych razem jako historię na nagranym urządzeniu itp.
- Jeśli czujesz, że inni ludzie upierają się przy pamiętaniu swoich bliskich za pomocą rytuałów, podejść i konkretnych działań, które nie pasują do tego, w jaki sposób chcesz zapamiętać ukochaną osobę, podziękuj im uprzejmie za sugestie, ale przypomnij im, że każdy ma swoją własną drogę o pamiętaniu o innych i o tym, że będziesz trzymać się swoich.
- Może się okazać, że najłatwiej będzie odłożyć rzeczy, które będą zbyt trudne do zobaczenia, zaraz po śmierci ukochanej osoby. Kapcie, krawat, a nawet jego ulubiony długopis. Wyjmij je, kiedy czujesz, że możesz sobie z tym poradzić, ale zachowaj ich pamięć przy sobie.
Krok 5. Zrób sobie przerwę od czasu do czasu
Potrzebujesz energii i skupienia, aby być na dobrej drodze. Czasami oznacza to, że musisz uciec od tego, co jest zbyt realne i co się dzieje. Daj sobie krótkie przerwy, aby oderwać się od emocjonalnej głębi tego, co przynosi żałoba. Zaakceptuj, że przez chwilę możesz czuć się rozkojarzony i nieostry. To normalne, ponieważ twój umysł wciąż jest zajęty skupianiem się na ważniejszych rzeczach. Daj sobie czas…
- Wyraź swoje zmartwienia, smutek i uczucia zwierzakowi lub bliskiemu przyjacielowi. Każdy lub cokolwiek, co zechce cię wysłuchać, może pomóc uwolnić twoje uczucia, ale nie oczekuj, że je zabiorą. Jeśli nie czujesz, że możesz porozmawiać z rodziną/przyjaciółmi, spróbuj college'u lub kogokolwiek innego. Wiele osób potrafi być bardzo wyrozumiały.
- Idź do parku, na kolację lub po prostu wyjdź z przyjaciółmi i rodziną i zrelaksuj się przez chwilę. Kontynuuj zajęcia rekreacyjne i uprawianie sportu, kiedy czujesz się komfortowo i przywróć dawną rutynę. Nie czuj się winny, że to robisz.
Krok 6. Rozważ wizytę u terapeuty podczas procesu opieki
Pójście na terapię przed śmiercią bliskiej osoby może pomóc w przygotowaniu się. Jest to również ważny pomost od obecności tej osoby do nieobecności w twoim życiu. Jeśli to konieczne, nadal spotykaj się z doradcą po śmierci bliskiej osoby. Rozmowa z nimi swobodnie i otwarcie pomoże ci uwolnić się od uczuć; nie będą cię osądzać, ponieważ ich zadaniem jest ci pomóc.
Część 3 z 4: Mówienie innym
Krok 1. Upewnij się, że wszyscy w rodzinie wiedzą, że ta ukochana osoba wkrótce odejdzie
Pozwoli to wszystkim członkom rodziny i bliskim przyjaciołom pożegnać się i uniemożliwi rodzinie poczucie, że prawda została przed nimi ukryta.
Krok 2. Pozwól dzieciom z rodziny odwiedzić ukochaną osobę
Wyjaśnij im, co się wkrótce wydarzy. Rozmawiaj z dziećmi z jasnością i szacunkiem dla ich godności. Czasami pojawia się tendencja do ukrywania realiów sytuacji, jednak dzieci są bardziej wyrozumiałe i lepiej radzą sobie z realiami życia, niż wielu dorosłych przypisuje im to. Rzeczywiście, często to dziecko ma wglądy, które uspokajają lub koją dorosłego. Rzeczy, o których należy pamiętać, to:
- Nie mów dziecku, że ukochana osoba odeszła/tylko śpi. To białe kłamstwo może sprawić, że dziecko/dzieci będą bać się pójścia spać lub mogą uwierzyć, że dana osoba wyszła na spacer/wakacje, kiedy tego nie ma. Powlekanie rzeczywistością może sprawić, że Twoje dziecko/dzieci będą Ci urażeni i nieufni.
- Bądź szczery ze swoim dzieckiem/dziećmi, ale używaj odpowiedzi w sposób odpowiedni do wieku. Na przykład Twoje dziecko jest bardzo małe i pyta „Jak umarł dziadek?” Można powiedzieć, że dziadek miał w głowie niegrzeczne boo-boo, był bardzo kiepski, nie wyzdrowiał, jego ciało przestało działać, umarł i odpoczywa w bardzo szczególnym miejscu. Kiedy dziecko jest wystarczająco duże, aby zrozumieć, można powiedzieć, że boo-boo w jego głowie był guzem mózgu i nazywa się specjalne miejsce, w którym odpoczywa (możesz powiedzieć dziecku/dzieciom, gdzie jest grób/kamień), a dziadek cię kochał bardzo.
- Dzieci nie są chorobliwe – są z natury ciekawe. Odpowiadaj raczej faktami niż emocjami (najbardziej nieprzydatne jest oskarżanie dziecka o chorobliwość). Jeśli dziecko pyta, co dzieje się po śmierci człowieka, bądź szczery i powiedz, że jeśli ciało zostanie pochowane, przechodzi przez etap zwany rozkładem, ciało gnije, a potem staje się tylko szkieletem. Jeśli zapytają, co to jest kremacja, powiedzą, że ciało jest spalane w szczególny sposób bardzo wysoką temperaturą i staje się popiołem. Zachęcaj dzieci, aby rozmawiały o każdym aspekcie straty, ponieważ czasami dzieci mogą zostać zwiedzione przez inne dzieci i mniej pomocnych dorosłych. Naprawienie wszelkich nieporozumień może również pomóc im poczuć się lepiej.
Krok 3. Informuj odległych członków rodziny o stanie zdrowia ukochanej osoby
Komunikuj się przez e-mail, telefon, sms lub portal społecznościowy. Czasy straty mogą bardzo nadwyrężyć relacje rodzinne i często możesz nie chcieć o tym rozmawiać. Pamiętaj jednak, że strata wpłynie na wszystkich i musisz pozostać w kontakcie, w przeciwnym razie członkowie rodziny odpłyną.
Część 4 z 4: Radzenie sobie z praktycznością
Krok 1. Oceń alternatywy opieki domowej, opieki hospicyjnej, opieki w domu opieki i opieki szpitalnej
Zapytaj ukochaną osobę, która przechodzi proces umierania, która alternatywa byłaby dla niego najbardziej pociągająca i postaraj się spełnić jej życzenia. Należy pamiętać, że koszty i poziom opieki różnią się w zależności od opcji i należy je szczegółowo przeanalizować przed podjęciem ostatecznej decyzji.
Krok 2. Rozpocznij przygotowania do pogrzebu/pogrzebu
Jeśli jednak ukochana osoba o to nie zapyta, nie mów jej. Mogą myśleć, że „wrabiasz je”.
Porady
- Wiedz, że to nie twoja wina.
- Możesz zrobić księgę pamiątkową ukochanej osoby. Może to być szczególnie dobre dla małych dzieci, które nie będą pamiętały ukochanej osoby, gdy dorosną. W tej książce trzymaj takie rzeczy, jak zdjęcia, wpisy do dziennika, pamiątki, powiedzenia, które zawsze powtarzała twoja ukochana, specjalne przepisy itp. Taki dokument na zawsze zachowa żywą pamięć, nawet jeśli jest przekazywany przez kilka pokoleń.
- Jeśli planujesz posadzić ogród lub drzewo na swoim podwórku, jako pamiątkę dla ukochanej osoby, powiedz mu o tym przed wyjazdem.
- Miej szacunek dla smutku, który odczuwają inni. Inni bliscy Twojej ukochanej osobie przeżywają to samo, co Ty.
- Zrób miejsce na spędzenie czasu z przyjaciółmi i rodziną, a także wysłuchaj ich historii.
- Słuchaj innych, gdy zgłaszają ci swoje problemy.
- Każdy ma prawo się wyładować; zwłaszcza w kryzysie emocjonalnym, takim jak proces śmierci.
- Usiądź z ukochaną osobą i zrób notatnik, aby ją zapamiętać. Dołącz ich ulubiony kolor, wiersz, który otrzymali od współmałżonka itp. Wszelkie miłe drobiazgi, które sprawią, że się uśmiechniesz, gdy odejdą. Doświadczenie zapewni ci spokój ducha, pozwalając zapamiętać małe rzeczy, które cieszyłeś się z ukochaną osobą.
- Szanuj życzenia najmłodszych tak samo jak innych.
- To dziecko/dzieci decydują, czy wziąć udział w pogrzebie/odwiedzić grób/kamień, czy nie, gdy tylko będą w stanie przedstawić prawdziwy punkt widzenia. Unikaj uniemożliwiania dzieciom uczęszczania, zwłaszcza jeśli mogą poprzeć swoje uzasadnienie chęci uczestnictwa, ponieważ może to wywołać urazę między tobą a nimi.
- Nie obrażaj się, nie mów im ani nie zmuszaj ich do tego, jeśli odmówią i/lub nie czują się z tym komfortowo.
- Twoja reakcja ma znaczenie i może wyrzeźbić w dzieciach głębokie wspomnienia, które są albo pozytywne, albo negatywne.
- Jeśli masz wiarę, skorzystaj z niej! Jeśli wierzysz w życie pozagrobowe, pociesz się tym, że tam są i że zobaczysz ich ponownie. Banał „lepsze miejsce” jest nadużywany, ale to prawda.
- Pociesz się tym, że ustanie cierpienie Twojej ukochanej osoby. Nie będzie już bólu.
- Zawsze odwiedzaj rodzinę zmarłego i udzielaj im wszelkiego wsparcia, jakiego potrzebują, czy to wsparcia emocjonalnego, finansowego, itp.
- Jeśli dziecko zapyta, co to jest pochówek, powiedz, że ciało jest umieszczane w wytrzymałej drewnianej skrzyni zwanej trumną, którą umieszcza się w ziemi, aby ciało było bezpieczne.
- Jeśli dana osoba była częścią Twojego codziennego życia, regularnie odwiedzaj jej grób, aby przyzwyczaić się do tego, że już jej tu nie ma.
- Niech dzieci z rodziny odwiedzają ukochaną osobę. Wyjaśnij dzieciom, co się wkrótce wydarzy. Mów do nich wyraźnie, ale delikatnie i po prostu powiedz im, co się dzieje. Nie musisz mówić w „języku małego dziecka”, aby je zrozumiały.
Ostrzeżenia
- Nie mów za dużo. Staraj się być otwarty na potrzeby danej osoby. Czasami umierający nie będzie chciał rozmawiać, a nawet słuchać rozmów innych, po prostu bądź przy nich we wzajemnej ciszy. To może być bardzo duchowy czas.
- Nie krytykuj płaczących, zasmuconych bliskich lub chorego; to brak szacunku. Utrata bliskiej osoby to bardzo uroczysty czas. Okaż szacunek. A nawet jeśli czujesz zniecierpliwienie lub ulgę, nie przekazuj tego innym w chwili śmierci; takie emocje są niezręczne i przekazują brak szacunku.
- Nie lekceważ śmierci; nie próbuj rozweselać ludzi, wyśmiewając się z nich. Należy jednak pamiętać, że humor skoncentrowany na chorobliwej formie często wycieka niezamierzony jako mechanizm radzenia sobie, więc nie wstydź się ani nie zawstydzaj innych, jeśli to uwolnienie pojawia się od czasu do czasu. Zobacz, czym jest – sposobem na radzenie sobie i powrót do szacunku.
